Sociale kaalslag

Laatste bericht van 21 april bij de val van het kabinet is dat de coalitie - weken bijeen in beraad op het Catshuis - de huur van alle huurwoningen zoveel mogelijk had willen optrekken naar de maximale streefhuur in het woningwaarderingsstelsel, in de onterechte veronderstelling dat die streefhuur de 'marktconforme' huur in een 'vrije markt' zou weergeven. Er is echter helemaal geen vrije markt, noch in de koopsector noch in de huursector, alwaar bij koop vooral de hoogste inkomens zwaar gesubsidieerd worden en bij huur de laagste. De middenlaag betaalt goeddeels de woontoeslagen voor onder- en bovenlaag. Volgens het Catshuisberaad zou ook nog even een extra puntenverhoging bij duurdere woningen ingevoerd worden, zelfs bovenop de extra 10 tot 25 punten in de schaarstegebieden. Op de koopmarkt wilden de onderhandelaars de begunstigingen helemaal niet aanpakken. Bijna alle fiscale en sociale bevoordelingen van en woonsubsidies aan kopers (zoals NHG, HRA e.a.) zullen onverdroten voortgezet worden! Ook het stelsel van huurtoeslagen voor de huurmarkt is intact gelaten.

Even leek het een geluk voor de woningmarkt dat de stekker uit dit beraad werd getrokken. Van een samenhangende aanpak van de gehele woningmarkt, huur en koop, was geen sprake; het is zeer de vraag of die er ooit komt. Het Catshuispakket moest de reeds in gang gezette aanval op de woonmogelijkheden en inkomensposities van gewone huurders in de middenklasse verhevigen. Dat blijft helaas zo. Van de politiek zeer invloedrijke vastgoedlobby's moeten deze huurders immers hoe dan ook liefst de koopmarkt opgeduwd worden. Met extra huurbelastingen worden huurders daartoe nog meer uitgewrongen dan nu al volop het geval is en gedwongen tot voor hen veel te hoge huurafdrachten of zware hypotheekschulden bij koop. Van zulk een onder druk nagestreefde doorstroming terwijl de huizenzeepbel met haar torenhoge woonprijzen * in stand wordt gehouden, kan maximaal en grof profijt getrokken worden door de vastgoedbranche en andere belanghebbende aanpalende sectoren waaronder overheden.

Na de regeringsbreuk door het opzeggen van Wilders van de gedoogsteun van de PVV aan het kabinet Rutte, heeft de thans demissionaire regering Rutte van VVD en CDA ter voorbereiding van de begroting 2013 door het plegen van koortsachtig overleg onder leiding van minister De Jager op 25 en 26 april alsnog een bezuinigingsakkoord gesloten met een aantal fracties uit de Tweede Kamer, de zogenoemde 'Kunduz-coalitie' van D66, GL en CU. Pechtold van D66 sprokkelde in één dag ongeveer z'n hele verkiezingsprogram het akkoord in. Dit politieke akkoord evenaart het Catshuispakket ruimschoots in lastenverzwaringen ** voor de burgers, maar draait toezeggingen aan de PVV waaronder de bezuinigingen op ontwikkelingshulp, niet morrelen aan ontslagrechten en afspraken inzake immigratie en integratie uit het gedoogakkoord, terug. Ook lijkt het erop dat zelfs het boerkaverbod en het verbod op een dubbele nationaliteit nog van tafel gaan.

Voor huurders zijn de gevolgen van het bereikte akkoord nog steeds verregaand: Alle huurders krijgen te maken met een jaarlijkse controle van hun inkomen om de inkomensafhankelijke huurverhogingen, een soort huurbelasting ˚, uit te voeren met een huuropslag van 1% boven inflatie bij een vastgesteld inkomen tussen de 33.000 en 43.000 euro, en boven de 43.000 met de door de Tweede Kamer reeds goedgekeurde 5%-huuropslag. De toegevoegde maatregelen zaten al in het nog wat ingrijpender Catshuispakket. Op de koopmarkt worden voorspelbare wijzigingen in de fiscale aftrekbaarheid van de rente bij aflossingsvrije hypotheken aangebracht, doch ingrijpend zijn deze zeker niet en vóór 1 januari 2013 afgesloten hypotheken worden toch weer ontzien.

Er komt nog steeds geen integrale hervorming van de woningmarkt. Als de politiek echt wil hervormen, dan zal de veel te dure koopmarkt niet gespaard moeten worden maar juist fors aangepakt. Voorlopig zal een fiscaal gelijkwaardige, eigendomsneutrale behandeling van alle burgers op de woningmarkt, zowel kopers als huurders, nog wel een wensdroom blijven en bij dit wetsvoorstel geen toetsingskader vormen. Ongelijke behandeling zou ook binnen de groepen zo veel mogelijk voorkomen moeten worden, wat nu echter ten aanzien van de betrokken huurders wel volop dreigt te gebeuren.

Nadat het wandelgangenakkoord, ook wel lente- of Kunduzakkoord** genoemde, over de begroting voor 2013 tussen de regeringsfracties en de Kunduz-coalitie gesloten was en hiermee tevens de afspraken met de PVV goeddeels ongedaan waren gemaakt, liet de PVV weten haar eerdere steun in te trekken aan omstreden wetsvoorstellen zoals de inkomensafhankelijke huurverhoging, de verlaging van de kinderopvangtoeslag en de verhoging van de AOW-leeftijd.

28 april 2012

Noten

˚ De inkomensafhankelijke huurbelasting treft in de lagere en hogere middengroepen onder en boven de grens van € 43.000 aan huishoudinkomen onderscheidenlijk 360.000 en 420.000 huurders, tezamen goed voor 780.000 huishoudens in de gereguleerde huursector. Daarnaast zijn er nog de huurders met middeninkomens in de commerciële 'vrije sector'. Vanaf 2018 kunnen de inkomsten uit deze huuropslagen de gehele verhuurdersbelasting dekken welke de corporaties vanaf 2013 over hun sociale woningenbezit verschuldigd zijn en die in 2014 uitkomt op 620 miljoen euro en jaarlijks snel oploopt tot 2 ruim miljard.

* Zie ook op www.iex.nl door Corné van Zeijl Politiek gooit reddingsboei
** En op de website www.artikel 7.nu/poltiek ; En hoe nu verder? en een goed bevind van Cor Stoker over de rol van de media bij de verkiezingen van 12 september

Nederland snakt naar lastendaling

Honderdduizenden kunnen hun rekeningen niet meer betalen

Bijna 30 procent van alle Nederlandse huishoudens heeft een betalingsachterstand.

Dat blijkt uit een onderzoek dat is uitgevoerd in opdracht van staatssecretaris de Krom van Sociale Zaken. Het aantal mensen dat een betalingsachterstand heeft, neemt toe. Bijna 700.000 huishoudens konden het afgelopen jaar niet alle rekeningen meer betalen. 1,4 miljoen huishoudens hebben een lening of een doorlopend krediet, en ruim een half miljoen huishoudens sloot een afbetalingsregeling af.

Opvallend is dat vooral de middenopgeleiden steeds meer problemen hebben hun rekeningen te betalen. Ook het aantal hoogopgeleiden met betalingsachterstanden neemt toe. Mensen lenen steeds vaker geld van familie en vrienden en staan vaker rood. De NVVK, een vereniging voor schuldhulpverlening, vindt de cijfers zorgwekkend. De cijfers zijn gepresenteerd aan de Tweede Kamer. Staatssecretaris De Krom meent namens de overheid de burgers een wijze raad te moeten geven: "Let nou op dat je niet meer uitgeeft dan er binnenkomt". De Staat zelf doet niet anders en schuift de rekeningen door naar de burgerij! Dat wordt 'bezuinigen' genoemd in plaats van bovenmatig belasten.

Overheid staat voor 465 miljard euro garant.

Gemeld wordt in juni 2012 dat de overheid in totaal voor 465 miljard euro garant staat voor risico's van burgers, bedrijven, banken en andere eurolanden. Dat is een financieel risico voor de overheidsfinanciën met een omvang van meer dan driekwart van onze totale economie. De Algemene Rekenkamer constateert dat de risico's voor de Staat van al die garanties sinds 2008 substantieel zijn toegenomen. Toen bedroeg het risico nog 42 procent van het bruto binnenlands product, wat overeenkwam met 250 miljard euro.

Inmiddels is dat in 2011 vooral door garanties in het kader van de eurocrisis opgelopen naar 77 procent van het bbp, wat neerkomt op 465 miljard euro. Voorbeelden zijn de nationale hypotheekgarantie voor de restschulden aan banken bij gedwongen huizenverkoop (NHG), het deposito-garantiestelsel (spaarrekeningen tot 100.000 euro gegarandeerd bij omvallen van een bank), exportkredietverzekeringen voor bedrijven en gegarandeerde leningen aan eurolanden als Ierland, Portugal en Griekenland.

bron: RTL Z, 27 februari 2012, Elsevier "Wie is er nog solidair met de arbeider?", Telegraaf "Overheid staat voor 465 miljard euro garant" op 21 juni 2012

Middenklasse nog verder door de mangel en de hachelijke rol van de PVV

Op alle omstreden kabinetsplannen in de huursector kondigt de Woonbond thans verzet aan. Gelukkig is er de laatste maanden een rechtszaak gevoerd tegen de puntenverhoging in schaarstegebieden tot en met een bodemprocedure tegen de staat toe. Er is echter tot op heden bijzonder weinig ondernomen tegen de aangekondigde jaarlijkse inkomensafhankelijke huurstijging. Dit laatste plan wordt tegenwoordig eufemistisch 'inkomenshuren' genoemd. Wanneer gaat de Woonbond dit huurbelastingplan van verhogingen tot 5% bovenop de inflatie per jaar voor huurders met zogeheten 'hogere' middeninkomens nu eens fel bestrijden en niet alleen maar zeggen een "fel tegenstander" van deze maatregel te zijn? De Woonbond heeft tot nog toe nooit wat gedaan voor huurders boven de liberalisatiegrens en in de 'vrije huursector'.

De betreffende huurders blijken ook van de politiek tot dusver niets te verwachten te hebben. Geen partij komt voor hun belangen op! De politiek beziet deze huurders als burgers die niet willen kopen en op allerlei manieren geprest en gedwongen mogen worden tot koop. Ze moeten 'doorstromen' van de beleidsbepalende gevestigde orde. De gewone, modaal verdienende burgerij met huishoudinkomens van ~ 30.000 tot ~ 60.000 euro kan van de zogenaamd sociale partijen stikken. Noch van de linkse SP, noch van de rechtse PVV die het op zou nemen voor 'Henk en Ingrid', hoor je iets! Op rechts is van enig sociaal weerwerk ten gunste van de middenklasse tot rond anderhalf maal een enkel modaal inkomen, te weten ~ 50.000 euro, bar weinig te merken.

Zolang als de PVV niet bereid is bij de bovenlaag fors te snijden in de fiscaal riante hypotheekrenteaftrek, maar wel blijft bij lage tot geen fiscale belastingen van het eigen huis middels het uiterst lage eigenwoningforfait, denk vooral aan afbetaald eigenwoningbezit (Wet Hillen) en de verdere fiscale voorrechten voor wooneigenaren (in box 1 en 3), terwijl ze de huurders in de middenlaag het mes op de keel laat zetten, is haar verhaal over Henk en Ingrid een belachelijke fabel. Wat we horen is precies andersom: Er komt geen drastische beperking, aftopping of liefst afschaffing van de hypotheekrenteaftrek voor de bovenlaag (*) en geen afbouw van de inkomensafhankelijke toeslagen. Bovenlaag en onderklasse worden telkens ontzien bij bezuinigingen, die andermaal, ook nu weer, wel volop de gewone burgerij treffen. De PVV gedraagt zich hierbij als een paars schoothondje, dat alleen blaft tegen de Islam, maar door de regering Rutte snel is om te wisselen voor sociaalliberalen van linkse of rechtse snit.

De betrokken groepen uit de middenlaag worden bovendien nog geconfronteerd met een forse verhoging van de zorgheffing, de zogeheten inkomensafhankelijke bijdrage ZVW: van 7,1% voor werknemers onder de 65 jaar en van 5% voor zelfstandigen en voor ouderen boven de 65 jaar, doordat de drempel van het voor deze zorgbijdrage belastbare inkomen fiks is opgerekt tot rond de € 50.000. Voor de laatste twee groepen zijn de belastingtarieven in de tweede en derde schijf hiermee feitelijk verhoogd met ~ 5 procentpunt! Ze hebben, als het inkomen meer is dan ~ € 34.000, geen recht op toeslagen, of op de ouderenkorting. Velen in deze toch al gemangelde, uitgeperste middengroepen zullen er de komende jaren tot wel 30% op achteruit gaan, maar er is in de reguliere media en politiek geen enkele aandacht voor. Ze lijken niet te bestaan. De parlementaire democratie is voor hen allang verworden tot een elitaire partijpolitieke dictatuur.

De bestuurlijke kaste van overheid en bedrijfsleven beschouwt deze burgers slechts als stemvee, waarvan de belangen van geen waarde zijn en bij wie, zonder veel protest omdat ze geen invloedrijke lobby's of maatschappelijke pressiegroepen kennen, makkelijk geld te halen valt. Al met al vindt er al jarenlang een buitensporige inkomensoverdracht plaats vanuit de middenlaag naar de lage en hoge inkomensgroepen, met name van modale huurders naar kopers in de bovenlaag die bovendien profiteren van vrijstellingen van hun vermogen in het eigenwoningbezit, dat al fiscaal begunstigd opgebouwd wordt. Door alle bijzondere fiscale faciliteiten hebben woningbezitters op oudere leeftijd in tegenstelling tot hun hurende medeburgers nog maar zeer weinig woonlasten.

Wat de PVV betreft: die moet vooral zo doorgaan met ijveren voor een raar mengsel van rechtse en linkse hobby's zoals de hypotheekrenteaftrek voor welvarende deelgroepen uit de middenklasse en de rijke bovenlaag wat Wilders doet, en overdreven vergoedingen zoals bij voorbeeld voor rollators, maar die daarentegen wel instemt met de afbouw van de betaalbaarheid van studiekosten en kinderopvang en met het ophogen van de belastinggrens voor de zorgheffing. Een keuze voor het maatschappelijke midden van 'Henk en Ingrid' is echt niet hetzelfde als alleen op de bres staan voor douceurtjes aan armen en stevige bevoordeling van rijken, maar tegelijkertijd de middenmoot vergeten!

Bronnen: AD, Parool, Aedes en Woonbond, 26 en 29 maart 2011, aangevuld op 15 april, 15 november en 15 december 2011.

(*) Quote Telegraaf (14 december 2011) van R. Morley, Amsterdam: "Als mensen die meer verdienen dan zestigduizend euro per jaar, hun huizen van vier ton of meer niet meer gesubsidieerd krijgen met 700 euro per maand via de werkende massa, stort volgens Wilders en de regering Rutte het land in."

Liberalistische afbraak

Kamp wil sociale wetten aanpakken

"De hele sociale zekerheid moet op de schop." Dat zegt minister Henk Kamp van Sociale Zaken in de Volkskrant van 19 februari jongstleden. Door de vergrijzing dreigen sociale wetten als de Arbeidsongeschiktheidswet, de Nabestaandenwet en de Ziektewet onbetaalbaar te worden.

Zo krijgt een recordaantal ouderen dit jaar AOW
Het ministerie van Sociale Zaken heeft berekend dat we 700 miljoen extra kwijt zijn alleen al aan de kosten voor de AOW. Waren we in 2010 nog 29,9 miljard kwijt, in 2011 zal dat gestegen zijn naar 30,6 miljard euro, zo is de verwachting.

PVV is fel tegen de voorstellen
Het aanpassen van de sociale wetten staat niet in het regeerakkoord en ook niet in het gedoogakkoord met de PVV. Kamp hoeft niet te rekenen op steun van Geert Wilders. "No way", twitterde deze. "Afspraak is afspraak. Handen af van ontslagrecht." In het interview verbaast Kamp zich over de linkse koers die Wilders als voormalig VVD-lid met zijn PVV is gaan varen op het gebied van vredesmissies en sociale zekerheid. "Achteraf zou hij niet door een VVD-screening komen."

Voor verhoging van de pensioenleeftijd verwacht Kamp buiten de PVV om toch een Kamermeerderheid te vinden. Waarschijnlijk denkt hij dan aan de sociaal-liberalen van D66 en GroenLinks en een ruim aantal christelijke kamerleden van CDA. CU en SGP. Pechtold (D66) was er meteen bij om zijn afgunstige bijval met de door hem sociaal-progressief bevonden voorstellen te tonen, tactisch vergelijkbaar met zijn steun aan de missie naar Kunduz. Voor regeren heeft het kabinet Rutte het gedogen van de PVV niet echt nodig.

Deal
Premier Mark Rutte zei in december nog dat hij geen ruimte ziet om de WW en het ontslagrecht de komende vier jaar aan te passen. "Daar hebben we een politieke deal over gesloten."

Bronnen onder meer: RTL Nieuws, 19 februari 2011

Huurbelasting voor middeninkomens

'Henk en Ingrid' krijgen huurbelasting

Kabinet voert huurbelasting in bij middeninkomens. "Huurders zijn de dupe" in het conceptregeerakkoord, zegt de Woonbond. Huishoudens met een inkomen boven de 43.000 euro per jaar moeten jaarlijks vijf procent meer huur bovenop de inflatie gaan betalen. Huurders in Amsterdam en Utrecht moeten daarom rekenen op huurverhogingen van 120 euro per maand over een paar jaar.* Dit plan komt bovenop de beperking en uitsluiting van huishoudens met een inkomen boven de 33.000 euro bruto per jaar voor kans op een sociale huurwoning door de aangenomen nieuwe Europese regelgeving. Daarnaast wordt het puntensysteem in regio's met schaarste aangepast met een bijtelling van maximaal 25 punten afhankelijk van de WOZ-waarde, waardoor de wettelijk toegestane maximumhuur aldaar extra omhoog gaat.**

De Woonbond noemt de ongelijke behandeling van huurders ten opzichte van kopers onrechtvaardig. Terwijl er een forse rekening wordt neergelegd bij de huurders, blijft wel de aftrek van de hypotheekrente behouden. Van het totale hypothecaire belastingvoordeel in 2008 van ruim 10 miljard ging maar liefst 30 % naar slechts één tiende deel van alle huishoudens, te weten het bevolkingsdeel met een inkomen van meer dan 106.000 euro bruto (CBS-cijfers over 2008). En het voordeel blijft flink stijgen. De Vereniging Eigen Huis is zeer tevreden over de maatregelen die het kabinet wil nemen 'om de woningmarkt vlot te trekken'.

Bronnen Woonbond, Heemland, en ANP, 1 oktober 2010

Bevind:

Het rechtse kabinet Rutte weet wel raad met de leegstand van dure huurwoningen en onverkoopbare nieuwbouwwoningen door de doorstroming ernaartoe te gaan afdwingen door middel van forse jaarlijkse huurverhogingen van 5 % boven inflatie bij middengroepen met een huishoudinkomen van boven de € 43.000 bruto. Door deze huurbelasting worden honderduizenden huurders gemangeld.

D66 wil nog verder gaan door ook huurders uit de lagere middenklasse met huishoudinkomens tussen de 33.000 en 43.000 euro te belasten met 3 % huurverhoging boven inflatie, net als de VVD in haar verkiezingsprogramma reeds opperde, zo bleek tijdens het begrotingsoverleg volkshuisvesting met minister Donner op 2 december 2010 •. Zorgwekkend is dat de PVV in alle talen zwijgt over haar kijk op het huurbeleid en de woningmarkt. D66 bestaat het om haar voorstellen van inkomensafhankelijke huurverhogingen eufemistisch "het modale huren" te noemen.
Daarentegen blijft de grootste groep huurders nu buiten schot want aan de huurtoeslag wordt niet getornd en de huur blijft voor hen de inflatie volgen. Ook de hypotheekrenteaftrek blijft gewoon in stand. Zo wordt de middenklasse met opzet gespleten door een zeer onevenredige lastenverdeling voor onderscheiden groepen huurders en kopers, en is solidariteit volkomen zoek.

Van krachtige acties van de Woonbond tegen deze huurbelasting, die gegoten wordt in de vorm van een jaarlijkse boveninflatoire huuropslag, is nog niets vernomen; de sociale doelgroepen worden immers netjes ontzien. Waar deze bond wel fel tegen ageert, zijn minieme kortingen op de huurtoeslag***. De Woonbond lijkt ook dik bereid op voorstel van Ger Hukker (NVM) snel een nationaal 'woonakkoord' te willen smeden met makelaars (NVM), huiseigenaren (VEH) en verhuurders (corporatiekoepel Aedes) ten koste van huurders met modale huishoudinkomens ****. De Woonbond die steeds zegt op te komen voor alle huurders, gedraagt zich inzake dit soort huurbeleidsplannen zoals in socialistische kringen van de PvdA (Hugo Priemus, Lodewijk Asscher, Wouter Bos e.a.) jegens huurders in de middenklasse bepaald niet ongebruikelijk is. Die opstelling naar deze huurders toe kan best geduid worden als halfhartig en lamlendig.

De PVV als gedoogpartij van de regering heeft behalve op arbeidsrechtelijk gebied veel van haar sociale punten uitgeruild, zoals het recht op ouderdomspensioen (AOW) met 65 jaar en betaalbare huren voor alle huurders, ook die met een middeninkomen. Het ontbreekt de partij tot op heden node aan een weloverwogen, duidelijke sociaal-economische visie. Deze ruil is tot stand gekomen ter wille van symboolpolitiek van 'rechts' op het gebied van immigratie, integratie en veiligheid, die waarschijnlijk weinig gevolgen heeft en geen stuiver gaat opleveren ('een dooie mus'). De uitruil wordt duur betaald doordat de ingeboekte bezuinigingen opgehaald worden door sterke verhogingen van de kosten voor zorg, huur, kinderopvang en onderwijs bij de gewone burgerij in de middenmoot. En er wordt ruim baan gegeven aan rechtse hobby's, zoals het sturen van een nieuwe vredesmissie naar Afghanistan, het uitponden en uitroken van zittende huurders door de woningcorporaties en het aanzienlijk uitbreiden van de vrije huursector met z'n maximale vrijheid voor verhuurders.

Van de 18 miljard aan ombuigingen komt er zodoende 0,8 miljard tot last van deze modale huurders, ingeboekt als "doorstroming huurmarkt". Nu betalen ze al vaak torenhoge woonlasten in de deels geliberaliseerde huursector, maar binnen een paar jaar gaan ze jaarlijks nog enkele duizenden euro's aan huurbelasting bovenop de huur afdragen. Als ze zulke huren niet meer willen of kunnen opbrengen, mogen ze bij verhuizen gaan kopen, indien ze dat al kunnen: 'Leuk' om de zeepbel op de koopwoningmarkt in stand te houden.
Mooie woorden over doorstroming zijn er te over, maar het is "doorstromen naar een straatarm verschiet", met - over de kale woonlasten (hypotheek of huur) berekend - netto huur- en koopquotes van 40 % en meer. Doorstroming vooral ten gerieve van de vastgoed- en bouwbranche wordt afgedwongen middels een gewiekst nivelleringsbeleid bij zogenaamd scheefwonende mensen met een wat hoger middeninkomen zodat van linkse kant (Woonbond, PvdA en dergelijke) waarschijnlijk geen serieuze weerstand en tegenplannen komen, maar polderend ingestemd wordt met een woningakkoord.
Het door deze organisaties gekoesterde inkomensafhankelijke huurtoeslagstelsel met z'n beslag op de algemene middelen dat evenals de hypotheekrenteaftrek en de zorgtoeslagen via de inkomstenbelasting grotendeels door de middenlaag wordt gefinancierd, staat immers geenszins ter discussie. De Woonbond verdoezelt dan ook meteen de aard van de huurbelasting door besmuikt te spreken van "inkomenshuren". Op 'links' heeft men in het verleden nooit waarachtige, stellige bezwaren tegen huurbelasting gehad. Het tegendeel is vaak het geval zoals bij de plannen voor "Huur op maat", waar de PvdA weer mee komt.

Volkshuisvesting is afgesplitst van het ministerie 'Infrastructuur en Milieu', dat een samenvoeging is van de vroegere ministeries van Verkeer en Waterstaat (VenW) en Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM), en is toebedeeld aan Minister Donner op Binnenlandse Zaken. Het huurbeleid schijnt op den duur zelfs ondergebracht te worden bij de provincies, buiten het zicht van de landelijke politiek. Van een aanzet tot een algehele hervorming van het woningmarktbeleid (huur en koop) zal dus waarschijnlijk niets komen en blijven gewone huurders door de gehele politieke elite van links tot rechts sociaal en fiscaal behandeld worden als derderangs burgers.
Misschien dat vanuit het ministeriterst scheutige rooft deze formatie, evenals de voorafgaande rechtse coalities van Balkenende en paarse van Kok, weinig goeds.

Mart Giesen, redacteur Heemland, 11 oktober 2010, laatst herzien op 17 januari 2011

Rekensommen.
*: Dat betekent aan huur op de liberalisatiegrens per 1 juli 2011 (inflatie nu 2%): € 647,53 + 7%= € 692.85 per maand. Bij gelijkblijvende inflatie wordt dit in 2015: € 908,19. Kortom een cumulatieve huurverhoging van 40% in vier jaar tijds ofwel ruim € 260 maandelijks erbij. Dat is wel even wat anders dan wat de Woonbond vertelt over een verhoging in Amsterdam en Utrecht met € 120 per maand in 2015. De Woonbond heeft het dan waarschijnlijk over redelijk gematigde huren. Bij een hogere huurprijs of inflatie is de huurverhoging veel meer.

**: Ook de puntenverhoging van 25 punten in het woningwaarderingsstelsel in schaarstegebieden leidt al tot gemiddeld 120 euro per maand aan extra verschuldigde huur.

***: Bij voorbeeld een korting van 0,89 euro per maand op de huurtoeslag over 2011, misschien oplopend tot 15 euro in 2015. Is dat bedrag alle drukte van de Woonbond om die kortingen waard, vergeleken met de aangekondigde huurbelasting voor de middengroepen die al snel oploopt met enkele tot ettelijke duizenden euro's per jaar ?

****: De Woonbond is pas op 5 maart 2012 alsnog gekomen met enige bezwaren tegen het huurbelastingplan voor huishoudens met een middeninkomen middels een bericht "Gluurverhoging is inbreuk op privacy" en een oproep tot beperkte actie, gericht tegen deze schending van de privacy. Ze blijkt in het algemeen geen wezenlijke bezwaren te hebben met het verhalen van een hogere huurprijs voor dezelfde soort woning door het invoeren van huurbelasting bij wat meer verdienende gezinnen.

• De enige parlementair vertegenwoordigde partijen die het als 'middenpartijen' voor de brede middenlaag van ons volk hebben willen opnemen en ermee rekening hielden in hun doelstellingen, zijn de vroegere Boerenpartij, DS'70 en Centrumpartij geweest, daarna leek het even de LPF te worden en tegenwoordig in sommige opzichten de PVV, die echter op het gebied van de woningmarkt, ondanks gewekte verwachtingen, nogal teleurstelt.

Hoezo vrijheid en verantwoordelijkheid ?

Lastenverzwaringen gaan de pan uitrijzen

Ons bevind over het aanstaande regeerakkoord:

Na de uitspraak van Mark Rutte: "Rechts Nederland zal z'n vingers aflikken", mag gevreesd worden dat er van de sociale belangen van de middengroepen, waarvoor de PVV zou opkomen, weinig overblijft. Aanpakken van de zeepbel op de huizenmarkt en toewerken naar een gelijke, billijke behandeling van huurders ten opzichte van kopers; eindelijk eens de algehele woningmarkt grondig herzien en met name ook in fiscaal opzicht "eigendomsneutraal" maken (1), zit er waarschijnlijk niet in. Bij immigratie, ontwikkelingshulp, Europa en defensie met het dure JSF-project zijn de bezuinigingen mager, voor zover bekend. Het lijkt erop dat 'Henk en Ingrid' uit de middenklasse eenzijdig het gelag gaan betalen middels hogere zorg-, woon-, kinderopvang- en onderwijslasten en beperking van hun sociale rechten (AOW e.d.) *. Op 14 oktober 2012is het kabinet Rutte 1 geïnstalleerd.

Het geschatte bedrag van 18 miljard aan bezuinigingen van het kabinet Rutte 1 als gevolg van het steunen en opkopen van banken, en de hulp aan de bouwwereld waarvoor de geldkranen wijd open gingen, zal toch grotendeels op de gewone burgerij verhaald worden. Bij het 'rechts' van Rutte is denkelijk slechts sprake van zakenlieden, middenstanders, grondbezitters, makelaars, bouwers en gegoede huiseigenaren, kortom de bovenste maatschappelijke lagen van de bevolking, en van het bedrijfsleven; of is dit toch een misvatting ?
Ondanks het bezuinigen ten koste van de koopkracht van de gewone burger wordt wel ineens een besteding ter waarde van bijna 6 miljard euro aangekondigd door Melanie Schultz van Haegen, minister van Infrastructuur en Milieu voor de bouw van spoor- en wegenprojecten tussen Schiphol, Amsterdam en Almere; eveneens voor nieuwe militaire 'missies' wordt zonder morren geld vrijgemaakt. Zeker allemaal lekker 'rechts', hoewel ook vorige, paarse regeringen de koopkracht uitholden en Nederland oorlogen in rommelden.

Redactie Heemland, 14 september 2010

(1) Over eigendomsneutrale behandeling zie Rapport "Naar een integrale hervorming van de woningmarkt" van de Commissie van sociaal-economische deskundigen CSED van de SER, (april 2010)

Verkiezingen in teken van grote bezuinigingen

Wij vinden dat de aanstaande Kamerverkiezingen in de eerste plaats behoren te gaan over het vinden van bezuinigingen die de Nederlandse bevolking zo weinig mogelijk treffen. Indien er politiek hoofdzakelijk gedacht wordt aan het op peil houden van de reeds torenhoge overheidsuitgaven aan zogeheten linkse hobby's (huur- en zorgtoeslagen, asiel- en gezinsmigratie, ontwikkelingssamenwerking, klimaatdoelen e.d.) maar ook aan rechtse hobby's (hypotheekrenteaftrek, arbeids- en kennismigratie, defensieuitgaven voor missies en aanschaf JSF-toestellen e.d.), en het ondersteunen en zelfs direct subsidiëren van het bedrijfsleven, - zoals banken met een injectie van tientallen miljarden en ook de bouwnijverheid, bij voorbeeld met koopsubsidies, startersleningen en waarborgregelingen als de Nationale Hypotheekgarantie (NHG), en vanuit het ministerie van Economische Zaken nog allerhande subsidies -, dan volhardt de gevestigde orde op haar heilloze weg van afwenteling van de kosten van haar strevingen op de eigen Nederlandse samenleving.

Zoals wij al jaren vaststellen, heeft de modaal verdienende, gewone burgerij, zeg maar 'de middenmoot', ernstig geleden door telkens fors te moeten inleveren gedurende de kabinetten onder CDA-leider Jan Peter Balkenende. Wordt dit toneelspel tussen linkse en rechtse politieke partijen en maatschappelijke belangenorganisaties met hun uitgebreide netwerken en lobby's al polderend voortgezet, dan worden wederom wezenlijke belangen van de middenklasse van laag tot gemiddeld (met een huishoudinkomen van rond anderhalf maal modaal) genegeerd en opgeofferd aan vrijwaringen en bevoordelingen van de onderkant en de bovenlaag.

Sinds de paarse regeringen is het uitruilen van plannen tussen linkse en rechtse partijen tijdens kabinetsformaties waarbij middengroepen doorgaans de grote verliezers worden van het regeringsbeleid, helemaal in zwang geraakt. De schandelijke belastingherziening 2001 is er een voorbeeld van, met haar scherpe fiscale discriminatie van huurders ten opzichte van eigenwoningbezitters, welke herziening een nauwelijks te overbruggen maatschappelijke kloof naar eigenwoningbezit geslagen heeft onder de burgerij in de middenklasse. Andere voorbeelden zijn de nieuwe zorgverzekeringswet met een extra belastingheffing (bijdrage Zvw) over het inkomen totaan de derde schijf waarbij zelfstandigen en ouderen met een middeninkomen zwaar geschaad worden wegens het ontbreken van een passende vergoeding, en het inkomensafhankelijk maken van tal van regelingen zoals de ouderenkorting.

Middels zo'n uitruil waarbij groepen in het midden gemangeld worden, komt ook een verwerpelijk Aow-misbaksel met een geflexibiliseerde verhoging van de AOW-leeftijd tot 67 jaar tot stand, zonderdat het voorstel de kiezer ooit is voorgelegd. En zo wordt door het Centraal Planbureau (CPB) nu al een voorschot genomen op verhoging van de eigen bijdrage in de ziektekosten van € 165,- oplopend naar € 775,- in 2015. Bij monde van zijn directeur, Coen Teulings noemt het CPB beide voornemens 'onvermijdbaar' of 'technisch, reeds inbegrepen in de raming' , want anders komt het CPB vooralsnog uit op de eerder voorspelde jaarlijkse bezuiniging van 35 miljard euro in plaats van 29 miljard. Het laatste bedrag gaat een gezin al snel 5000 euro of meer per jaar kosten. Het plunderen van de middenmoot van ons volk gaat onverdroten door zodat je je bij voortduring afvraagt waar onze regentenkaste het over heeft als ze met mooie woorden praat over behoud van koopkracht en een beroep doet op eigen verantwoordelijkheid ?

Mart Giesen, redacteur Heemland, 17 maart 2010

Lees ook Doodmoe van politiek geleuter over de woningmarkt videogesprek met Bas Jacobs op www.huizenmarkt-zeepbel.nl, Hypotheekrenteaftrek --column van Jaap van Duijn en Politieke kaste haat saamhorige middenlaag --door Lode van Boonen en Mart Giesen

Bovenlaag wordt almaar rijker

Huishoudens met inkomen boven ton verdubbeld

Het aantal huishoudens dat een ton of meer te besteden heeft is in vijf jaar verdubbeld. Bijna 130 duizend huishoudens hadden vorig jaar netto een ton of meer te besteden, terwijl dit er in 2003 nog zestigduizend waren. Dat meldt het Centraal Bureau voor de Stati moeten doen, zitten onder dat bedrag. Het aantal huishoudens dat tussen de vijftig- en honderdduizend euro te besteden had n 80 duizend ar een miljoen. Van de huishoudens met een inkomen van een ton of meer, hadden er 27 duizend een inkomen van twee ton of meer.

Bron CBS, 9 dec 09

Ook de koninklijke familie baadt in weelde en laat u middels de jaarlijkse kerstboodschap weten hoe ze de moderne mondige burger met misprijzen bekijkt. Lees ook op standejong.nl: Beatrix bang voor internet

Vakbonden niet op de bres voor vaste AOW op 65 jaar

Kabinet levert afzichtelijk broddelwerk af

CNV tegen samenwerking FNV en PVV

De vakbond CNV ziet niets in het plan van de collega-vakcentrale FNV om in de strijd tegen een hogere AOW-leeftijd samen te werken met de PVV van Geert Wilders. Waarnemend CNV-voorzitter Van Boggelen zegt dat de vakcentrale "eigenlijk nooit met populistische partijen in zee gaat".

Van Boggelen wil niet samenwerken met een partij "die mensen uitsluit van de samenleving". Daarnaast zegt hij dat hij de PVV nooit iets serieus heeft horen zeggen over de AOW.

FNV-voorzitter Agnes Jongerius gaat volgende week met Geert Wilders overleggen. Als de samenwerking tussen FNV en PVV doorgaat, dan "scheiden onze wegen", aldus Van Boggelen.

Na druk van kaderleden (AbvaKabo, FNV Zelfstandigen), die dreigden voorzitter Jongerius af te zetten, ziet zij op 12 oktober af van een gesprek met Wilders die op zijn beurt meedeelt geen heil meer te zien :"politieke spelletjes zijn blijkbaar belangrijker dan de AOW", in praten met een bestuurslid van de FNV.

Bron: NOS, zaterdag 10 oktober 2009

Werkgevers positief over AOW-plan

De werkgevers zijn bijzonder tevreden over de verhoging van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Dat ook de aanvullende pensioenen naar 67 jaar gaan, is volgens hen onvermijdelijk.

Ze hadden de verhoging liever in laten gaan in 2020 dan in 2025. De werkgevers vinden het plan gunstig voor oudere werknemers, want iedereen die nu 55 is, kan op z'n 65ste gewoon met pensioen.

Nu de pensioenleeftijd wordt verhoogd, houden pensioenfondsen geld over. De gesprekken met de vakbonden over h style="line-height: 100%">Als het ware teruggaand naar de jaren '80 en '90 van de vorige eeuw toen de Centrumstroming verguisd werd, zoekt het CNV onder Van Boggelen zijn toevlucht in versleten bezweringsformules om anderen, in deze tijd de PVV, te hekelen en demoniseren. Zo vermijdt het bij voorbaat een mogelijk nuttig gesprek met die partij.

Dit door links-christelijken opgeroepen psychologische cordon sanitaire heeft overigens al op maandag 12 oktober geleid tot afzegging van een gesprek tussen de toppen van FNV en PVV. Ondanks de duidelijke opstelling van de PVV, die net als de SP de plannen met de AOW asociaal vindt, wordt haar inbreng domweg miskend. Stompzinnig, nu die politieke steun keihard nodig is.

Na een dagenlang overleg met de coalitiepartijen (CDA, PvdA en ChristenUnie) baart het kabinet op 16 oktober een Aow-gedrocht. Het is afzichtelijk ingewikkeld gemaakt. Het wordt een soort basale werknemersverzekering tegen ouderdom van staatswege. Jongeren krijgen de rekening op hun bord als ze ouder worden: later AOW en vaak veel minder dan thans. Pech met werk (een late start, geen betaald werk, omscholing, langdurige uitval of een breuk in het arbeidsverleden) zal dan zwaar worden afgestraft.

Je hoeft er niet raar van op te kijken als straks door een wat linksere regering dit kleine staatspensioen door nog meer voorwaarden dan een gladjes verlopen arbeidsverleden, wordt beperkt, bij voorbeeld door de AOW inkomens- en vermogensafhankelijk te maken om wille van zorgkosten, houdbaarheid van de overheidsfinanciën of wat dan ook.

Tegelijk wil het kabinet de sociale partners, dus met name de vakbonden, bij wet dwingen om de regels voor de aanvullende pensioenen zo te herzien, dat deze pas bij de ingangsleeftijd van het Aow-pensioen tot gelding kunnen worden gebracht. Zal de vakbeweging deze uitholling van haar rechten in het arbeidsoverleg dulden?

Redactie Heemland, 16 oktober 2009

Geen lastenverlagingen in het verschiet

Crisis kost gezinnen vermogen

Het vermogen van de Nederlander is sinds het begin van de financiële en economische crisis tot nu toe afgenomen met gemiddeld 26.000 euro per volwassen burger. Dat blijkt uit cijfers van PricewaterhouseCoopers. In totaal zijn huishoudens 325 miljard kwijtgeraakt. Dat bedrag komt overeen met 56 procent van het BBP, het Bruto Binnenlands Product.

Volgens het accountants- en adviesbureau PwC zit bijna tweederde van het vermogensverlies in de opbouw van de pensioenen. Hoofdoorzaak zijn de gedaalde aandelenkoersen. De daling van de huizenprijzen speelt nog bijna geen rol. Huizen zijn nu even duur als 15 maanden geleden, op 1 januari 2008. PwC denkt wel dat de dalende huizenprijzen de komende tijd de vermogens verder aantasten.

Volgens PwC leidt de afname van de vermogens ertoe dat volwassenen dit jaar gemiddeld 300 euro minder uitgeven.

Bron: ANP, 13 april 2009

Burgerij moet boeten voor 'houdbaarheid overheidsfinanciën'

Ons bevind over het crisisberaad:

De uitkomsten van het crisisberaad van het kabinet Balkenende IV zijn ronduit beschamend. Het kabinet weigert ook maar iets aan de eigen overheidsuitgaven te veranderen. Integendeel: het gaat onverstoorbaar door met het uitgeven van vele miljarden aan christensocialistische hobby's waarvoor de gewone burger wel belasting betaalt, maar waaraan hij helemaal niets heeft: ontwikkelingshulp, militaire missies in Afghanistan, bestellingen van JSF-toestellen, vette subsidies aan allerhande instellingen, milieu- en klimaatficties, Vogelaarwijken en zo voorts. Door snijden in eigen vlees zijn op korte termijn al miljarden te besparen, maar niet bij deze regering.

Het wordt dus geen ruimen in de schappen van de dikgevulde staatsruif. Die schappen moet elk jaar wel weer opnieuw vlug aangevuld worden. Onder de noemer 'houdbaarheid van de overheidsfinanciën' worden de jongere generaties met een verhoging van de AOW-leeftijd opgescheept. Die zullen zich afvragen of het daarbij blijft, of dat de hele Aow-regeling op termijn verdwijnt. (1). Laakbaar is dat het kabinet de beslissing over de Aow-regeling eigenlijk uitbesteedt aan de SER met sociale partners; een half jaar wordt iedereen in onzekerheid gelaten en dan gaat het kabinet nog 's wikken en wegen. Over andere oplossingen om in de financieringsbehoeften van de overheid op de lange termijn te voorzien is echter duidelijk niet nagedacht. Nee, sterker nog, andere plannen zijn onbespreekbaar verklaard zoals het afbouwen van de hypotheekrenteaftrek, de toeslagen, de buitensporige uitgaven voor de AWBZ, de militiekosten en dergelijke. Dit zijn de politiek-bepaalde taboes van de linker- en rechterzijde. De eigen achterban van aan de ene kant lage inkomensgroepen en aan de andere kant rijke huizenbezitters moet tevreden gehouden worden.

Deze regering is echt gespeend van visie en moed. Bij het stimuleringspakket, ook wel investeringspakket genoemd, dat 6 miljard mag kosten, zijn het weer de stokpaardjes van deze coalitie die geld gaan vreten: milieumaatregelen, de kooldioxide-mythe, windmolenparken, oudere auto's opruimen, kostbare woningisolatieplannen, grote infrastucturele werken op instigatie van de bouwlobby, intensivering in de aanpak van wijken waar de bewoners er een zooi van maken, en ga zo maar door. Minister Cramer (VROM) noemt het 'het meest groene plan uit de Nederlandse geschiedenis; een prachtige vierslag': "Iedere regel van dit akkoord ademt de geest van de duurzame economie.(2)" Ook dit alles mag natuurlijk betaald worden door Jan Modaal.

Als de regering het gaat hebben over bezuinigen, investeren of stimuleren, zijn het enkel de gewone burgers die de gelagen moeten betalen. Aan de torenhoge belastingen en de kosten van primaire voorzieningen als zorg, onderwijs, huisvesting, gas, elektra, water en telefonie wordt niets gedaan. Burgers zijn slechts onderdanen. Voor hen komt de politiek niet in het geweer. Voor hen geen lastenverlichting; nee, helemaal niets. Deze overheid doet alsof de burgers zelf niet massaal getroffen zijn door de financiële en economische crisis. Per huishouden gaat het vaak om zeer aanzienlijke verliezen, bij voorbeeld bij de opbouw van pensioen of anderszins.(zie ANP-bericht hiervoor). Door de beurskrach is bij menige burger het geld net zo snel verdampt als bij banken en pensioenfondsen. Maar de regering geeft niet thuis om aan hun financiële zorgen tegemoet te komen met passende fiscale maatregelen. Het wordt precies andersom: de regering gaat uit op extra rooftochten bezijden datgene wat al was aangekondigd voor 2011, ten behoeve van de staatsruif der overheidsfinanciën, voor de banken en enigermate voor het bedrijfsleven.

Mart Giesen, redacteur Heemland

25 maart 2009

Noten:

(1) Jongeren laten zich door de gevestigde politieke partijen massaal bedotten als ze de verhoging van de AOW-leeftijd beschouwen als een solidariteitsbijdrage van ouderen aan jongeren en voordelig voor henzelf. Hun politieke ageren tegen vakbonden die de AOW-voorwaarden niet willen veranderen, is kortzichtig en dom.

(2) De term 'duurzaam': Het woord is erg in de mode en wordt veelvuldig misbruikt. Maak niet de vergissing te denken dat 'duurzaam' betekent dat goederen op een spaarzame manier vervaardigd, van degelijke materialen gemaakt en voor langdurig gebruik geschikt zijn; dat is niet meer zo in het taalgebruik van links.

Staat gaat op de pof leven van verre AOW-besparing

Pensioenleeftijd naar 67 jaar levert de Staat miljarden op. Het kabinet overweegt de AOW-leeftijd stapsgewijs, elk jaar een maand later, op te schroeven naar 67 jaar. Lans Bovenberg, kroonlid van de SER en prominent CDA-lid, vindt dat de leeftijd zelfs snel naar minstens 68 jaar gebracht moet worden ! Pensioenfondsen hebben geen baat bij zo'n verhoging van de AOW-leeftijd. De tekorten van de fondsen lopen niet terug als de AOW-leeftijd met twee jaar wordt opgetrokken, omdat de bestaande pensioenverplichtingen niet verminderen. Dit zeggen de twee pensioenkoepels Opf en VB. ‘Verhoging van de pensioenleeftijd is hetzelfde als het verlagen van de pensioenrechten’, zegt Leny van der Heiden, adjunct-directeur van de Vereniging Bedrijfstakpensioenfondsen. ‘De overheid kan de afspraken tussen werkgevers en werknemers niet zomaar openbreken.’

Verhogen van de pensioenleeftijd van 65 naar 67 jaar levert de pensioenfondsen dus weinig op, maar de Staat veel. Het AOW-bezuinigingsplan kan de financiële noden van de overheid in deze crisistijd met miljarden euro’s per jaar verlichten. Al op korte termijn kan het kabinet hiervan profiteren. Stel dat het kabinet volgend jaar 2010 ermee begint, dan gaat iedereen die na 1967 is geboren, pas op zijn 67ste met pensioen. De toekomstige miljardenopbrengst door dit plan, te vergaren vanwege minder AOW-uitkeringen en meer belastinginkomsten van mensen die langer moeten doorwerken, kan nu al nauwkeurig worden berekend. Overigens geldt die ‘winst’ van miljarden euro's pas over ongeveer vijftig jaar.

Maar het is gebruikelijk om zulke gegarandeerde besparingen en extra inkomsten naar voren te halen en in te boeken in de eerstvolgende begroting(en). De staat leeft als het ware op de pof. Op die manier zouden enige jaren bezuinigingen van 6 tot 8 miljard euro thans kunnen worden vermeden. ‘De budgettaire taakstelling voor het komende kabinet kan daardoor nu al lager uitkomen’, zo stelt het CPB, ‘ook al worden de vruchten van het ingezette beleid pas later geoogst.’ Het hakt erin bij jongere generaties wanneer die met pensioen willen gaan en vanaf 2011 ook al de reeds geplande houdbaarheidsbijdrage ('Bosbelasting') moeten betalen indien men geboren is na 31 december 1945.

Premier Balkenende won in 2006 mede de verkiezingen met de belofte dat het CDA niet aan de AOW zou tornen. Denk aan oud-fractieleider Verhagen van het CDA die de AOW-plannen van Bos hekelde met de leus: 'Met Bos ben je de klos'. De crisis gooit echter roet in het eten. Alternatieven, zoals bezuinigingen op de hypotheekrenteaftrek, of op de AWBZ of op de vele inkomensafhankelijke toeslagen (zorg- en huursubsidies e.d.), schijnen voor de regeringscoalitie nog minder aantrekkelijk te zijn. En zowel premier Balkenende als minister Bos van Financiën is er veel aan gelegen het financieringstekort niet te hoog te laten oplopen. Het Centraal Planbureau becijfert dat het financieringstekort dit jaar boven de 2 procent uitkomt. In het coalitieakkoord hebben CDA, PvdA en ChristenUnie afgesproken in dat geval bezuinigingen aan te kondigen.

Andermaal onder de noemer 'houdbaarheid van de overheidsfinanciën' worden de jongere generaties nu met een verhoging van de AOW-leeftijd opgescheept. Die zullen zich afvragen of het daarbij blijft, of dat de hele Aow-regeling op termijn verdwijnt. Laakbaar is dat het kabinet dit voorjaar de beslissing over de Aow-regeling eigenlijk heeft uitbesteed aan de SER met sociale partners; een half jaar wordt iedereen in onzekerheid gelaten en dan gaat het kabinet nog 's wikken en wegen.

Over andere oplossingen om in de financieringsbehoeften van de overheid op de lange termijn te voorzien is echter duidelijk niet nagedacht. Nee, sterker nog, andere plannen zijn onbespreekbaar verklaard zoals het afbouwen van de hypotheekrenteaftrek, de ontwikkelingshulp, de toeslagen, de buitensporige uitgaven voor de AWBZ, de militiekosten en dergelijke. Dit zijn de partijpolitieke taboes van de linker- en rechterzijde. De eigen achterbannen van aan de ene kant lage inkomensgroepen en aan de andere kant gegoede bovenlaag, middenstanders, huizenbezitters en andere profijtelijken moeten kennelijk hoe dan ook ontzien en tevreden gehouden worden.

Wij hebben een geheel ander voorstel:

Naast de noodzakelijke afbouw van het stelsel van woonsubsidies (hypotheekrenteaftrek en huurtoeslag) zou voor een ruimere financiering van de vergrijzing - anders dan een verhoging van de AOW-leeftijd en een onzalige fiscalisering van de AOW - het eigenwoningbezit dat thans bij veel ouderen vaak goeddeels vrijgesteld is, bij iedereen belast kunnen worden met heffing van inkomstenbelasting uit vermogen in box 3.
De tergende discriminatie in het belastingstelsel tussen huiseigenaren en huurders wordt alsdan gedeeltelijk opgeheven (1) en de doorstroming bevorderd (2). Schaf ook de fiscale voordelen af van beleggen in 'maatschappelijk' ondernemen (groen-, durf-, sociaal-ethisch en dergelijke) en trek de algehele vrijstelling over alle vermogen gezamenlijk (dus met inbegrip van de eigen woning!) op tot ruim boven een ton, net als vroeger voor de belastingherziening 2001.

Pak echt rijke vrijgestelde ouderen aan

De echt 'rijkere ouderen', welvarend en rijk in de zin dat ze nauwelijks nog woonlasten van huur of hypotheek hebben, behoeven voor hun eigenwoningbezit helemaal niet ontzien te worden wat tegenwoordig gek genoeg het geval is ('Wet Hillen'). Er is een wereld van verschil in welvaart tussen hen en veel anderen, zelfs als die anderen een aanmerkelijk hoger (pensioen)inkomen hebben. Deze nagenoeg vrijgestelden zouden over hun in het verleden fiscaal vriendelijk verworven bezit van een eigen huis juist wel degelijk minstens de normale vermogensbelasting moeten betalen (3). Enkel de overwaarde op hun huizenbezit wordt al berekend op liefst 75 miljard euro !(4). Zo'n grondslagverbreding in box 3 van het belastbaar vermogen zou de schatkist over die overwaarde alleen reeds een bedrag aan extra belastinginkomsten opleveren van bijna 1 miljard euro ! De gehele opbrengst is er een veelvoud van: minstens 7,5 miljard euro ! (5)

Redactie Heemland (2009)

Bronnen: ANP, CPB, Volkskrant, NOS. 6 februari, 25 maart en 21 augustus 2009

Noten:

(1) Zie ook de klacht van Gerard Groters: Ongelijke behandeling inzake woonlasten, benevens Sociale discriminatie in de middenklasse en Heemland 16, Fiscale discriminatie van huurders.

(2) Ouderen, al of niet bejaard, worden nu 'gestraft' als ze hun huis verkopen en gaan huren, dus doorstromen. Ze worden dan namelijk jaarlijks belast over hun vrijgekomen vermogen in box 3, net als huurders met een spaarpotje voor de oude dag, en ze krijgen evenals huurders hoge woonlasten (huur).

(3) Het is zelfs te billijken om het eigenwoningforfait in box 1 voor deze vrijgestelden nog te handhaven naast de in te voeren belastingheffing op vermogen in het eigen huis in box 3, (als een soort extra woonbelasting vanwege het langdurige genot van fiscale bevoordeling en ongestoorde vermogensopbouw).

(4) Gegevens uit Elsevier van 26 mei 2007, artikel "Gratis: grijze vertroeteling" op grond van gegevens Postbank.

(5) Berekening ontleend aan: P. Besseling e.a. (2008) "Agenda voor de woningmarkt", Preadviezen, Hoofdstuk 2 "De Nederlandse woningmarkt en overheidsbeleid", bladzijde 50.

(6) De huidige Aow-premieheffingen voldoen ruimschoots om tot in lengte van dagen het staatspensioen te betalen. Lees: Aow-premie kan flink worden verlaagd (Vk, 25 januari 2008).

Lees ook bij RTL : "Coalitieaccoord is voor Bos niet heilig", in Heemland: Ouderen in de tang onder Balkenende, van Jeroen de Boer op www.z24.nl: Hypotheekrenteaftrek - de schandvlek van Balkenende IV en op www.huizenmarkt-zeepbel.nl: Doodmoe van politiek geleuter over de koopwoningmarkt

Moed zakt Nederlander in de schoenen

(Novum) - Een meerderheid van de Nederlanders denkt dat de economie dit jaar met meer dan de 3,5 procent gaat dalen dan dinsdag is voorspeld door het Centraal Planbureau. Ook denken zes op de tien dat de regering niet snel een slagvaardig beleid uitstippelt. Dat concludeert opiniepeiler Maurice de Hond uit een enquête onder ruim 1200 deelnemers. Bijna de helft van Nederland rekent op een financiële en economische crisis zoals die sinds de jaren dertig niet meer is voorgekomen. Twee maanden geleden dacht nog geen een op de drie Nederlander er zo over.

De Hond legt zijn panel sinds september geregeld vragen voor over de ontwikkelingen op het gebied van de financiële en economische crisis. Hij stelt dinsdag vast dat de reacties de meest negatieve zijn die hij heeft gemeten in deze serie.

Het vertrouwen in de politiek is de afgelopen maanden fors gedaald. Eind november was 12 procent negatief over de aanpak van de regering met betrekking tot de financiële crisis; nu is dat 40 procent. Werd enkele maanden geleden minister Wouter Bos van Financiën nog geroemd om zijn aanpak van destijds nog de bankencrisis, nu oordeelt 37 procent negatief over zijn optreden

Uitgegeven op Dinsdag 17 februari 2009

Burgerij snakt naar lastenverlichting maar krijgt niets

Consumentenvertrouwen niet hersteld

Ineenstorten van vertrouwen
In juli 2008 ging het vertrouwen van consumenten fors onderuit. Vooral het vertrouwen in de economie kreeg een zware klap. Ook de koopbereidheid verslechterde aanzienlijk. Volgens het Centraal Bureau van de Statistiek (CBS) was het de op een na grootste daling ooit. De CBS-index die het vertrouwen meet, daalde van -19 naar -31. Alleen in september 2007 nam het vertrouwen sterker af. De Nederlandse consument is vooral somberder over de financiële toekomst geworden. 59% van de Nederlanders ziet het komende jaar met angst en beven tegemoet. Het vertrouwen is niet meer hersteld.

Producenten
In de herfst is ook de stemming van de ondernemers in de industrie helemaal omgeslagen. Zo somber als de producenten eind 2008 zijn, zijn ze nog nooit geweest. Het vertrouwen kwam uit op -20,1, verreweg de laagste stand ooit gemeten. Begin 2008 waren producenten nog zeer optimistisch: in januari stond de indicator op 9,5, de hoogste waarde ooit. Ook bij de zakelijke dienstverleners is de stemming nu buitengewoon bedrukt.

Beurswaarde van aandelen
Het was een bijzonder slecht jaar voor aandelen. De beurswaarde van Nederlandse aandelen op de Amsterdamse beurs is in nog geen jaar tijd meer dan gehalveerd. Begin 2008 was de totale waarde van Nederlandse aandelen op de Amsterdamse beurs nog bijna 700 miljard euro, eind november was het aandelenpakket nog slechts 333 miljard euro waard. Door het dalen van de koersen ging ruim 280 miljard euro verloren, door het vertrek van bedrijven nog eens ruim 80 miljard euro.

Bron CBS 29 juli 2008 en 24 december 2008

Lees ook Vernaggeld en uitgeknepen

Ons bevind:

Het kortgeleden door de Tweede Kamer behandelde en aangenomen Belastingplan 2009 laat zien hoe onze rijksoverheid omgaat met gewone burgers, in het bijzonder ouderen. Onder de noemer 'houdbaarheidsbijdrage' is geruisloos de Bosbelasting ingevoerd (door een vrijwel volledige bevriezing van de lengte van de tweede schijf vanaf 2011) voor ouderen die geboren zijn na 31 december 1945. In plaats van behoorlijke lastenverlagingen aan de gemiddelde burger toe te kennen, is de regering aan het zeveren over de kosten van de vergrijzing en houdt de belastingen torenhoog.

Waarom wordt er bij voorbeeld nu niet een forse fiscale vrijstelling geschapen voor het in aandelen belegde vermogen in box 3, of is investeren in de economie soms geen 'goed doel'? Waarom wordt de algemene heffingskorting voor ouderen niet opgetrokken tot het normale peil waardoor meteen wat van die benepen specifieke, inkomensafhankelijke kortingen afgeschaft kunnen worden? En waarom wordt - indien die niet vergoed wordt - de bijdrage Zvw (Zorgverzekeringswet), ook wel zorgheffing genoemd, niet sterk verlaagd of fiscaal aftrekbaar gesteld voor gepensioneerden en kleine zelfstandigen?

Er is fiscaal zoveel ongelijke behandeling ten nadele van bepaalde middengroepen zoals de vele huishoudens die aangewezen zijn op een dure huurwoning (meestal in de zogeheten 'vrije sector'), zonder enige vorm van fiscale tegemoetkoming als huursubsidie of hypotheekrenteaftrek; onrecht dat makkelijk recht getrokken kan worden!(*). Daar zijn maar een klein beetje politieke moed en goede wil voor nodig. Echter, juist dat ontbreekt. Om de vier jaar mogen burgers stemmen op politieke partijen van de bestuurlijke kaste, maar hun zorgen zijn voor de politiek van weinig gewicht, zijzelf gewoon ongevaarlijk en met hun belangen wordt gesold.

Vergeleken met de majeure behandeling van de bancaire sector die van staatswege met tientallen miljarden bediend wordt, stelt de regering zich tegenover haar burgers wel erg schraal op.

De redactie, 28 december 2008

(*) In dit verband is het wel een toppunt van fiscale rechtsongelijkheid dat over een afbetaald eigen huis in het geheel geen vermogensbelasting meer betaald hoeft te worden vanaf het in werking treden van de 'Wet Hillen' per 1 januari 2005. Zo vrijgesteld van deze betaling zijn ongeveer 800.000 huishoudens, welk aantal jaarlijks rap stijgt. Hierdoor derft de rijksoverheid aan belastinginkomsten (eigenwoningforfait) ongeveer 300 miljoen euro bij belasting in box 1. (Elsevier, 16 december 2004). Echter, indien belast tegen het normale tarief voor vermogensbelasting van 1,2 % in box 3, is deze belastingderving rond 1,2 miljard euro! De grove ongelijke behandeling in algemene zin tussen huurders en huiseigenaren is vooraf bij de herziening van het belastingstelsel 2001 reeds aangekaart, lees o.a. in Heemland (lente 2000) "Fiscale discriminatie van huurders''.

Koopkracht ouderen wederom fors omlaag

Pensioenfondsen door reserves heen

Vijf van de tien grootste fondsen voor bedrijfstakpensioenfondsen hebben nog maar een dekkingsgraad van 85 tot 95 %, terwijl de wettelijke limiet 105 % is, De Vereniging van Bedrijfstakpensioenfondsen (VBP) zegt dat. Vorig jaar was die dekkingsgraad nog ruim boven de 125 %. Bij het ABP, de pensioenfonden voor zorg en welzijn, beroepsvervoer over de weg en de metaalsector zijn de reserves op door de kredietcrisis die leidde tot de huidige beurskrach.

De daling was vooral in november groot. Het vermogen is nog groot genoeg om de komende jaren pensioenen uit te keren. Om niet verder in de problemen te komen zullen veel pensioenfondsen komend jaar niet indexeren. Ook wordt nagedacht over een verhoging van de pensioenpremie.

Bron NOS, 8 december 2008

Grootbanken waren jarenlang geldwolven

Gemeentemiljoenen bij Landsbanki

Diverse Nederlandse gemeenten blijken hun begrotingsgeld te hebben gestald bij de omgevallen IJslandse bank Landsbanki.Zo hadden de gemeenten Pijnacker-Nootdorp (Zuid-Holland) en Goes (Zeeland) ieder 12 miljoen euro weggezet bij de bank. Pijnacker-Nootdorp meldt dat het gaat om 'tijdelijke overschotten"die bij Landsbanki werden geplaatst vanwege de gunstige rentetarieven. Groningen heeft net op tijd ingegrepen. De gemeente had geld bij Landsbanki weggezet, maar kon dat terughalen doordat een oplettende medewerker onraad rook.

RTL4, 13 oktober 2008

Ons bevind:

Het was helemaal niet verwonderlijk, laat staan verwijtbaar, dat burgers en - zoals nu blijkt - zelfs lokale overheden met hun geld gevlucht zijn naar Icesave e.a. om een billijke rente te ontvangen. Het bankwezen is, net als andere geliberaliseerde sectoren van algemeen nut, al jaren bezig zijn dienende publieke functies en klantvriendelijkheid jegens burgers en kleine bedrijven af te bouwen, en heeft zodoende veel goodwill onder hen verloren.

De banken zijn tot hun zeer karige vergoedingen in staat gesteld door een onbeperkt vertrouwen van de politiek in de 'heilzame' werking van de zogenaamde 'vrije markt'. Die markt zou middels mededinging leiden tot goede producten, lagere prijzen en betere dienstverlening, maar dat is geenszins het geval geweest. In tegendeel, het bankwezen heeft zich volledig vertild, redt het niet en moet nu worden bijgestaan door centrale banken en overheden.

Het ongebreidelde liberalisme (kapitalisme) heeft geleid tot uitwassen en doet de wereld thans in rap tempo schudden op zijn economische grondvesten. Opgebouwde vermogens van jaren zijn ondanks allerlei geruststellende praatjes in een paar maanden verdampt. Een ware depressie als in de dertiger jaren ligt op de loer en alom is er de roep om een grondige herziening van het wereldwijde financiële stelsel. De gevolgen zijn zeer ongewis en veroorzaken bij menigeen ernstige zorgen, niet in de laatste plaats bij gewone burgers.

Mart Giesen, redacteur Heemland, 15 oktober 2008

Voor oudere artikelen over de slechte werking van het (neo)liberalisme en globalisme voor de samenleving leze men in het Archief van Heemland, bij voorbeeld Solidariteit op de tocht, Einde van Paars, een evaluatie, Sociaal kapitalisme en Liberalisme, de almacht der markt--door Lode van Boonen en Mart Giesen

Consumentenvertrouwen stort in

Consumentenvertrouwen stort in

Het consumentenvertrouwen is deze maand ingestort. Nederlander stelt grote aankopen uit .

Daling
Volgens het Centraal Bureau van de Statistiek (CBS) is het de op een na grootste daling ooit.

Index
De CBS-index die het vertrouwen meet, daalde van -19 naar -31. Alleen in september 2007 nam het vertrouwen sterker af.

Toekomst
De Nederlandse consument is vooral somberder over de financiële toekomst geworden. 59% van de Nederlanders ziet het komende jaar met angst en beven tegemoet.

Bron CBS 29 juli 2008

Lees ook Vernaggeld en uitgeknepen

Lees ook Jeroen de Boer in Analyse: Hypotheekrenteaftrek - de schandvlek van Balkenende IV

Vernaggeld en uitgeknepen

De keerzijde van tien jaar euro

Ondanks de festiviteiten deze week in Frankfurt ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de ECB, de EMU en de euro, is er minder reden tot feest. Want als gevolg van de destijds veel te goedkope gulden/euro-omwisselkoers is de reële koopkracht (dus na inflatie) ernstig aangetast.

Nederland is in de afgelopen tien jaar wat betreft koopkracht afgezakt naar de 15de plaats in Europa. En dat terwijl we eind jaren negentig wat betreft economische groei behoorden tot de top van Europa. Maar helaas: met wat wij per verdiende euro kunnen besteden na inflatie en belasting, staan we nu in de achterhoede, tussen Italië en Spanje in, en niet veel hoger dan landen als Cyprus en Griekenland (bron: GfK Geomarketing 2007).

Jarenlang is onze koopkracht uitgehold door stiekeme belastingverhogingen, een ons door politiek en bedrijfsleven aangeprate loonmatiging, maar vooral door het veel te goedkoop laten opgaan van de gulden in de euro. Deze veel te lage omwisselkoers van de gulden voor de euro, inmiddels tien jaar geleden, heeft onze welvaart - op zijn zachtst gezegd - niet bepaald gunstig beïnvloed!

Lees verder bij Harry Geels in DFT en raadpleeg de Stichting Wisselverlies

Bron: Harry Geels, DFT, 6 juni 2008

Vanwege nieuwe spanningen over de 'Bosbelasting' bij ouderen
en het voornemen om de aftrekpost buitengewone uitgaven te schrappen,
alhier een bijgewerkte versie van een artikel van vorig jaar.:

Ouderen in de tang onder Balkenende

Ouderen mogen beducht zijn voor de regering Balkenende IV, nu het CDA tegemoet gaat komen aan de wensen van PvdA en ChristenUnie tot een verdere fiscalisering van de AOW, de zogenoemde "Bos-belasting" of "ouderenheffing'. De steeds groter wordende verliezen aan koopkracht voor deze weerloze bevolkingsgroep gaan maar door. Van gepast herstel van vrije bestedingsmogelijkheden voor ouderen is al heel lang geen sprake meer. Veel maatregelen die door kabinetten onder Balkenende genomen werden, zoals de zorgverzekeringswet en veranderingen in de sociale zekerheid, zijn sterk in hun nadeel geweest.

'Bosbelasting' omgedoopt tot houdbaarheidsbijdrage:
En nu komt er vanaf 2011 voor wie na 1945 geboren is, die volkomen onbillijke ouderenheffing bij een aanvullend pensioen van meer dan € 18,000,-. Deze heffing gaat jaarlijks stapsgewijs omhoog tot de volledige fiscalisering van de AOW voltooid is. Het gat in het ouderdomspensioen dat zo ontstaat, kan met inkomensafhankelijke arbeidsbonussen deels worden vergoed indien men vanaf z'n 62-ste jaar langer kan blijven werken. Ook opschorten van de ingangsdatum van de AOW ten behoeve van een latere verhoging van de AOW-uitkering wordt mogelijk (tot 70-jarige leeftijd). Dat zal echter in werkelijkheid lang niet voor iedereen weggelegd zijn. Door de geplande fiscalisering wordt hoe dan ook de huidige wijze van pensioenopbouw volstrekt ontoereikend om voor veel burgers uit de middengroepen nog een volwaardig pensioen op te leveren.

Wij hebben een geheel ander voorstel:
Voor een ruimere financiering van de vergrijzing zou - anders dan zo'n onzalige fiscalisering van de AOW - het eigenwoningbezit dat thans bij veel ouderen vaak goeddeels vrijgesteld is, bij iedereen belast kunnen worden met heffing van inkomstenbelasting uit vermogen in box 3 (vanzelfsprekend met gelijktijdige afschaffing van het eigenwoningforfait). De tergende discriminatie in het belastingstelsel tussen huiseigenaren en huurders wordt ermee gedeeltelijk opgeheven en de doorstroming bevorderd.(0). Schaf ook de fiscale voordelen af van beleggen in 'maatschappelijk' ondernemen (groen- , durf-, sociaal-ethisch en dergelijke) en trek de algehele vrijstelling over alle vermogen gezamenlijk (dus met inbegrip van de eigen woning!) op tot ruim boven een ton, net als vroeger.

De echt 'rijkere ouderen', rijk in de zin dat ze nauwelijks nog woonlasten van huur of hypotheek hebben, behoeven voor het eigenwoningbezit helemaal niet ontzien te worden wat tegenwoordig gek genoeg het geval is ('Wet Hillen'). Er is een wereld van verschil in welvaart tussen hen en veel anderen, zelfs als die anderen een aanmerkelijk hoger (pensioen)inkomen hebben. Ze zouden over hun in het verleden fiscaal vriendelijk verworven bezit van een huis juist wel degelijk de gewone vermogensbelasting moeten betalen. Enkel de overwaarde op hun huizenbezit wordt maar liefst berekend op minimaal 75 miljard euro !(1). Zo'n grondslagverbreding in box 3 van het belastbaar vermogen zou de schatkist alleen al over die overwaarde een bedrag aan extra belastinginkomsten opleveren van grof geschat 1 miljard euro ! De gehele opbrengst is er een veelvoud van: minstens 14 miljard euro.

Zvw-bijdrage op Aow en pensioen is een belastingverhoging voor ouderen
Overigens lijden ouderen in de middenklasse al sinds de invoering van de nieuwe zorgverzekeringswet een gemiddeld verlies van rond de 5 procentpunt (per 2008 opgehoogd met nog eens 0,7 procentpunt) ten gevolge van de onvergoede inkomensafhankelijke zorgheffing over het pensioen. (Veel huishoudens in koopkracht achteruit).(2). Eigenlijk zijn hiermee (met een onderscheiden bijdrage Zvw van 7,2 en 5,1 %) de tarieven van de inkomstenbelasting over de eerste en tweede belastingschijf in box 1 voor 65-plussers dus al sterk opgehoogd van formeel 15,70 % en 23,95 % tot reëel rond de 22 % en 29 % !

Ouderen ondersteunen bedrijfsleven
Heel merkwaardig in dit verband is het bericht voorafgaand aan prinsjesdag dat het bedrijfsleven 1,5 miljard aan lastenverlagingen en innovatie-subsidies krijgt, waarvan 500 miljoen euro afkomstig is van een belastingmeevaller in de inkomensafhankelijke zorgpremies; dus opgebracht door zwaar benadeelde gepensioneerden !! (3).
De lastenverzwaring door de zorgheffing (bijdrage Zvw) kwam bovenop de achterstand door de eerdere bevriezing van het AOW-pensioen en de overige pensioenen, en de vaststelling van een verlaagde algemene heffingskorting voor ouderen. De PVV is de enige groepering die het AOW-pensioen structureel wil verhogen met een totaal bedrag van 1 miljard euro.
Ouderen zijn door de politieke kaste van links tot rechts zwaar benadeeld (ook door VVD en CDA), doch de gevestigde politiek blijft - heel misselijk - maar klagen over de vergrijzing. Overigens is thans de premieheffing van 17,9 % ruim voldoende voor uitbetaling van de AOW-pensioenen maar wordt ze in belangrijke mate besteed aan fiscale kortingen voor anderen in plaats van storting in een echt AOW-fonds.(4).

Gelden van 'Aow-fonds' naar andere doelen
Ieder jaar wordt het AOW-fonds leeggeschept om naast het uitbetalen van de AOW-pensioenen ook de oplopende bedragen van gerichte heffingskortingen te financieren voor werkenden (arbeidskorting) en gezinnen (kinderkorting). In 2007 kwam aan AOW-premies binnen 34,2 miljard euro en werd aan AOW-bedragen slechts 25,2 miljard euro uitgekeerd. De AOW-premie zou zelfs omlaag kunnen van 17,9 % naar 13,2 % ! Dat kan een aanzienlijke belastingverlaging van de tarieven over de eerste en tweede schijf opleveren van rond 4,7 procentpunt.(5).

Aftrek wegens buitengewone uitgaven
Een nieuwe fiscale maatregel, vooral gericht op ouderen, doemt op in voorstellen tot verkrapping of wellicht afschaffing van de 'aftrek wegens buitengewone uitgaven' waarbij zelfs de bij gepensioneerden onvergoede bijdrage Zvw (Zorgverzekeringswet) niet meer voor aftrek in aanmerking komt, evenmin als begrafeniskosten, kosten hulpmiddelen zoals een bril en dieetkosten, en dergelijke. Wellicht verdwijnt dan ook geruisloos het ouderenforfait van € 808,- dat reeds tersluiks overgeheveld is naar deze aftrekpost.(6).

Inkomensafhankelijke toeslagen
Als doekje voor het bloeden wordt een inkomensafhankelijke toeslag of korting in het vooruitzicht gesteld voor chronisch zieken en gehandicapten, dus alleen voor een beperkte groep en dan nog slechts voor de laagste inkomens onder deze. Immers, inkomensafhankelijke regelingen sluiten bij voorbaat de middengroepen uit van fiscale voordelen. Denk aan de huur- en zorgtoeslag en de speciale heffingskorting voor ouderen (€ 380.- in 2007, € 486,- in 2008 en € 661,- in 2009 bij een verzamelinkomen tot ietwat boven de ondergrens van de derde schijf). Deze regelingen zijn er als het ware op uitgevonden om - op kosten van de middenklasse - de onderklasse die merendeels allochtoon is, met subsidies te verwennen. Betaal je 42 % inkomstenbelasting, dan heb je doorgaans het nakijken. Het past in het nivelleringsbeleid van links, van christen-socialistische snit.

Lees ook "Sociale zekerheid wordt verder uitgehold" en "PvdA is vals tegen ouderen in de middenklasse"

(0) Zie terzijde ook de klacht van Gerard Groters: Ongelijke behandeling inzake woonlasten, benevens Sociale discriminatie in de middenklasse en Heemland 16, Fiscale discriminatie van huurders.
(1) Gegevens uit Elsevier van 26 mei 2007, artikel "Gratis: grijze vertroeteling" en gegevens Postbank.
(2) De heffing van de bijdrage Zvw wordt bij gepensioneerden niet vergoed door de uitkeringsinstanties (SVB en pensioenfondsen). Die heffing kan oplopen tot rond 1800 euro per persoon per jaar.
(3) Zie artikel "Lasten omlaag in bedrijfsleven" (Telegraaf, 6 september 2008). Billijk zou zijn om het teveel ontvangen belastinggeld uit inkomensafhankelijke zorgpremies rechtstreeks aan de benadeelden terug te betalen of in ieder geval de heffingstarieven van de onvergoede bijdrage Zvw voor gepensioneerden drastisch te verlagen.
(4) Zie artikel "AOW-premie kan flink worden verlaagd" (Volkskrant, 25 januari 2008) en "Sociale zekerheid wordt verder uitgehold"
(5) Lees het artikel ESB "Fiscalisering niet door vergrijzing", J. Helleman, G. de Jong en A. van der Giezen, ESB Jaargang 93 nr. 4527
(6) Uitgelekt is dat deze forfaitaire aftrek voor ouderen inderdaad in 2009 verdwijnt. (NRC (Macro Economische Verkenningen), 13 september 2008). Het belastingplan 2009 kent geen vaste aftrekposten meer voor 65-plussers, arbeidsongeschikten en chronisch zieken.

HL 15 maart 2008, laatst gewijzigd 14 september 2008

Sociale zekerheid wordt verder uitgehold

Commissie-Bakker doet ingrijpende voorstellen

De comissie -Bakker vindt dat de regering alles op alles moet zetten om meer mensen aan het werk te krijgen, omdat Nederland te maken krijgt met een structureel tekort aan arbeidskrachten.

"Bakker' raadt aan de pensioenleeftijd geleidelijk te verhogen naar 67 jaar. De duur van de WW moet worden bekort. Een werkbudgetnmoet erkomen om scholing en zorgverlof te bekostigen. Een vergoeding bij ontslag wordt in dat fonds gestort.

De commissie werd ingesteld na de ruzie over het ontslagrecht. Bedrijven moeten mensen die ze kwijt willen nog een half jaar in dienst houden. Samen moeten ze nieuw werk voor de betrokkenen zoeken.

Bron NOS, 16 juni 2008

Ons bevind:

Peter Bakker, de baas van TNT weet wat goed is voor werknemers. Wat een brutaliteit! TNT doet er alles aan om zijn oudere werknemers zo snel mogelijk te lozen. Cijfers tellen er, mensen niet. Bakker wil dit model van human resources management uitspreiden over het hele land. Over moderne social engineering leze men het boek "De intensieve menshouderij" van Jaap Peters. Men leze ook het commentaar van de PVV op de voorstellen van de commissie Arbeidsparticipatie: "Bakker negeert immigratieramp".

Het zou ons niet verbazen als de extra belastinginkomsten vanuit de - door de commissie in haar advies bepleite - fiscalisering van de AOW ook misbruikt zullen worden om het zogenaamde 'AOW-gat' van voormalige gastarbeiders die niet vanaf hun 15-de jaar in Nederland hebben gewoond, te dichten. Aanvulling op verzoek middels bijzondere bijstand geschiedt nu terecht níét uit de premieheffing en verloopt via de gemeenten, dus níét via de SVB. De FNV ijvert hier echter wél voor, onder druk van de allochtone achterban in haar gelederen.

Een groot deel van de maandelijks opgebrachte AOW-premies gaat overigens nu al naar andere bestemmingen dan uitbetaling aan AOW-gerechtigden. Dat de premieheffing ontoereikend zou zijn om de vergrijzing te betalen is een misverstand dat door de gevestigde politiek in stand gehouden wordt om ouderen murw te maken voor nog meer heffingen op hun pensioen en beknotting van aow-rechten.

Ieder jaar wordt het AOW-fonds leeggeschept om naast het uitbetalen van de AOW-pensioenen ook de oplopende bedragen van gerichte heffingskortingen te financieren voor werkenden (arbeidskorting) en gezinnen (kinderkorting). In 2007 kwam aan AOW-premies binnen 34,2 miljard euro en werd aan AOW-bedragen slechts 25,2 miljard euro uitgekeerd. De AOW-premie zou zelfs omlaag kunnen van 17,9 % naar 13,2 % ! Dat kan een aanzienlijke belastingverlaging van de tarieven over de eerste en tweede schijf opleveren van rond 4,7 procentpunt. (ESB, 25 januari 2008, cijfers Algemene Rekenkamer).(**).

Redactie Heemland, 16 juni 2008.

Minister Donner (SZW) bestaat het om gedurende de zomervakantie op zondag 20 juli eventjes met het voorstel te komen om de AOW-leeftijd te verleggen naar het 70e jaar, omdat de gemiddelde levensverwachting vanaf geboorte oploopt. De levensweg is vooral verlengd, doordat in de afgelopen eeuw de kindersterfte is teruggedrongen en het aantal slachtoffers van infecties is verminderd. En elke vermeden sterfte van een jongere weegt zwaar in de statistieken. Donner gaat er volledig aan voorbij dat de individuele levensduur maar nauwelijks stijgt. Vanaf het 65ste jaar is er niet veel veranderd. Nederlandse mannen hebben bij het bereiken van de pensioenleeftijd nu nog gemiddeld 15,4 jaar te gaan, slechts anderhalf jaar meer dan de 65-jarige uit 1960 (1957 is jaar van invoering AOW) en gezonder zijn ze evenmin.(*).

Donner wil slechts de financiële kosten van de vergrijzing - over de kosten van de verkleuring wordt nooit gesproken ! - omlaag brengen zonder enig uitvoerbaar plan bij het bedrijfsleven neer te leggen om de daadwerkelijke arbeidsdeelname van ouderen tot aan hun pensionering te bevorderen. Als het financieel niet zou kunnen wat ernstig te betwijfelen valt (zie hiervoor), laat hij dan eerlijk zijn: Kom dan met een plan tot geleidelijke verlaging van het AOW-pensioen en verruim voor jongeren de mogelijkheden voor individuele en collectieve bijverzekering van het toekomstige pensioengat.

HL, 20 juli 2008

(*) Bron: "Zoveel ouder worden we niet" door Martin van der Laan, Trouw 5 januari 2006

(**) De huidige Aow-premieheffingen voldoen ruimschoots om tot in lengte van dagen het staatspensioen te betalen. Lees: Aow-premie kan flink worden verlaagd (Vk, 25 januari 2008 )

Stompzinnige eurokratie ten voeten uit

EU-klimaatplan kost burger geld

Maatregelen treffen burgers en bedrijven
De Europese Commissie heeft ingrijpende voorstellen gedaan om het broeikaseffect in de Europese Unie tegen te gaan. Het plan kost de EU 60 miljard euro per jaar. Dat is voor Nederland 3 miljard euro per jaar. De CO2-uitstoot moet in 2020 met eenvijfde zijn verminderd. Voor de verbetering van het milieu zijn per lidstaat verplichte doelstellingen opgesteld. In totaal moet 20% van alle energie in de hele EU duurzame energie worden. Minister Els Cramer is tevreden; ze zegt dat Nederland de normen ruim gaat halen.

De energierekening gaat omhoog na goedkeuring van het plan door het EP.
Door de maatregelen gaan de energierekening waarschijnlijk fors omhoog. Volgens berekeningen van de Commissie gaat het de burger 3 euro per week kosten. Het Europese Parlement moet de voorstellen nog wel goedkeuren en ook alle lidstaten gaan nog kijken naar de plannen van de commissie.

Bronnen ANP, RTL, NOS, 23 januari 2008

Bevind:

De geschatte kostenpost van 3 euro per week per inwoner komt voor een gemiddeld huishouden eventjes neer op minstens zo'n 500 euro per jaar als elk huishouden er daadwerkelijk, dus zonder kwijtscheldingen, op aangeslagen wordt. Het is echter zeer de vraag is of hierdoor de kooldioxide-uitstoot ook maar enigszins verminderd wordt, laat staan dat de bereikbare minimale vermindering van zo'n natuurlijk gas als CO2 wetenschappelijk bewezen zou bijdragen aan klimaatbeheersing.

Handel in lucht middels emissierechten (Kyoto, Bali) waardoor de graad van kooldioxide-vervuiling van de lucht met geld afgekocht wordt, verandert nergens wat aan, en zeker niet aan het verhinderen van klimaatveranderingen. Noem het maar windhandel. Het aandeel CO2 dat de mens door verbranden van fossiele brandstoffen aan het totaal van broeikasgassen (dat is voornamelijk waterdamp !) bijdraagt, is slechts 0,04 procent. Dit heeft geen enkel effect op de temperatuur en ook niet op de zeespiegel.

Het komt hoogstwaarschijnlijk gewoonweg neer op het spekken van de schatkist. zodat uit de opgehoogde 'algemene middelen' andere zaken die niets met het milieu te maken hebben, bekostigd kunnen worden. Er bestaat vreemd genoeg bij de gevestigde politiek geen enkel dringend besef dat de overheid zelf de uitgaven fors moet beperken in plaats van dat ze almaar kosten afschuift op de burgerij. Die snakt naar aanzienlijke algemene lastenverlichtingen na jarenlang inleveren.

Lees ook: Minder CO2? Draaikolk in je portemonnee van Jos Schmitz op HVV

Koopkrachtverlies wordt al maar erger

Aan de koopkrachtdalingen tijdens de regeringen onder premierschap van Balkenende komt maar geen einde. Keer op keer werd uit zijn mond en die van zijn minister van Financiën vernomen dat na het zuur het zoet zou komen, en telkens bleek dit volstrekt onjuist. De inflatie is stelselmatig doorgegaan met hooguit een enkel gematigd jaar zoals dit en vorig jaar dankzij een gemiddelde huurverhoging die geringer was dan gewoonlijk. Het inflatiecijfer zegt bovendien nog lang niet alles: het zegt bijvoorbeeld niets over de extreme stijging van koopprijzen op de woningmarkt. Huurders in de vrije sector zijn opnieuw fors uitgeknepen. De kosten van levensonderhoud en de prijzen van verreweg de meeste producten zijn jaar op jaar blijven stijgen. De energielasten zijn ten gevolge van prijsstijging van de grondstoffen en de hoge accijnzen en ecotax omhoog geknald. Met de invoering van de nieuwe zorgverzekering in 2006 zijn veel groepen, vooral ouderen, er fors op achteruitgegaan tot ruim honderd euro per maand.(1). Behalve voor de minima en lage inkomensgroepen die middels zorg- en huurtoeslagen en soms kinderkortingen veel van de kostenverhogingen en lastenverzwaringen vergoed hebben gekregen, zijn de kosten bij anderen volledig in rekening gebracht en extra lasten opgelegd.

Het precaire evenwicht in lastendruk tussen bevolkingsgroepen is volledig zoek geraakt. Werden de lagere inkomensgroepen buiten schot gehouden, des te meer moesten de middeninkomens het bezuren. En ook tussen de middeninkomens onderling is het verschil in bestedingsmogelijkheden groot, want sterk afhankelijk van de woonlasten. Het maakt heel wat uit ook al verdient men hetzelfde, of men vòòr de huizenprijsexplosie een huis gekocht heeft of pas in latere jaren, en of men mag huren in de goedkope sociale sector of aangewezen is op huren in het (middel)dure segment.(2). Jongeren maar ook heel veel ouderen zonder een vroeger bijtijds gekochte woning zijn zwaar in het nadeel als gevolg van hoge woonlasten. Bij de laatsten gaat het netto bedrag van hun enkelvoudige aow (dus met inbegrip van hun heffingskorting) niet zelden meer dan volledig op aan hun kale huur, zonder enig uitzicht op verbetering in hun benarde toestand.

Onder het kabinet Balkenende IV blijft de daling van de koopkracht onverminderd voortgaan. Prijsstijgingen van 20 % worden aangekondigd in zuivel en graan, de nominale ziektekostenpremies gaan omhoog met 5 %. Nieuwe milieuheffingen, bijvoorbeeld op verpakkingen, worden aangekondigd. De rekeningen van gas, water, electra en dergelijke zullen weer stijgen. De acccijzen worden verhoogd. De bpm op auto's wordt niet afgeschaft, zelfs niet geleidelijk (indien de bpm toch omlaag gaat, gaat de mrb meteen omhoog); evenmin de overdrachtsbelasting. En voor de huurder die niet in de sociale sector huurt, is elke verhoging die de verhuurder goeddunkt, toegestaan. Van lastenverlichting bijvoorbeeld in de sfeer van de inkomens- en vermogensbelasting is niets vernomen. Natuurlijk zullen de minima wel weer gecompenseerd worden door middel van hogere toeslagen maar voor de overigen worden de zorgen met het jaar groter.

Balkenende trad indertijd bij zijn opeenvolgende kabinetten steeds aan met de belofte dat na een paar moeilijke jaren waarin het bedrijfsleven weer aan z'n trekken moest komen, het met iedereen beter zou gaan. Dat hebben we geweten. Anders dan Rutte meent, onder wiens VVD de burgerij hard getroffen is onder de vorige regeringen - denk bij voorbeeld aan het wisselverlies van 10 % bij het omwisselen van guldens in euro's -, is zijn VVD net zo hard als CDA en PvdA schuldig aan het uitknijpen van de gewone burgerij. Er heeft extreme verrijking plaatsgevonden. Met onze economie gaat het goed. Het bedrijfsleven, de zakenwereld beleeft bloeiende tijden en de overheid onder regie van regeringen van de gevestigde kaste van politieke partijen zorgt dat ze voor haar royale uitgaven ruimschoots aan haar trekken komt. Nederland is volgens onze elite dus 'een ontzaglijk rijk land'; voor bedrijfsleven, bovenlaag en overheidsgezag wel te verstaan. De nederlandse burgerij, met name de middenklasse, heeft echter het nakijken.

Er zal als vanouds gestrooid worden met allerhande subsidies en plannen ter verbetering van lot en omstandigheden van de allochtone ingezetenen terwijl aan de echt dringende zaken zoals betaalbare huisvesting (voor iedereen), ruime algemene lastenverlichting, terugdringen van het beslag van de overheid op het bnp, economische samenspanningen en overstromingsgevaar, niets gedaan zal worden. Miljarden worden zogenaamd 'maatschappelijk geïnvesteerd': een uitgebreid generaal pardon voor bedriegers (plus aanhang geschat op rond 125.000), verdere immigratie op basis van gezinsvorming en -hereniging en nieuwe komst van gelukzoekers. Minister Vogelaar onthulde vandaag een zeer kostbaar Deltaplan Inburgering. Het plan zal met rijksgeld door de gemeenten uitgevoerd gaan worden en vervangt het strenge inburgeringsbeleid van Rita Verdonk. Er worden miljarden gepompt in veertig (allochtone) achterstandswijken en de buidels van Koenders (Ontwikkelingssamenwerking) en Van Middelkoop (Defensie) moeten goed gevuld worden.(3).

In de 80-er jaren moest van Lubbers-Kok de gewone burgerij al op achterstand gezet worden om de enorme kosten voor de immigratie en integratie te kunnen betalen; de geschiedenis van offeren op het altaar van de multicultuur herhaalt zich met Balkenende-Bos.(4). Tot op heden is op grond van cijfers van het CPB uitgelekt dat het koopkrachtverlies gaat uitkomen op minstens 0,5 tot 1,5 % voor onderscheiden inkomensgroepen. Op prinsjesdag zullen we de voorziene schade vernemen voor zover die dan in te schatten is. Zeker is al dat volgend jaar de lasten met bijna 7 miljard euro omhoog gaan, waardoor de meeste huishoudens koopkrachtverlies lijden. Het kabinet acht dit "verantwoord in het licht van de ambitieuze doelstellingen in het regeerakkkoord op het gebied van onderwijs en achterstandswijken". De lastenverzwaringen worden weer voornamelijk ingezet ten behoeve van de allochtonie. En de laagstbetaalden, die tegenwoordig de 'onderkant' genoemd worden en ook merendeels van allochtone afkomst zijn, worden ontzien.

Uitgelekte voorstellen

Op 31 september jongstleden is uitgelekt dat het hoge btw-tarief met 1 procentpunt wordt opgetrokken van 19 naar 20 % met ingang van 2009, waartegenover voor werkenden wel een gedeeltelijke vergoeding staat doordat de ww-premie voor werknemers en werkgevers voor het jaar 2008 wordt verlaagd naar 0 %. Maar ouderen met een modaal pensioen krijgen de koopkrachtdaling door de btw-verhoging helemaal niet gecompenseerd. Hun wordt integendeel al vanaf 2009 de asociale 'aow-tax' opgelegd, ookwel 'Bos-belasting' genoemd (naar PvdA-leider Wouter Bos die vindt dat "rijkere ouderen" wel vanaf een aanvullend pensioen van € 18.000,- (aanvankelijk opperde hij vanaf € 10.000,-) extra belast mogen worden met een ouderenheffing). Zijn volkomen onbillijke plan (5) met betrekking tot gepensioneerden met een middeninkomen wordt nu al door dit kabinet in gereedheid gebracht.

Op 3 september lekte uit dat het plafond in het eigenwoningforfait eindelijk geschrapt wordt. Verschil in mate van belastingheffing tussen kleine en grote huiseigenaren wordt hiermee verminderd waarbij wel over de hoogte van het voorgestelde toptarief (1,5 %, later 2,35 % boven de 1 mln aan WOZ-waarde) te steggelen valt. Nog niet is weggenomen het aanzienlijke fiscale onderscheid tussen huiseigenaren en huurders, waar eigenaren profiteren van een laag eigenwoningforfait. Beter ware natuurlijk geweest de eigen woning meteen over te hevelen naar box 3 van de inkomstenbelasting (zonder een bijzondere tariefstelling voor de eigen woning). Erg spijtig is dat nog geen korte metten gemaakt wordt met de bestaande fiscale regel ('wet Hillen') dat huizenbezitters die geen hypotheekrente aftrekken van hun inkomen ook geen eigen woningforfait bij hun inkomen hoeven op te tellen. Van oudsher grootvermogenden blijven ontzien.

De nominale ziektekostenpremies gaan omhoog met 5 %. Vreemd is zo'n stijging, want de eigen bijdrage van € 150,- (in 2009 € 175,-) die in plaats van de noclaimkorting komt, is al een ruime verhoging. Maar ook de inkomensafhankelijke zvw-heffing bij werkgevers en werknemers wordt verhoogd van 6,5 % naar 7,2 %, een aangekondigde maatregel waartegen het bedrijfsleven zich strek verzet. Het einde lijkt zoek bij de zorgkosten. Mensen zonder werkgever zoals gepensioneerden krijgen ook zo'n opslag (0,7 procentpunt) van de zorgheffing te verdouwen !

Bij het berekenen van de lastenverzwaring van 7 miljard voor het jaar 2008 en de geschatte koopkrachtgevolgen voor de burgers laat de regering de stijgingen van de zorgpremies en andere verhogingen die niet rechtstreeks verbonden zijn met haar kabinetsbeleid, geheel buiten beschouwing ! De koopkracht daalt nog veel meer dan ons wordt voorgehouden.

Vals tegenover de middengroepen is het afbouwen van de inkomen- en vermogensonafhankelijke kinderbijslagregeling, een volksverzekering die grotendeels plaats maakt voor een kindertal- en gezinsinkomenafhankelijk stelsel van kindgebonden budgetten dat de reeds inkomensafhankelijke kinderkortingen vervangt. Het nieuwe stelsel is vanaf 2010 van kracht. Bij de te benadelen gezinnen uit de middenmoot wordt minstens 235 miljoen euro weggehaald. Wederkerige solidariteit tussen bevolkingsgroepen wordt dus afgebroken voor eenrichtingverkeer van hogere naar lagere inkomensgroepen welke eerste groepen - in feite de gewone middenlaag - wel steeds de volle premies moeten opbrengen, maar voor wie het gebruik van de regelingen zelf drastisch ingeperkt wordt.

Hetzelfde bedenkelijke beleid van inkomensafhankelijkheid bij de volksverzekeringen gaat - in verhevigder mate dan nu reeds het geval is - gevoerd worden bij het gebruik van voorzieningen krachtens de AWBZ; op het inkomen wordt dan deels op voorhand beslag gelegd en het vermogen moet opgegeten worden. De meeste belastingkortingen zijn al meteen bij hun invoering afhankelijk gesteld van het inkomen net zoals toeslagen, of ze dreigen het te worden. Zelfs de AOW wordt met het opleggen van de aow-tax in praktische zin inkomensafhankelijk gemaakt. De middengroepen zien zo hun inspanningen om te zorgen voor een behoorlijk inkomen, pensioen en spaarpot afgestraft worden als zij zelf denken een beroep te kunnen doen op de regelingen. (6).

Op 17 september werd bij het accoord over de 'prachtwijken' dat minister Vogelaar vlak voor prinsjesdag sloot met Aedes, koepel van de woningcorporaties, aangekondigd dat deze corporaties met ingang van volgend jaar vennootschapsbelasting moeten gaan afdragen aan het Rijk. Omdat de verhuur van woningen met een huur boven de € 500,- beschouwd wordt als een commerciële activiteit, werd bij particuliere verhuurders die winstbelasting al geheven in het kader van Europese liberaliseringsregels. Bij de corporaties werd de verhuur vooralsnog gezien als een maatschappelijke activiteit ten behoeve van speciale doelgroepen in de samenleving. Hun vrijstelling voor deze winstbelasting lijkt afgeschaft te worden, maar de precieze invulling ervan is nog niet bekend. Te vrezen valt dat de vennootschapsbelasting door verhuurders regelrecht verhaald wordt op de betreffende huurders in het middensegment zoals dat nu al gebeurt bij huurders in de vrije sector. Krankzinnig is hierbij dat om te wonen huurders indirect dus belastingen (omzet- en vennootschapsbelasting) betalen aan de fiscus terwijl kopers hypotheekrenteaftrek genieten !

Redactie Heemland, 21 augustus en 3 september 2007

(1). Gepensioneerden zijn vanaf 2006 op een blijvend koopkrachtverlies van gemiddeld 5 % gezet. Ondanks aanvankelijke beloften van regeringswege is dit nooit gerepareerd. Zie "Ouderen in de tang bij Balkenende IV".

(2). De belastingherziening van 1 januari 2001 (Zalm-Bos) heeft een sociale scheidsmuur opgetrokken tussen huiseigenaren en huurders. Voorheen genoot de eigenwoningbezitter weinig speciale fiscale voorrechten uitgezonderd de hypotheekrenteaftrek, maar sindsdien is hem hierbovenop bijna volledige vrijstelling gegeven van belastingbetaling over het deel van zijn vermogen opgebouwd in zijn eigen woning dat meestal fiscaal ruimhartig gefaciliteerd is, doordat de waarde van de woning ondergebracht is in box 1 van de inkomstenbelasting in plaats van in box 3. Voordien moest de huiseigenaar een flink huiswaardeforfait afdragen en moest hij er vermogensbelasting over betalen. Wel was er over het gehele bezit voor huiseigenaar en huurder een behoorlijke vermogensvrijstelling van bijna 200.000 gulden Omgerekend en geïndexeerd naar 2007 zou dit nu een bedrag zijn van rond de 115.000,- euro. Tegenwoordig is de huurder die geen eigen woning kocht maar voor z'n oude dag spaarde, deze vrijstelling evenwel kwijt vanwege de voor hem zeer ongunstige belastingherziening 2001. Deze fiscale discriminatie van huurders heeft vanzelfsprekend ook grote invloed op de overdracht van eigen woningen van ouders aan hun kinderen die dan in de vrije sector moeten huren en hun vrijgekomen vermogen zwaar belast zien. Ook verkoop, verhuur en doorstroming op de woningmarkt worden zo belemmerd.

(3). Zie over de warboel en geldsmijterij van dit kabinet Balkenende IV: "Lastenverlichting, vergeet het maar".

(4). Lees bij Uikijk Wilders' artikel "Asociaal kabinet" en bij Wynia in Elsevier "Fout + fout = fout".

(5). Lees over dit plan ook "PvdA is vals tegen ouderen in de middenklasse".

(6). Over het onderwerp solidariteit is bij Heemland te lezen in de verhandelingen: "Solidariteit op de tocht en "Sociaal kapitalisme". Indien de politiek het gebruik van volksverzekeringen steeds meer inkomensafhankelijk wil maken, kortom 'socialistische solidariteit' invoert, gaat dit volledig ten koste van de middenlaag. Het schaadt vooral de (lagere) middenklasse met gezinsinkomens tussen modaal en tweemaal modaal. Er is ook een andere, veel socialere keuze mogelijk: afschaffen van al die inkomensafhankelijke regelingen (zorgtoeslag, huurtoeslag en zo voort) zodat voor iedereen premies, belastingen en huren eindelijk eens fors omlaag kunnen.

Het is veels te laat

Einde privatisering staatsbedrijven

Het kabinet zal in principe geen staatsbedrijven meer privatiseren. Het uitgangspunt "privatiseren tenzij" wordt veranderd in "publiek tenzij".

Volgens minister Bos wordt voor een andere koers gekozen om de publieke belangen te waarborgen, zoals milieu, economie en ruimtelijke ordening. Alleen als overheidsdeelname duidelijk zinloos is, blijft privatisering mogelijk.

Het Rijk neemt nog deel in ruim dertig bedrijven, waaronder Schiphol, de NS en de Gasunie. Volgens Bos betekent de koerswijziging niet dat het kabinet spijt heeft van vroegere privatiseringen. Hij wees op het succes van KPN.

NOS, 7 December 2007

Bevind:

De grote uitverkoop lijkt al goeddeels voorbij. Dit is mosterd na de maaltijd ! De opbrengsten van de grootschalige privatiseringen, liberalisering en verkoop van publieke diensten zijn in belangrijke mate besteed aan de bekostiging van de multiculturele omvorming van ons land, maar kwamen in het geheel niet ten goede aan de beproefde, belaste nederlandse burgerij. Deze kreeg integendeel te maken met allerhande prijsopdrijvingen, vooral van de zorg- en energiekosten en de woonlasten bij zowel huur als koop, maar ook van het dagelijkse levensonderhoud.

Nu ook steeds meer private ondernemingen, met name die welke een algemeen strategisch of nationaal belang dienen zoals dit jaar de grootbank ABN AMRO, eveneens aan de beurt zijn om verkwanseld te worden, roept de politieke kaste opeens ach en wee. Dit is nogal tegenstrijdig met het tot dusver gevoerde liberaliseringsbeleid. De conclusie dringt zich op dat de politieke kaste thans bezig met een achterhoedegevecht om zichzelf nog enige inbreng te laten behouden op het economische gebeuren terwijl ze het meeste waar ze van oudsher echte zeggenschap over had, reeds weggegeven heeft.

De bestuurlijke elite van links tot rechts bij overheid en bedrijfsleven stond eensgezind achter de uitverkoop van Nederland onder verwijzing naar de beweerde zegeningen van het liberalisme. Wellicht wordt nu pas de mateloze lichtzinnigheid van vroeger betreurd, nu men zich bewust wordt is van de gevolgen van het tientallen jaren gevoerde bevolkingspolitieke en neoliberaal-economische beleid.

Mart Giesen, 25 juli 2007, aangevuld op 9 december 2007

Kamer wil 'gouden aandeel' terug

De PvdA vraagt minister Bos om het 'gouden aandeel' weer in te voeren. Het Tweede Kamerlid Crone vindt dat een goed middel om belangrijke Nederlandse bedrijven te beschermen. Met steun van CDA en SP is een Kamermeerderheid vóór.

Een gouden aandeel geeft de Staat speciale rechten in een bedrijf, zoals een veto op verkoop. De aandelen werden ingevoerd toen staatsbedrijven als de PTT en de KLM werden geprivatiseerd.

Europa was tegen protectionisme en minister Zalm schafte de aandelen af. Brussel heroverweegt zijn mening nu vanwege de sterke opkomst van Chinese investeerders en durfkapitalisten

NOS 25 juli 2007

Soepel ontslag is geen oplossing

Vakbond wijst plannen ontslagrecht af

Vakbond De Unie wijst plannen van het kabinet af om de ontslagregeling aan te pakken.

Maximumbedrag
De bond, met 80.000 leden, wil dat moederbond MHP niet meedoet aan de participatietop, aldus De Telegraaf. Het kabinet wil een maximum aan de vergoeding die werkgevers moeten betalen wanneer ze een personeelslid ontslaan. Het heeft laten weten dat het ontslagrecht wel besproken kan worden door met voorstellen te komen over de herziening van het ontslagrecht.

Kabinetsvoorstel
Het kabinet wil de ontslagvergoeding (volgens de bekende kantonrechtersformule) werktuiglijk toekennen, ook voor lagere inkomens, maar de gebruikelijke hoogte hiervan voor middelbare en hogere inkomens wettelijk sterk beperken, zodat een gang naar de rechter nauwelijks meer zin heeft. Het plan houdt in dat de ontslagvergoeding aan een maximum wordt gebonden. Het kabinet wil dat werknemers tot 40 jaar hooguit nog 75.000 euro krijgen. Voor 50-plussers komt de grens bij een ton te liggen. In principe geldt daarbij een maximum van één jaarsalaris. De werkgever kan de vergoeding nog verminderen met gemaakte kosten voor scholing van de werknemer.

Andere bonden
De bonden CNV en FNV wezen dit voorstel niet op voorhand af. De vergoeding bij ontslag via de kantonrechter is momenteel gebaseerd op jaarsalaris, leeftijd en het aantal jaren dat iemand in dienst is. FNV Bondgenoten wil niet praten over versoepeling van het ontslagrecht. Het is een onderwerp op de participatietop die het kabinet op 27 juni houdt met de werkgevers en werknemers.Volgens bondsvoorzitter Van der Kolk gaat ontslag over het lozen van mensen en participatie over mensen aan het werk houden. Hij noemt het flauwekul dat mensen gemakkelijker werk krijgen als het eenvoudiger wordt hen te ontslaan

Balkenende betaalt hoge prijs voor ontslagakkoord
Ondernemers gaan helemaal niet meer laaggeschoolden in dienst nemen als het kabinetsplan voor het ‘versoepelen’ van het ontslag doorgaat. Het plan maakt lager betaalden namelijk duurder, niet goedkoper.

RTL en NOS 20 juni 2007

lees over de laatste opmerking Syp Wynia in Elsevier

Ons bevind:

Op zich is het goed als de ontslagvergoeding echt voor iedereen gaat gelden naast het recht op een werkloosheidsuitkering. Echter - volgens het CNV in zijn afwijzing op 9 juni van de voorstellen - staat dit nog geenszins vast, want als bedrijven werknemers willen ontslaan om bedrijfseconomische redenen wat meestal zo is, hoeven zij geen ontslagvergoeding te betalen.

De voorgestelde ontslagregeling zal door de bedrijven vooral gebruikt gaan worden om op een gemakkelijke manier van hun in de loop der jaren duurder geworden, wat oudere werknemers af te raken. Het is een vast gegeven dat bedrijven bepaald niet staan te popelen om werkloze ouderen weer in het arbeidsproces op te nemen of hun oudere werknemers aan de slag te houden.

Juist voor deze groepen werknemers uit de middenklasse belooft de regeling dus erg onvoordelig uit te pakken doordat de hen toe te kennen ontslagvergoeding beperkt wordt tot de hoogte van één jaarsalaris van hooguit € 75.000,-- (bij een leeftijd ouder dan 50 jaar € 100.000,--), terwijl hun kans op het vinden van nieuw passend werk gering is.

Heemland, 10 juli 2007

Lastenverlichting, vergeet het maar !

Verwarde boel rond beleidsprogramma kabinet

UTRECHT (ANP) – Het kabinet heeft maandag 22 mei zijn periode van (bijna) honderd dagen overleg met 'de samenleving' over zijn plannen afgesloten met een bijeenkomst in Utrecht en een gezamenlijk optreden in het tv–programma van Knevel en Van den Brink. De trip door het land was ‘leuk en gezellig’, zegt de premier. Eerder op de dag waren veel bewindslieden nog een laatste keer het land in geweest voor gesprekken met burgers en vertegenwoordigers van organisaties en bedrijven.

Doel van die gesprekken is om te horen wat de burger van het kabinet verwacht. De 'honderd dagen' moet uitmonden in een beleidsprogramma, een uitwerking van het regeerakkoord, dat op 14 juni verschijnt. De ideeën die de bewindslieden hebben opgedaan in het land, zullen hierbij helpen bij het uitwerken van de plannen. Bovendien worden de burgers op deze manier meer bij het beleid betrokken, aldus Balkenende.

Vicepremier Bos snapt de scepsis van de oppositiepartijen niet over het „rondreizende circus" van het kabinet. „Ik heb nergens in het land iemand ontmoet die vroeg: wat kom je doen?" Volgens Bos is het beleid altijd te veel in de achterkamertjes gemaakt. „Mensen zien politiek als iets dat ze in de weg zit". Minister Vogelaar (Wonen, Wijken en Integratie) is de afgelopen dagen het meest het land in geweest. Ze heeft 22 buurten bezocht die ze wil omvormen tot prachtwijken. „Nog 18 te gaan". Naar ander soort wijken gaat ze niet.

Bos, minister van Financiën, bleef het meest in Den Haag. „Iemand moet op het geld passen", grapte hij. In het kabinet is onenigheid over het beleidsprogramma ontstaan. Dat zijn de plannen die mede worden gemaakt op basis van 100 dagen gesprekken met burgers. Hieruit zijn tot nu toe 137 voorstellen voor maatregelen gekomen. Volgens minister Bos zijn die zonder duidelijke lijn of structuur.

Bos komt de komende dagen aan zet. Hij moet, samen met Balkenende, de discussie over de afronding van het beleidsprogramma coördineren. Vorige week bleek dat de ministers veel meer geld willen uitgeven dan de 10 miljard die in totaal beschikbaar is voor nieuw beleid en lastenverlichting. Volgens Balkenende en Bos is het niets bijzonders dat elke minister het onderste uit de kan wil hebben. „Zo gaat het toch altijd?", aldus de premier.

De bespreking in het kabinet is uitgekomen op 74 beleidsvoornemens, die op 14 juni bekend gemaakt worden.

Ons bevind

Zogenaamd is er door de regeringsploeg gesproken met de mensen in het land om hun problemen en opvattingen te beluisteren. Een grotere leugen is nauwelijks denkbaar want u, gewone burger van Nederland , is geen gesprekspartner geweest bij deze honderdagentrip van het kabinet. De ministers gaan niet naar de gewone wijken zoals Vinex-lokaties waar het voor de aldaar op de klei weggestopte burgers heel duur wonen is. Ze hebben met deze grote middenlaag van Nederlanders niets gemeen.

Gehoord zijn wel de lobbyisten van belangen- en actiegroepen en de managers van het beruchte polderende middenveld, dat wil zeggen de bestuurlijke bovenlaag en door deze naarvoren geschoven 'burgers'. Meer is het niet geweest. Het is een aanfluiting van wat een directe raadpleging van ons volk zou moeten zijn. En het gevolg is ook nog eens een warboel van prijzige verlangens ten koste van de gewone burgerij. Die moet al die boel immers betalen. Heeft u hierop zitten wachten ?

Heemland, 17 mei 2007

Geld over de balk smijten

Na ruim 100 dagen wachten was het op 14 juni dan eindelijk zover. Niet in de Tweede Kamer maar in het Catshuis werden de kabinetsplannen voor de komende 4 jaar (min 100 dagen dus) onthuld. Van die plannen ten bedrage van meer dan 10 miljard euro wordt een belastingbetaler niet blij. Van belastingverlaging is geen spat te vinden in het beleidsprogramma. Problemen die er niet zijn worden met miljarden bestreden, en problemen die er wel zijn zoals de zonder overheidssteun onbetaalbare woningmarkt, de hoogte der overheidsfinanciën en de belastingen die hard aan herziening en verlaging toe zijn, de arbeidsmarkt, de immigratie, de economische samenspanningen, het doorgeschoten liberalisme (*) van de markt en Europa worden niet besproken. Dit kabinet staat met z'n rug naar het merendeel van de echte Nederlandse volksgemeenschap toe.

Onderwijl wordt er wel die 10 miljard euro uitgetrokken voor plannen die onder meer 'de verloedering van de samenleving' moeten tegengaan. Het meeste gaat om pogingen tot integratie. Daartoe worden een heleboel, vooral gemeentelijke instanties opgetuigd om problemen van burgers aan te pakken en veronderstelde ‘zwakkeren in de samenleving’ bij te staan. Het lijkt lovenswaardig, maar het gevolg van deze omhelzing en betutteling is dat veel mensen nog apathischer worden dan ze nu al zijn. Vroeg of laat - waarschijnlijk dat laatste - zal de politiek ontdekken dat een heterogene samenleving als de Nederlandse toch echt niet maakbaar is. Intussen zal er een enorme bureaucratie zijn ontstaan. Want al die hulpinstanties moeten wel bemand worden en krijgen hun eigen kantoor. Van een Centrum voor het Gezin in elke gemeente tot een Meldpunt Fietsendiefstal (hadden we dat niet al: de politie?). Anders gezegd: de boterzachte reorganisatie bij het Rijk, dat moet krimpen met 12.800 arbeidsplaatsen, wordt elders dubbel en dwars teniet gedaan. Met daarbij de aantekening dat het kabinet in deze tijd van hoogconjunctuur het begrotingstekort bewust laat oplopen, in de hoop dat er later extra geld kan worden binnengehaald.

Lees ook: 10 miljard naar de verkeerde problemen (artikel van Johan Tsjoender) en (*) Privatisering bedreiging voor democratie (artikel van prof. Frank Ankersmit)

14 juni 2007

Gemeenten krijgen veel meer geld en macht

Gemeenten krijgen ruim 1 miljard extra

1,1 miljard erbij
Gemeenten krijgen meer financiële ruimte om zelf vorm te geven aan hun taken. Dat kwam minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken overeen in het bestuursakkoord dat op 4 juni gesloten is met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). De gemeenten krijgen er 1,1 miljard euro extra bij voor het uitvoeren van de taken. Zij kunnen daarmee zelf bijvoorbeeld het onderwijsbeleid, onderwijs en de zorg aanpakken.

Onroerendezaakbelasting
Gemeenten mogen vanaf volgend jaar weer zelf de limiet bepalen voor de onroerendezaakbelasting (ozb). Volgens het kabinet past ook dat in het beleid om de gemeenten zelf te laten bepalen wat hun prioriteiten zijn. Nu zit er op de ozb een maximum van 2,60 euro per 2500 euro van de WOZ-waarde. Bovendien geldt nu nog een maximale stijging van 2,75% per jaar voor de ozb. De Tweede Kamer moet nog instemmen met het plan om de gemeenten zelf het plafond voor die belasting te laten vaststellen.

Vereniging Eigen Huis
De Vereniging Eigen Huis is bezorgd omdat zij denkt dat gemeenten hun vrijheid zullen misbruiken. Ze vreest dat de ozb soms wel met 20 tot 40% omhoog zal gaan. De VEH stapt misschien naar de rechter. De vereniging denkt houvast te hebben aan een recente uitspraak van de rechter in een soort gelijke zaak over rioolrechten. Toen zei de rechter dat het onredelijk is om huiseigenaren te belasten op basis van de waarde van hun huis. Juristen gaan nu uitzoeken of die uitspraak gebruikt kan worden om het akkoord over de ozb tegen te houden.

Kritiek van de oppositie
De VVD vindt het onbegrijpelijk dat gemeenten weer de vrijheid krijgen om de hoogte van de onroerendezaakbelasting (ozb) te bepalen. Volgens VVD-Tweede Kamerlid Van Beek zal dit leiden tot hogere ozb-heffingen: "Voor huizenbezitters en bedrijven zal dit zeer nadelig uitpakken". Het vorige kabinet had de ozb juist gemaximeerd om te voorkomen dat gemeenten de heffing steeds verder zouden laten stijgen om hun begroting sluitend te maken.

5 juni 2007

Generaal pardon
Er wordt gefluisterd dat de gemeenten extra geld wilden en nu krijgen om het generaal pardon verder te bekostigen. De 55 miljoen euro die hiervoor is uitgetrokken, dekt nog niet eens de uitkeringen van een kwartaal voor al die tienduizenden mensen. De oplossing van dit geldprobleem tussen het kabinet en de gemeenten is - naast de thans afgesproken extra bijdrage aan de gemeenten middels het Gemeentenfonds - nu gevonden in het toestaan van uitbreiding en verhoging van gemeentelijke heffingen. De burger betaalt voor alle kosten, maar op een verhulde wijze.

Gemeenten als puinruimers
Onder het mom van versterking van de lokale demokratie (met bestuur dichter bij de burger 'om de kloof te dichten') moeten de gemeenten optreden als puinruimers van het wanbeleid van de rijksoverheid en mogen ze de kosten van deze werkzaanheden verhalen op hun makke ingezetenen. Het landsbestuur kan en wil kennelijk de directe confrontatie met de conflicten in de maatschappij niet aan en gebruikt zo de gemeenten als stootkussen tussen zichzelf en de burgers.

Afschuiven van verantwoordelijkheid
Ook bij de zorg voor ouderen, zieken en gehandicapten verschuilt de centrale overheid zich door de verantwoordelijkheid ervoor af te wentelen op de gemeenten. Middels de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) laat ze fors op de kosten van thuiszorg aan deze hulpbehoevenden bezuinigen door de uitvoering van de wet op te dragen aan de gemeenten. De gemeenten hebben de zorgvraag qua zwaarte van de dienstverlening weten in te perken en door middel van openbare aanbesteding ('vrijemarktwerking') de kosten sterk verminderd. Door het inschakelen van goedkopere huishoudelijke hulpen (zzp-ers) staan nu tienduizenden banen in de thuiszorg op de tocht, maar wast de regering zelf zich de handen in onschuld voor wat betreft de toegebrachte schade aan de kwaliteit van de dienstverlening en de arbeidstoekomst van de thuiszorgmedewerkers.

Economisch liberalisme werkt grenzenloos verwoestend

Sinds 1 mei staat het Polen vrij in Nederland te werken. Ze hebben geen werkvergunning meer nodig. Het kortzichtige parlement is akkoord gegaan met een voorstel van minister Donner van Sociale Zaken in deze kwestie. Donner verwacht dat jaarlijks tussen de 100.000 en 120.000 Oost-Europeanen, meest Polen, van deze mogelijkheid gebruik zullen maken. Ter vergelijk: vorig jaar zijn zestigduizend werkvergunningen afgegeven.

De beslissing wijkt af van de regeling die de toenmalige staatssecretaris van Economische Zaken Karien van Gennip in november noemde, dat per bedrijfsgroep bekeken zou worden hoeveel buitenlandse krachten toegelaten mogen worden. Dit om te voorkomen dat zij banen overnemen van Nederlandse werknemers.

Hoe groot is dat risico? Nederland telt momenteel ongeveer 400.000 werklozen. Dus zou je denken: grenzen dicht. Maar daar staan 225.000 vacatures tegenover. Het Nederlandse probleem is dat die werklozen niet geplaatst (kunnen of willen) worden. Als alternatief kan het door Donner verwachte aantal Polen maximaal de helft van deze vacatures vervullen. Dus geen nood, mits de afgesproken maatregelen effectief zijn om de clandestiene uitzendbureaus te bestrijden die Polen onder het minimumloon aanbieden en op die manier Nederlanders wegconcurreren.

Resteren twee problemen. Het eerste betreft thuisland Polen, waar alleen al de bouw 150.000 onvervulde vacatures telt. Het tweede probleem ontstaat wanneer al die Polen zich hier gaan vestigen. Gaan we dezelfde fout maken als bij de Turkse en Marokkaanse gastarbeiders? Of zullen de Polen zich gedragen als de Italianen en de Spanjaarden, die hier kwamen werken en van wie de meesten vervolgens terugkeerden naar hun vaderland?

Dat laatste lijkt het geval en zal steeds meer het geval worden naarmate in Polen de welvaart stijgt. Ook is er een duidelijk verschil tussen de Polen die blijven en veel allochtone Nederlanders van buiten Europa. Polen passen zich gemakkelijk aan en lopen voorop in het opzetten van een eigen bedrijf. Het enige waar zij problemen mee lijken te hebben is het Nederlandse katholicisme. Reden waarom ze liever bijeenkomen in eigen vieringen.

Op de korte termijn lijkt de beslissing van vrije toegang de Nederlandse economie enkel voordeel op te leveren. Maar straks krijgen ook de Bulgaren en Roemenen en toekomstige toetreders dezelfde rechten. We roepen nu allerlei veranderingen over onszelf af, terwijl we daar niet klaar voor zijn. De z.g. integratie van wie hier nu al zijn, levert nog volop problemen op, vooral omdat we zo vaag zijn over onze Nederlandse identiteit waar zij zich in zouden moeten integreren. Kortzichtigheid omwille van het kortstondige economische gewin, zonder zicht op een toekomstperspectief voor zowel die bijna 2 miljoen reeds aanwezige niet-europese allochtone 'verrijkers' en de komende 'gastarbeiders' alswel de Nederlandse burger.

Dat is typisch Nederlands. Ondanks het ‘nee’ tegen de EU-grondwet, leveren we ons uit aan een megalomaan en bureaucratisch Europa. En het ergste is dat het nauwelijks discussie oplevert. Die discussie komt pas over tien of twintig jaar, als de gevolgen van wat we nu beslissen onomkeerbaar zijn. Net zoals toen. Toen het PvdA-heerschap den Uyl besloot om die aanvankelijke paar duizend 'zielige' Turken en Marokkanen die, aangelokt door een riante uitkering, geen zin hadden om terug te gaan na gedane arbeid, lekker te laten blijven en hun hele dorp 'over te laten komen'. Van die paar duizend zijn het er inmiddels ruim 1 miljoen geworden waarvoor we nu rijkelijk de (belasting)beurs mogen trekken. De enigen die er echt profijt van hebben gehad zijn de werkgevers en de linkse partijen. Die laatsten hebben er immers weer een hoop stemvee bijgekregen.

7 mei 2007, bron Uitkijk "De Polen komen"

Een bondige inleiding (op een antiglobalistische webstek) over liberalisme is: De oorsprong van het economisch liberalisme. Over de verandering van onze naoorlogse gemengde economie naar de recente neoliberale economie en over globalisering leze men ook: Liberalisme, de almacht der markt en Wat is globalisering ? , en over de liberaliseringsgolf in het publieke domein: Privatisering bedreiging voor democratie.

Over de planmatige massaimmigratie naar Europa handelt de identitaire webstek ID-blog.

Regering doet niets tegen zelfverrijking

Zelfs PvdA eist van Bos optreden tegen topinkomens

(Novum) 9 april 2007 - Minister van Financiën Wouter Bos (PvdA) kan wel wat meer ambitie tonen om de topinkomens in het bedrijfsleven aan te pakken. Dat stelt de Tweede Kamer-fractie van zijn eigen partij maandag. De fractie wil dat het kabinet in samenspraak met werkgevers alsnog maatregelen neemt. Komen ze er samen niet uit, dan zou het kabinet eenzijdig fiscale maatregelen moeten nemen en desnoods een verbod moeten instellen op topinkomens.

PvdA-Kamerlid Paul Tang zegt blij te zijn met de zorgen die het kabinet deelt over de topinkomens. "Wij willen nu van werkgevers horen of ze die zorgen delen en of ze mogelijkheden zien die zorgen weg te nemen." Als werkgevers niet bereid zijn tot maatregelen, moet het kabinet actie ondernemen, stelt Tang.

Bos schreef vrijdag met zijn staatsecretaris Jan Kees de Jager (CDA) een brief aan de Kamer waarin staat dat het kabinet er geen voorstander van is topinkomens aan te pakken met fiscale maatregelen. Zulke ingrepen zouden namelijk ook de inkomens onder de top treffen en de tarieven van de inkomstenbelasting behoren toch al tot de hoogste in Europa. Bovendien zou volgens de regering de economische concurrentiepositie van Nederland lijden onder de maatregelen.

Bos zelf verlaagde als staatssecretaris van Financiën in Paars-II het hoogste belastingtarief van 60 naar 52 procent zonder een toptarief, destijds werd geöpperd 72 %, in te voeren voor buitensporige inkomens. Het belasten van topinkomens is een maatregel die met enige regelmaat vanuit de vakbeweging wordt gepropageerd. In 2001 pleitte toenmalig FNV-voorzitter De Waal voor het invoeren van een ‘kleptocratentax’. De huidige voorzitter Jongerius herhaalde het pleidooi onlangs.

Tijdens de verkiezingscampagne hekelde PvdA-lijsttrekker Bos minister-president Balkenende nadrukkelijk over diens gebrek aan ambitie om iets te ondernemen tegen de topsalarissen en de zelfverrijking van de bovenlaag. "Noem me drie voorbeelden dat dit kabinet iets heeft gevraagd van mensen met de hoogste inkomens. Twee misschien ... Eén dan," drong Bos aan, toen Balkenende een antwoord schuldig bleef. Vijf maanden later is Bos zelf minister van Financiën en doet niets.

Paul Tang bestrijdt dat fiscale maatregelen de concurrentiepositie van Nederland per definitie schaden. "Topbestuurders worden niet alleen gedreven door geld. Ze worden afgeschilderd als geldwolven maar status is ook belangrijk. Als Nederlandse bedrijven goed presteren, krijg je automatisch ook topbestuurders."

Lees ook over schaamteloze zelfverrijking in bedrijfsleven Elsevier van 10 april

Geen lastenverlichting voor de burgerij

Nederlandse energie duur binnen Europa

De Nederlandse energieprijzen blijven tot de hoogste van Europa behoren. De afschaffing van de milieuheffing MEP op 1 januari heeft daarin geen verandering gebracht. Dat meldt het CBS.

De Nederlandse elektriciteitsprijs, die begin jaren '90 onder het gemiddelde in de EU lag, is nu op de op twee na hoogste. Dat komt volgens het CBS voor de helft door een verhoging van de basisprijs en voor de ander helft door een stijging van energiebelasting en btw.

Ondanks de grote eigen voorraden is ook de gasprijs tot de hooste binnen Europa gaan behoren. Dat komt vooral door de energiebelasting de de btw.

NOS teletekst, wo 2 mei 2007

Collectieve sector heeft bijna 100 miljard euro opgepot

Partij voor de Vrijheid 30 maart 2007
Vragen van het lid Van Dijck (PVV) aan de minister van Financiën over dood geld bij de Collectieve Sector.

1. Heeft u kennisgenomen van het artikel “91.900.000.000 euro in reserve” (*) over de reserves van de rijksoverheid, provincies, gemeenten, het onderwijs, de zorg en de volkshuisvesting? Is dit bericht juist? Waar bestaan deze reserves precies uit?

2. Zo ja, deelt u mijn mening dat het zeer ongewenst is dat de collectieve sector over financiële reserves beschikt van bijna 100 miljard euro, dat vaak als dood geld op de bank staat? Zo neen, waarom niet?

3. Bent u het met mij eens dat dit zo snel mogelijk tot het verleden moet behoren en dat dit geld moet worden teruggegeven aan de belastingbetaler dan wel moet worden geïnvesteerd ten behoeve van de mensen in het land? Zo ja, wilt u ervoor zorg dragen dat dit ook gebeuren zal, zo neen, waarom niet?

(*) de Pers, 29 Maart 2007

Zie ook "Wilders wil 16 miljard lastenverlichting"

Ouderen in de tang bij Balkenende IV

Straf om 'vroegpensioen'

Als u straks voor uw 65e stopt met werken, betaalt u na uw 65e AOW-premie. Werkt u keurig door tot uw 65e, dan hoeft u die premie niet te betalen. Met dit ingenieuze compromis leggen CDA en PvdA hun ruzie bij over de fiscalisering van de AOW - ook wel 'Bosbelasting' genoemd. Wie 65 jaar is en blijft werken, krijgt juist een fiscale bonus. Dat melden bronnen rondom de kabinetsformatie. De AOW-voorstellen moeten gelden voor mensen die vanaf 1 januari 2011 65 jaar worden.

Volgens De Telegraaf zijn CDA, PvdA en ChristenUnie het vrijwel eens over deze oplossing. Het CDA krijgt zijn zin doordat ouderen worden gestimuleerd om langer door te werken. Tijdens de verkiezingscampagne hamerden de christen-democraten erop dat dit de oplossing is voor de vergrijzingsproblemen in Nederland. Ook Wouter Bos krijgt zijn zin. Door de prepensioenstraf gaan rijkere ouderen meebetalen aan de AOW. Het zou alleen om ouderen gaan die vroeg ophouden met werken en die bovendien een bruto aanvullend pensioen hebben gespaard van minimaal 18.000 euro.

U moet er dus al met al wel voor zorgen dat u op de leeftijd tussen uw 55-ste en 65-ste jaar vitaal blijft en niet ontslagen wordt om deze strafmaatregel te ontlopen en de mogelijke bonus te incasseren. Vraag is of u dat kunt, of u bij machte bent aan het ideaalbeeld van de politiek te voldoen ?

Het gekunstelde plan haalt het gehele stelsel van pensioenopbouw onderuit, is fiscaal nauwelijks uitvoerbaar en sociaal volstrekt onredelijk, zo oordeelt ook het CPB op 7 februari.

2 en 7 februari 2007

Ons bevind:

Ouderen mogen beducht zijn over het komende regeerakkoord, nu het CDA tegemoet wil komen aan PvdA en ChristenUnie wat betreft een verdere fiscalisering van de AOW, de zogenoemde "ouderenbelasting" of "ouderenheffing'. Wij hebben een geheel ander voorstel: Voor de financiering van de vergrijzing zou - eerder dan een onbillijke fiscalisering van de AOW - het thans goeddeels vrijgestelde eigenwoningbezit belast kunnen worden met heffing van inkomstenbelasting uit vermogen in box 3.

De echt 'rijkere ouderen' in de zin dat ze nauwelijks nog woonlasten hebben, behoeven voor het eigenwoningbezit als verworven vermogen niet ontzien te worden wat tegenwoordig het geval is ('Wet Hillen'), maar behoren over dit bezit juist wel eerlijk vermogensbelasting te betalen. Enkel de overwaarde op hun huizenbezit wordt al berekend op 75 miljard euro !(*) Deze grondslagverbreding in box 3 levert de schatkist alleen al over die overwaarde extra inkomsten op van grof geschat minstens 1 miljard euro.

Overigens lijden ouderen in de middenklasse nu al een verlies van bijna 5 procentpunt door de inkomensafhankelijke zorgheffing over het pensioen. (Veel huishoudens in koopkracht achteruit). Eigenlijk zijn hiermee de tarieven van de inkomstenbelasting over de eerste en tweede belastingschijf in box 1 voor 65-plussers al sterk opgehoogd. Deze lastenverzwaring kwam bovenop de achterstand door de eerdere bevriezing van het AOW-pensioen en de overige pensioenen, en de vaststelling van een verlaagde algemene heffingskorting voor ouderen. De PVV is de enige groepering die het Aow-pensioen wil verhogen met een totaal bedrag van 1 miljard euro. Ouderen zijn door de politieke kaste van links tot rechts zwaar benadeeld (ook door VVD en CDA), doch de gevestigde politiek blijft - heel misselijk - maar klagen over de vergrijzing.

Zie ook: PvdA is vals tegen ouderen in de middenklasse

(*) Gegeven uit Elsevier 26 mei 2007 "Gratis: grijze vertroeteling"

Verharding en achteruitgang onder het liberalisme

Driekwart van ondervraagden ontevreden over regeringsbeleid

Nederlanders zijn ontevreden over de prestaties van regering, overheid en politici. Een kwart van de bevolking ondersteunt het beleid van de huidige regering. Niet meer dan 27 procent vindt dat de regering een langetermijnvisie heeft. Dat blijkt vrijdag uit onderzoek van de website 21minuten.nl. Daarvoor zijn de afgelopen tijd 170 duizend mensen ondervraagd.

Vijftien procent van de ondervraagden vindt dat de overheid maatregelen op een goede manier uitvoert. Zes procent is van mening dat politici een goed contact hebben met de bevolking en goed luisteren.

Negen procent van de ondervraagden noemt de huidige samenleving solidair, terwijl negentig procent wel de voorkeur geeft aan een solidaire samenleving waarin bescheidenheid en kwaliteit van bestaan centraal staan.

Uit het onderzoek blijkt ook dat bijna de helft van de kiezers nog niet weet op welke partij te stemmen bij de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november. Een op de vijf Nederlanders geeft aan op een partij te gaan stemmen omdat de andere partijen ze nóg minder aanspreken.

Eerder bleek uit het onderzoek dat een meerderheid, zestig procent, van de Nederlanders het geen probleem vindt als de hypotheekrenteaftrek wordt beperkt of afgeschaft.

Bron (Novum) - vrijdag 03 november 2006 om 11:10:36

Nederlander somber over economie

De Nederlanders zijn de afgelopen twaalf maanden minder positief geworden over hun eigen financiële situatie.

Somber
Volgens het jaarlijkse onderzoek van het bureau Market Response verwacht 22% dat het beter wordt. Vorig jaar was dat nog 43%. Bij de mensen van 55 jaar en ouder verwacht slechts 10% dat de financiële situatie de komende tijd zal verbeteren.

Inkomen
24% van de Nederlanders is de afgelopen drie maanden niet uitgekomen met het netto inkomen. 62% vindt het geen goed moment voor grote inkopen, grote aankopen, zoals een auto of een televisie. Indien het netto inkomen zou stijgen, besluit 71% dit niet uit te geven, maar te gaan sparen.

Baan
55% maakt zich zorgen over behoud van zijn baan. 20% van de werkende Nederlanders is van mening dat de kans om werkloos te worden, is toegenomen.

Andere cijfers CBS
Overigens meldde het CBS eind vorige maand juist dat consumenten optimistisch zijn over de economische situatie. In september steeg de index van het consumentenvertrouwen naar 9, van 4 in augustus. Volgens het CBS verbeterde zowel het oordeel over het economische klimaat als de koopbereidheid.

Bron: RTL Nieuws, 5 october 2006

Ook GroenLinks omhelst het liberalisme

Leden GroenLinks achter beperken ontslagrecht

De leden van GroenLinks hebben zondag op het congres van hun partij in Zwolle ingestemd met de omstreden plannen om het ontslagrecht aan te passen en de werkloosheidsuitkering (WW) te verkorten van drie naar één jaar.

De maatregelen staan in het verkiezingsprogramma van GroenLinks. Ze zijn bedoeld om de tweedeling tussen oudere werknemers met vaste contracten en jongeren met tijdelijk werk te verkleinen. Tegenstanders noemden de plannen rechts.(*) Volgens hen betekenen ze een verdere afbraak van de sociale zekerheid.

Volgens Tweede Kamerlid Kees Vendrik, één van de bedenkers van de plannen, zijn ze juist radicaal sociaal. Werknemers met een vaste baan kunnen als het aan GroenLinks ligt straks sneller worden ontslagen. Daar staat tegenover dat werkgevers die te vaak mensen ontslaan meer moeten meebetalen aan de werkloosheidsuitkering. Alle werkgevers betalen mee aan scholing voor werknemers. Een voorstel om alle werknemers stemrecht te geven over hun cao, ook als zij geen lid zijn van een vakbond, haalde het niet.

(Novum)Uitgegeven op zondag 01 oktober 2006 om 14:03:49

Ons bevind:

(*) Met deze voorstellen tot afbraak van sociale zekerheid is GroenLinks - net als al langer de PvdA die onder Kok haar ideologische veren afschudde - volledig om naar het liberalisme.

GroenLinks verkwanselt hiermee rechten en belangen van heel veel Nederlanders. Femke Halsema wil echter dolgraag meeregeren en veel overheidsgeld inzetten voor haar linkse hobby's aangaande de multiculturele samenleving ten behoeve van allochtonen. Om wille van de hiervoor benodigde financiën uit de schatkist wordt zelfs de VVD sociaal-economisch hard op rechts ingehaald.

Een politiek strategische manoeuvre van sociale kaalslag waarin D66 bij de deelname aan de regering Balkenende (onder meer met het antinationale sociaal-economische beleid van ex-minister Brinkhorst) haar voorging. Prooi van kaalslag bij de 'vrijzinnige' partij zijn weinig weerbare, gewone Nederlanders uit de middenklasse zoals oudere werknemers die ontslagen worden, kostwinnersgezinnen en bejaarden met een enigermate passend pensioen. De slagzin voor al deze partijen kan luiden "Eigen volk barst !".

SER geeft sociaal waardeloze raad

Alle grote politieke partijen kunnen iets van hun gading terugvinden in het ontwerpadvies voor de middellange termijn, dat de Sociaal Economische Raad (SER) woensdag openbaarde. De PvdA zal zich door de SER gesterkt voelen in zijn pogingen ook ouderen meer te laten meebetalen aan de AOW. De twee regeringspartijen krijgen steun in hun opvattingen de hypotheekrente omgemoeid te laten. De VVD haalt bovendien als speciaal punt binnen dat de belastingen over een brede linie omlaag behoren te gaan. Het CDA ten slotte zal tevreden zijn dat de SER door hogere arbeidsparticipatie de vergrijzing betaalbaar wil maken.

Het plan om de participatie van werknemers tot 2040 met honderdduizenden te verhogen is ambitieus. De uitwerking en haalbaarheid van dit plan zijn echter ongewis. Alle initiatieven als scholing, kinderopvang, ziektepreventie en belastingverlaging ten spijt, hebben eerdere ervaringen met deze instrumenten laten zien dat actief arbeidsmarktbeleid moeizaam verloopt en veel teleurstellingen oplevert. De echte arbeidsgroei komt vooral van structurele hervormingen van de Nederlandse economie. Zo beschouwd is het teleurstellend dat op cruciale dossiers – met name de huursubsidie en hypotheekrenteaftrek – het compromis of het ontwijken overheerst en er geen sociaal rechtvaardige keuzes worden gemaakt. Tekenend voor dit laatste zijn net als bij het CDA de fiscale voorstellen tot afschaffing van de algemene heffingskorting bij niet-werkenden waardoor kostwinnersgezinnen en waarschijnlijk ook gepensioneerden getroffen zouden worden.

Het ingewikkelde en vastgelopen woningdossier durft de raad evenmin aan te pakken; een belangrijke motivering om de renteaftrek ongemoeid te laten. Dit standpunt opent ruimte voor politieke partijen om met bij voorbaat verstorende subsidieregelingen voor starters op de huizenmarkt de problemen te vergroten.

De SER is in het poldermodel per definitie een orgaan zonder tanden! Dit is echter geen toeval omdat in het poldermodel de heersende sociaal-economische en politieke macht wordt ontzien! Daarom zitten zij zelfs juist in de SER! Uiteraard worden op deze wijze de belangen van de Nederlandse bevolking niet gediend. Nederland blijkt op alle gebieden een vastgelopen samenleving!

Volkskrant, Joop van Heijgen - Rotterdam, 31 augustus 2006

SER steunt PvdA: laat ouderen meebetalen aan AOW

De werkgevers en de vakbonden vinden een verhoging van de AOW-leeftijd voorlopig niet nodig. Ze denken dat de AOW betaalbaar kan blijven door rijkere 65-plussers te laten meebetalen aan de AOW. Dat staat in een advies voor de middellange termijn van de SER waaraan werkgevers en werknemers nog werken.

De aanpak waarvoor de sociale partners kiezen, komt overeen met die van PvdA-leider Bos.

CDA en VVD vinden dat er voorlopig niets met de AOW hoeft te gebeuren. Zij denken dat de kosten van de vergrijzing kunnen worden opgevangen door meer ouderen onder de 65 te laten werken.

Bron: NOS teletekst 25 Augustus 2006

Zie ons eerdere bevind hierover bij PvdA is vals tegen ouderen in de middenklasse

PvdA is vals tegen ouderen in de middenklasse

Meebetalen AOW kost oudere tot 16 procent

Door fiscalisering van de AOW lopen gepensioneerden met aanvullende pensioenen inkomensverliezen op tot 16 procent. De lastenverzwaring voor gepensioneerden als gevolg van fiscalisering bedraagt 2 miljard euro.

Dit blijkt uit berekeningen die minister Zalm (Financiën, VVD) aan de Tweede Kamer heeft gestuurd. Het is voor het eerst dat de inkomenseffecten van volledige fiscalisering – afschaffing van de premievrijstelling voor de AOW voor 65-plussers – in detail zijn uitgewerkt.

PvdA-leider Wouter Bos heeft voorgesteld de AOW te fiscaliseren voor ‘rijkere gepensioneerden’. Hieronder verstaat de PvdA 65-plussers met een aanvullend pensioen vanaf 10.000 euro. Uit de berekeningen van Financiën blijkt dat het negatieve inkomenseffect dan tussen 7,5 (echtpaar) en 11 procent (alleenstaande) bedraagt. Met een extra ouderentoeslag wil de PvdA dat effect deels compenseren.

Als gepensioneerden bijdragen aan de AOW, moeten ze meer betalen in de eerste en tweede schijf van de belastingen. Dit heeft negatieve inkomenseffecten bij aanvullende pensioenen vanaf 2.500 euro per jaar. Het grootste negatieve effect doet zich voor bij een jaarinkomen (AOW plus aanvullend pensioen) van omstreeks 30.000 euro. Boven dat bedrag neemt het negatieve effect geleidelijk af.

16 juni 2006

Ons bevind:

PvdA-leider Wouter Bos zegt in zijn reactie dat "geen enkele AOW'er erop achteruitgaat", maar dat wil niet zeggen dat geen enkele gepensioneerde erop achteruitgaat. De gepensioneerde met een bruto inkomen, inclusief AOW, van rond de € 30.000, wat tegenwoordig bepaald geen vetpot is wegens de immer stijgende zeer hoge woonlasten, wordt dan volop gepakt. Slechts de oudere met een hypotheekvrij eigen huis heeft weinig last.

De financiering van de vergrijzing kan gemakkelijk elders gevonden worden zoals bij het sterk verminderen van de overheidsuitgaven bij ontwikkelingshulp en defensie, en van de subsidies bij economische zaken en allerlei andere ministeries, en door het belasten van de eigen woning in box 3 (zie onder andere de voorstellen van Wilders, Gemiste kansen en Overheid verspilt miljarden op de woningmarkt). Tussen ouderen onderling zijn grote verschillen in woonlasten ontstaan en daarmee in koopkracht, ook bij gelijke pensioeninkomens. Het valt hierom volop te billijken om bezitters van een deels afbetaald eigen huis, veelal ouderen, te belasten op hun vermogen in het eigenwoningbezit dat ze doorgaans met veel staatssteun middels aftrek van de hypotheekrente verworven hebben.

Overigens lijden de ouderen in de middenklasse nu al een verlies van bijna 5 procentpunt door de inkomensafhankelijke zorgheffing over het pensioen.(Veel huishoudens in koopkracht achteruit). Eigenlijk zijn hiermee de tarieven van de inkomstenbelasting over de eerste en tweede belastingschijf in box 1 voor 65-plussers al sterk opgehoogd. Deze lastenverzwaring kwam bovenop de achterstand door de eerdere bevriezing van het AOW-pensioen en de overige pensioenen, en de vaststelling van een verlaagde algemene heffingskorting voor ouderen. Ouderen zijn door de politieke kaste van links tot rechts zwaar benadeeld (ook door het CDA), doch de gevestigde politiek blijft heel misselijk maar klagen over de vergrijzing.

Redactie Heemland, 16 juni 2006

Inkomens opnieuw achteruitgegaan

De economische groei waarvan in 2005 sprake was, heeft zich vertaald in hogere winsten voor het bedrijfsleven en terugdringing van het financieringstekort van de overheid. Maar Nederlanders hadden vorig jaar weer minder te besteden dan het jaar ervoor. 2005 was het vierde opeenvolgende jaar waarin het reële inkomen daalde. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).

Inkomen
Het primair inkomen steeg met 2,3% tot 319,5 miljoen euro in 2005. Het gaat hier om het inkomen uit arbeid plus inkomen uit vermogen, zoals rente of dividend. Daar staat tegenover dat de betaalde belastingen, huren en premies sneller toenamen dan de ontvangen lonen en uitkeringen.

Inflatie
Wanneer deze in de berekening worden meegenomen, nam het inkomen nog maar met 1% toe. Gecorrigeerd voor inflatie bleef er uiteindelijk een min van 0,7% over. Dat betekent dat het reële inkomen met 0,7% afnam.

Daling sinds 2002
Sinds 2002 daalt dit reële inkomen, terwijl het in 2001 nog met bijna 6% steeg. In 2004 was de daling van het reële inkomen miniem met een achteruitgang van 0,2%. In 2003 daalde het sterker, met meer dan 2%.

Bron: RTLZ 14-08-2006

'Ontwikkelingshulp verdwijnt in Westerse zakken'

Bijna de helft van het budget van de Europese Unie voor ontwikkelingshulp gaat op aan Westerse consultants en bureaucratie.

Waakhond
De EU stelde in 2004 34 miljard euro aan hulp beschikbaar. Daarvan kan volgens ontwikkelingshulp-waakhond ActionAid 19,5 miljard euro als 'echte hulp' worden gezien. De rest ging op aan andere zaken.

Cambodja
ActionAid noemt een project in Cambodja als voorbeeld. Westerse consultants kregen daar 13.400 euro per maand, terwijl lokale functionarissen 31 euro verdienden. Vaak is hulp aan allerlei voorwaarden verbonden en heeft het ontvangende land niets te zeggen.

Politiek
Volgens ActionAid worden vooral bedrijven in het donorland beter van de hulp. En vaak wordt hulp ook gegeven uit wereldpolitieke overwegingen.

Bron: RTLZ.nl, 5 juli 2006

Politieke kaste haat saamhorige middenlaag

Van links tot rechts is er grote overeenstemming bij de politieke partijen over welke groepen in de samenleving door politiek beleid begunstigd moeten worden, welke gunsten dan vervolgens verhaald worden op de andere groepen door forse extra lastenverzwaringen. Dat zijn al te dikwijls de lagere en middelbare inkomensgroepen uit de middenlaag en dan natuurlijk vooral de niet of nauwelijks geörganiseerden en meest weerlozen uit die middenmoot zoals huurders, gepensioneerden en ouderen zonder inkomsten uit tegenwoordige arbeid. Kortom met name middengroepen die hun door politiek beleid toegebrachte schade nergens kunnen compenseren en niet snel de straat op zullen gaan om te protesteren. Deze groepen zijn er de laatste jaren tijdens paarse en rechtse kabinetten telkens percenten in koopkracht en bestedingsruimte op achteruit gegaan terwijl de groepen met de hoogste en laagste inkomens, de hoogmodale tweeverdieners net zo goed als de bijstandstrekkers, hun inkomen vaak goed vooruit zagen gaan of gerepareerd kregen middels extra inkomensondersteuning via allerlei toeslagen, specifieke kortingen en dergelijke. bare inkomensgroepen uit de middenlaag en dan natuurlijk vooral de niet of nauwelijks geörganiseerden en meest weerlozen uit die middenmoot zoals huurders, gepensioneerden en ouderen zonder inkomsten uit tegenwoordige arbeid. Kortom met name middengroepen die hun door politiek beleid toegebrachte schade nergens kunnen compenseren en niet snel de straat op zullen gaan om te protesteren. Deze groepen zijn er de laatste jaren tijdens paarse en rechtse kabinetten telkens percenten in koopkracht en bestedingsruimte op achteruit gegaan terwijl de groepen met de hoogste en laagste inkomens, de hoogmodale tweeverdieners net zo goed als de bijstandstrekkers, hun inkomen vaak goed vooruit zagen gaan of gerepareerd kregen middels extra inkomensondersteuning via allerlei toeslagen, specifieke kortingen en dergelijke.

De middenmoot van ons volk, welke zich even vertegenwoordigd voelde bij Pim Fortuyn maar geen politieke belangenbehartigers van linkse of rechtse signatuur kent en geen doeltreffende lobby's van vakbonds- of werkgeverszijde of soms een Woonbond achter zich weet, betaalt het gelag. Moedwillig blijkt de politieke kaste keer op keer een maatschappelijk systeem van onderlinge verdeeldheid in stand te houden waarin ongelijke behandeling plaats vindt tussen groepen uit de middenlaag die òf omlaag gedrukt worden òf omhoog gestuwd worden om door dit politieke uiteenspelen een zo groot mogelijke uiteenrijting van de middenklasse, het hart van ons volk te bevorderen. Het is de verdeel-en-heers-tactiek van de gevestigde orde waarbij het midden vermalen en verbrokkeld wordt om van deze middenmoot de kiezerssteun te bestendigen aan de gevestigde politieke kaste der machtspartijen, van rechts voor de rijken tot links voor de armen.

In de politiek is men nu weer bezig om de bestedingsverschillen te versterken door sommige groepen uit de middenlaag zoals gezinnen met jonge kinderen en bezitters van een eigen woning zoveel mogelijk te begunstigen en ouderen, gepensioneerden en huurders juist veel koopkracht af te pakken. Dit gebeurt bij het nieuwe zorgstelsel en het nieuwe huurstelsel middels een herverdeling van welvaart die ongekend van omvang en scherpte is en de al zeer ongunstige belastingherziening van 2001 in ernst evenaart.

Een voorbeeld uit de praktijk is de gepensioneerde met een bruto inkomen van rond de € 30.000,- die op z'n enkelvoudige AOW van € 636,69 een 'inkomensafhankelijke bijdrage' voor de zorgverzekeringswet (Zvw) van € 42,01 (6,5 %) moet afdragen zodat hij - na een geringe inkomensvergoeding van € 9,66 (dat is dus wel eventjes een gulle € 1,06 meer dan vorig jaar!) - netto € 604,34 betaald krijgt van de SVB, en over z'n aanvullende pensioen van ongeveer € 21.000,- aan Zvw-bijdrage rond € 932,- (4,4 %) betaalt, zodat hij zich gesteld ziet voor een inkomensafhankelijke bijdrage voor zijn ziekteverzekering van rond € 1466,- (4,9 % van zijn bruto inkomen !); let wel dat dit komt bovenop z'n nominale premie voor de zorgverzekeringspolis. Dat wil zeggen dat er eigenlijk een extra verhoging van de belastingheffing in de eerste en tweede belastingschijf is bijgekomen van gemiddeld per schijf 4,9 % voor mensen zonder de vergoeding van een werkgever of uitkeringsinstantie voor de Zvw ! Natuurlijk is dit kabinet wel zo wijs geweest deze Zvw-bijdrage formeel buiten de inkomstenbelasting te houden en geen ziektekosten- of zorgheffing, of zorgbelasting te noemen; over volksverlakkerij gesproken. Van enige koopkrachtcompensatie voor deze nieuwe heffing is echter nauwelijks sprake, tenzij men in aanmerking komt voor een zorgtoeslag. Eigenlijk is sprake van een forse verhoging van de tarieven van de eerste twee belastingschijven voor kleine zelfstandigen en ouderen. Maar volgens de regering Balkenende II/III is deze inkomensachteruitgang 'niet onbedoeld'' geweest en dus in haar visie gerechtvaardigd. En dan mopperen de ministers nog over het onbegrip van de burgers voor het zo noodzakelijk geachte kabinetsbeleid !

Hetzelfde laken een pak is het bij het nieuwe huurstelsel waarbij huurders in de geliberaliseerde en te liberaliseren 'vrije' huursector opgescheept worden met forse huurverhogingen ver boven het inflatieniveau, ongeacht hun inkomenssituatie die de afgelopen jaren nauwelijks of niet de inflatie heeft bijgehouden. Bovendien zal de betaalbaarheidsheffing die de regering volgens het voorstel IBH (Interimwet Betaalbaarheidsheffing Huurwoningen) oplegt aan verhuurders om deze te laten bijdragen aan de verhoging van de huursubsidies voor de laagste inkomens (tegenwoordig huurtoeslagen genoemd), volop verhaald mogen worden op dezelfde reeds jarenlang zwaar uitgemolken huurders door middel van weer extra huurverhogingen. Is men èn huurder èn oudere met een middeninkomen, dan is de inkomensachteruitgang helemaal buitensporig groot. Voor hen is het "na het zuur nog meer zuur". Bij de woorden van de premier dat de economie aantrekt en de koopkracht stijgt, denken ze gek te worden. En het vreemde is dat de politieke kaste van links tot rechts zich volstrekt ongevoelig toont voor de noden van deze ernstig benadeelde groepen uit de middenlaag van ons volk.

Van de rechtse VVD, CDA en D66 hoeft niets verwacht te worden. Ze koesteren allereerst de gegoede burgerij, welvarende middenstanders, zakenlieden en bovenlaag ondermeer middels de onbeperkte fiscale aftrek van hun hypotheekrente. Maar ook op links, de PvdA en andere, hoeft niet gerekend te worden zoals gebleken is bij de recente debatten rond het rampzalige huurplan van minister Dekker waarbij PvdA en CDA slechts aandacht hadden voor de huurders uit de laagste inkomensgroepen, bij de gestrande formatiebesprekingen tussen CDA en PvdA van begin 2003 waarbij deze partijen het bestonden in hun toenmalige kabinetsplan een huurbelasting te willen invoeren voor mensen die geen huursubsidie ontvingen en daarom zouden 'scheefwonen', en bij de eerdere grote belastingherziening van 2001 van Wouter Bos, Willem Vermeend en Gerrit Zalm met invoering van groene belastingheffingen (ecotax) en het begunstigen van eigenwoningbezitters door het fiscaal ontzien van het bezit van de eigenwoning door deze onder te brengen in box 1met tal van tariefsverlagingen en faciliteiten zoals de hypotheekrenteaftrek maar zonder enige gelijkwaardige tegemoetkoming aan huurders in de 'vrije huursector'.

Links hangt tegenwoordig volop de liberalistische leer aan, uitgezonderd de SP, maar beschermt wel met steun van rechts de onderlaag middels toeslagen en kortingen. Allebei zijn ze immers uiterst beducht voor de wassende allochtone populaties. De PvdA-voorstellen van Wouter Bos - voorzover reeds enigszins bekend - behelzen een behoefte- en inkomensafhankelijk systeem van woontoeslagen, fiscalisering van de volksverzekeringen zoals de AOW en afschaffing van vrijwaring van de AOW-premieheffing voor gepensioneerden, en betekenen zo een verdere aanslag op de toch al wankele positie der middeninkomens. Naar nu berekend is, gaan gepensioneerden met een bruto inkomen van rond de € 30.000,- dik 14 tot 17 % aan koopkracht verliezen !, en dat wordt 'minder meer' genoemd door de PvdA. Het is een moedwillige linkse inkomenspolitiek van nivellering en verarming tegenover ouderen, dwars in tegen staand pensioenbeleid (met franchise-korting bij de pensioenopbouw) en fiscale wet- en regelgeving waarop deze dachten te kunnen vertrouwen om na pensionering, meestal al gepaard gaand met financiële achteruitgang, toch gepast hun leven voort te zetten. Om pensioengaten te voorkomen zou fiscalisering van de AOW (met gelijktrekking van de belastingtarieven) gepaard dienen te gaan met een sterke verlaging van de franchise en kan ze redelijkerwijs ook slechts geleidelijk ingevoerd worden.

Een pensioen (inclusief AOW) van 70 % van het eindloon is thans bij de meeste pensioenfondsen het maximaal haalbare en vereist dan ook vrijstelling van AOW-premieheffing om niet fors achteruit te gaan. Zij worden 'rijke ouderen' gevonden in socialistische kring. Dit is ronduit belachelijk mede gezien de nieuwe zorgheffing en de huidige torenhoge woonlasten die velen van hen die geen afbetaalde eigen woning bezitten, ook afdragen net zo goed als jongere gezinnen. Beneden de ongeveer € 18.000,-, later onder massieve druk bijgesteld naar € 23.000,-, mag men van de PvdA z'n hand gaan ophouden voor een inkomensafhankelijke ouderenkorting.

Algemeen wordt de middenmoot echt steeds zwaar belaagd. Of het nu gaat om huren, zorg of pensioen, steeds komen de lasten voornamelijk bij deze groep terecht. De steun aan de onderklasse wordt uitgebreid door het laatste beetje aan nog aanwezige onderlinge solidariteit, dat ook wederkerig bedoeld is voor de overige - meest middelbare - inkomensgroepen, af te breken.

Bij het wijzigen van het arbeidsmarktbeleid naar soepel ontslag en verhogen van de pensioenleeftijd wordt totaal voorbijgegaan aan de natuurlijke werkelijkheid van het tanen van veerkracht, gezondheid en vaardigheden bij het vorderen van de leeftijd. Langer mogen doorwerken is slechts aan weinigen gegund. Is men als oudere werkloos geraakt en zonder geschikt netwerk, dan wordt de kans op nieuw passend werk zeer gering. Een regering van PvdA met CDA of VVD is met al dit soort voorstellen gemakkelijk te vormen omdat voor geen van al deze partijen de belangen van hun gegoede kiezers en bestuurlijke elite zelf geschaad worden; zie het verleden. Ze bijten elkaar allerminst. Het politieke systeem van verdeling van het volk door middel van de politieke schijntegenstelling tussen links en rechts waar de bestuurlijke kaste met haar banenmachinerie voor partijleden heel wel bij vaart, blijft dan aangenaam onaangeroerd.

Bij wat zich tot op heden aan politieke nieuwlichters heeft aangediend, is ook geen aandacht en begrip te bespeuren voor de welvaartsachteruitgang van deze middengroepen van ons volk. Het algemene, nationale belang, anders dan van het grote bedrijfsleven, is geen richtsnoer meer. Het is allemaal (neo)liberalisme en bevorderen van vrij verkeer en marktwerking wat de klok slaat. En men laat zich in gijzeling houden door de sociale, financiële en andere eisen die de afgedwongen integratie stelt, ingegeven door de buitengewone grote angst voor het allochtonendom dat hoe dan ook op z'n wenken bediend en tegemoet gekomen wordt.

De redactie, 21 en 28 april 2006

CPB: Overheid steeds armer

Centraal Economisch Plan: de staatsschuld slinkt maar ook het eigen vermogen
Niet alleen de schuld van de Staat is geslonken. Ook het eigen vermogen is behoorlijk afgekalfd in de afgelopen jaren. Dat schrijft het Centraal Planbureau (CPB) in het Centraal Economisch Plan 2006. Mede dankzij opbrengsten uit de gasvoorraad, verkoop van aandelen en het verminderen van de kapitaalgoederenvoorraad is de Staatsschuld teruggebracht van 75% van het bbp in 1994 tot iets minder dan 50% in 2007.

Netto vermogensverlies
Maar door het afstoten van deze onderdelen, is het eigen vermogen van de Staat dus ook sterk teruggelopen. Volgens het CPB zijn de bezittingen van de Staat zo'n 40% minder waard geworden in de afgelopen zeven jaar onder het ministerschap van Gerrit Zalm. Ook het zogenoemde nettovermogen (de bezittingen min de schulden) uitgedrukt als percentage van het bruto binnenlands product (bbp), bedroeg in de jaren 70 nog 150%, maar is anno 2006 teruggelopen tot 50% van het bbp.

Vergrijzing en gasvoorraad
Het CPB waarschuwt voor het teruglopende vermogen. Zij stelt dat het vermogen juist zou moeten toenemen om de kosten van de vergrijzing op te vangen. De gasvoorraad zal in de komende jaren verder uitgeput worden. Ook de geschatte gasvoorraad is in de berekening van het vermogen opgenomen. Het CPB tekent daarbij aan dat de waarde hiervan moeilijk is vast te stellen, doordat deze afhankelijk is van toekomstige ontwikkelingen van de olieprijs.

Meer afstoten, nu weer Connexxion
De Staat bestudeert verder de opties om een aantal onderdelen te privatiseren, zoals Schiphol. Dat zou de Staat enkele miljarden kunnen opleveren, maar ook dit komt niet ten goede aan het eigen vermogen. Vandaag oordeelde een professor van het EU-hof bovendien dat de Staat geen gouden aandeel meer zou mogen houden in bedrijven als KPN en TPG. Het gouden aandeel in KPN is overigens in december al opgegeven De Staat gaat opnieuw een onderdeel privatiseren. Recent werden nog aandelen KPN verkocht. Dit keer wordt vervoerder Connexxion afgestoten.

Bestemming opbrengst
De Staat hoopt met de verkoop van Connexxion 400 miljoen euro te verdienen. Maar dat geld wordt doorgaans niet in een spaarpotje gestopt of gebruikt voor het terugbrengen van de Staatsschuld. In plaats daarvan besteedt de overheid het aan vaste lasten (ambtenarensalarissen, voorzieningen) of leuke dingen. Dat laatste is niet uitgesloten aangezien de verkiezingen er weer aankomen..

Bron RTLZ 25 mei 2006

Sociale discriminatie in de middenklasse

De gevestigde politiek benadeelt gewone huurders fiscaal en sociaal al heel lang wat betreft kansen op vermogensopbouw, belasting van (liquide) bezit, vrijstellingen en woonsubsidies zoals huurtoeslag en hypotheekrenteaftrek, die met bijna 2 miljard en 11,7 miljard euro betaald worden uit de algemene middelen van de rijksbegroting ! De subsidies en fiscale voordelen drijven de prijs van woningen op. Zo worden met staatssteun bouwen en wonen kunstmatig duur gehouden, zeker ook in het gereguleerde gedeelte van de woningvoorraad waarvoor immers de huursubsidie geldt waardoor in de huren een hoge bodem gelegd is. De verhuurder ontvangt immers bij een huursubsidieklant de huursubsidie en brengt wel aan de anderen een maximale huur in rekening. Zot is dat die niet-ondersteunde, gewone huurders in het huisvestingsjargon als dank voor hun vette huurafdrachten bestempeld worden als 'scheefwoners' die zouden moeten 'doorstromen'. Ondanks het steeds verder opblazen van de koop- en huurprijzen waarop een heilzame correctie zou behoren te volgen, kunnen er - mede door deze vormen van staatssteun - geen nuttige, noodzakelijke prijsdalingen op de woningmarkt plaatsvinden. De lage en hoge inkomensgroepen, onderkant en bovenlaag worden in hun woonlasten al met al fors tegemoet gekomen, terwijl met name modale huurders slechts mogen dokken.

Doordat de eigen woning bij de belastingherziening van 2001 ondergebracht is in box 1 van de inkomstenbelasting, is fiscale discriminatie ingevoerd tussen huurders en eigenwoningbezitters. In 2004 was het gemiddelde vermogen per Nederlands huishouden 264.000 euro (na aftrek van alle schulden waaronder de hypotheekschuld). Het vermogen bij veel eigenwoningbezitters is vooral ontstaan in de jaren '90 door de huizenprijsexplosie. Ze hebben er in wezen niets voor hoeven doen, maar werden met de hypotheekrenteaftrek wel fiscaal bevoordeeld en ontzien. Door de belastingherziening wordt dit grotendeels door de prijzenhoos verkregen vermogen nog verder ontzien door sterk verlaagde tarieven van hooguit 0,6 % in box 1 van het eigenwoningforfait. Dit forfait is bovendien beperkt tot ten hoogste € 8.750,- bij een 'huis' van meer dan 1.200.000 euro. In strijd met elke fiscale logica en billijkheid wordt het eigenwoningforfait ook nog verminderd naar gelang van de mate van aflossing van de hypotheek zodat, wanneer het huis volledig hypotheekvrij geworden is, dit forfait over het verkregen woninggebonden vermogen nul is. Echt de wereld op z'n kop.

Hoe anders wordt omgegaan met een zonder staatssteun verworven vermogen van mensen zonder een te duur ingekochte woning zoals huurders. Boven € 39.044,- per gezin (zonder kinderen) wordt dit tegenwoordig belast met 1,2% in box 3. Zulke burgers met een bescheiden vermogen van bijvoorbeeld 109.044 euro, een bedrag dat volgens de norm van vroeger (thans te ramen op 113.849 euro) nog onder de vermogensvrijstelling zou vallen, betalen hierover nu jaarlijks € 840,- extra aan belastingen.

Aldus is een grote kloof ontstaan binnen de middenklasse - ook al heeft men hetzelfde arbeids- of pensioeninkomen - in koopkracht, bestedingsmogelijkheden en maatschappelijke behandeling tussen huishoudens met lage woonlasten (in het algemeen kopers van vóór pakweg 1996) en met hoge woonlasten, onder welke laatste verreweg de meeste huurders. Het meest schrijnend is het verschil onder de ouderen. Huurders met een gemiddeld gezinsinkomen van één tot twee maal modaal worden stelselmatig achtergesteld. Voor hen zijn er geen toeslagen, kortingen, subsidies of andere voordelen, maar wel jaarlijkse huurstijgingen. In het parlement zitten hoogstwaarschijnlijk nauwelijks huurders. De bijna 2 miljoen hurende huishoudens met middeninkomens missen te enen male een politieke belangenbehartiger om hun fiscale en andere benadelingen glad te strijken. Hoewel ze eenderde deel uitmaken van de Nederlandse bevolking, vormen ze de grootste vergeten middengroep van het land die voor alles opdraait en altoos de volle som betaalt.

De redactie 18 oktober 2005

Grenzen voor Polen open per 1 januari 2007

De grenzen voor werknemers uit Polen en de andere nieuwe EU-lidstaten gaan open vanaf 1 januari 2007. Dat heeft het kabinet besloten.

Vergunning
Bovendien krijgt personeel uit deze landen makkelijker een werkvergunning dan nu het geval is. Staatssecretaris Van Hoof van Sociale Zaken neemt maatregelen om oneerlijke concurrentie tegen te gaan.

Verwachting
Zo mag de Arbeidsinspectie boetes gaan geven als werkgevers minder uitbetalen dan het minimumloon. De verwachting is dat het aantal migranten dat naar Nederland komt wordt verdubbeld.

RTL Teletekst, 1 april 2006

Alles wordt ontwricht behalve de economie

Open Orthodoxie Marcel Bas en Erik van Goor - Het kabinet is er nog niet uit. Vooral het CDA weet nog niet of het opheffen van belemmeringen voor werknemers uit landen die in 2004 tot de Europese Unie zijn toegetreden wel zo’n goed idee is. CDA-minister Bot van Buitenlandse Zaken vreest dat Nederland het afvoerputje van Europa wordt als Nederland als enige de grenzen opent voor werknemers uit nieuwe EU-landen.

Men is principieel voorstander van het openen van de grenzen, maar wil niet als enige opdraaien voor de vervelende gevolgen van deze beslissing. Dus als de omringende EU-landen hun grenzen ook openstellen is er niets aan de hand. Spreiding van ellende noemt men dat. Afgezien van het weinig verheffende dat er in de vergelijking met het afvoerputje zit; weten de Polen wel hoe de neoliberale elite naar hen kijkt?

Tot nu toe krijgen werkgevers alleen een werkvergunning voor Polen als er een tekort is aan arbeidskrachten in hun sector. Maar als het aan de neoliberale politiek ligt, zal dat veranderen. Iedereen moet met iedereen kunnen concurreren. Dat is goed voor de economie. Dat zal wel. Maar is het ook goed voor al het andere in het leven dat er toe doet? Is het goed voor de Polen zelf?

De snelle toename van de wereldhandel en het proces waar mensen hun gemeenschappen ontgroeien, kan men kort samenvatten onder het woord globalisering. Dit is een verschijnsel, volgens velen een onvermijdelijk verschijnsel, dat een gevolg is van de vergemakkelijkte communicatie over de gehele wereld. Vliegtuigen, massamedia en Internet maken de wereld metaforisch gesproken kleiner en men voelt dat de uitdaging om je afzetmarkt nog groter te maken dan dat-ie was, aangegaan moet worden.

Maar met het noemen van dit verschijnsel van wereldverkleining raken we niet de kern van het globalisme, wat een wereldovertuiging is van de huidige wereldleiders en hun ondersteuners. Globalisme is dus niet een verschijnsel maar een concept, een leer, die deel uitmaakt van de neoliberale ideologie, die het Westen al enkele decennia in z’n greep heeft.

Het neoliberalisme onderhoudt een hechte band met het globalisme. Immers, het neoliberalisme is invloedrijker dan ooit omdat het de grote wereldvisie is die overbleef nadat alle ideologieën hadden afgedaan. Het communisme is verdwenen, volgens de liberalen en sociaal-democraten vanwege de juistheid van de westerse invulling van de vrije markt, en als wereldalternatief voor levensgeluk wordt het systeem van onbeperkte handel gepropageerd. Westerse sociaal-democraten en liberalen, allebei exponenten van een materialistische invulling van een op de Verlichtingsleest geschoeid egalitarisme, hebben elkaar sinds de val van het communisme ontmoet en een nieuwe wereldvisie ontwikkeld.

Het is dit egalitarisme, dit gelijkheidsdenken dat vijandig staat tegenover culturele, collectivistische verschillen en oude sociale, zichzelf in stand houdende structuren. Het gelijkheidsdenken van de 20ste en 21ste eeuw vernietigt de meritocratie en het aristocratisch aspect van de oude klassestructuren, en verlaagt de klassen tot louter economische entiteiten. Klasse wordt in onze recente tijd uitgedrukt in geldbezit en niet in (aangeboren) vaardigheden, overerving, uitmuntendheid, onderlegdheid of leiderschap, zoals in oudere (de Europese incluis) culturen.

Nee, klasse is geld, En wie geld heeft, heeft macht. De nieuwe klassen bepalen wat er gekocht wordt, wat de consument wil, enz. De nieuwe klasse is de transnationaal opererende marktkoopman, en de nieuwe massa’s zijn de afhankelijke, ontwortelde consumenten. Ontworteld in de ruimste zin des woords; niet alleen door massa-immigratie naar Europa, maar ook door de eerder genoemde vernietiging van de sociale structuren van meritocratie, aristocratie en hiërarchie. Kortom, Europa is zijn orde kwijt en het consumentisme moet daarvoor in de plaats komen. Bezit, amusement, uiterlijkheden en carrières moeten de mensen nieuwe handvatten geven, geheel volgens de oppervlakkige normen en waarden van het gelijkheidsdenken. Iedereen wordt teruggeworpen op een gelijkheidsconcept, waarna je je kunt “opwerken” door de regels en beloningen van het kapitaal. Dat is de vrijheid van het neoliberalisme: ontworteling en leegte.

En dat is waar Europa naar streeft met zijn “vrij verkeer van arbeid en van mensen”. Het is dan ook geen bagatelle wanneer staatssecretaris Van Hoof stelt dat het opwerpen van belemmeringen toch geen zin heeft, aangezien vanaf 2009 de grenzen toch open moeten. Tenzij … - en daar zit ‘m de kneep – tenzij de economie ontwricht dreigt te worden.

Alles kan, mag en moet ontwricht worden, maar niet de economie. En nu maar afvragen waarom partijen als de SP steeds meer stemmen schijnen te trekken … .

overgenomen uit Open Orthodoxie, 14 maart 2006

Tweederde van bevolking wil rem op liberalisering

DEN HAAG - ANP 4 maart 2006

Ruim tweederde van de bevolking (69 procent) wil dat het huidige beleid van liberalisering wordt afgezwakt. De verzelfstandiging van de Nederlandse Spoorwegen moet volgens 63 procent zelfs worden teruggedraaid. Ruim de helft (54 procent) wil dat de privatisering van de energiesector ongedaan wordt gemaakt.

Dat blijkt uit zaterdag gepubliceerd onderzoek dat Maurice de Hond in opdracht van de SP heeft verricht. Een kwart van de ondervraagden vindt dat de politiek het huidige beleid van liberalisering juist moet voortzetten of moet opvoeren.

SP-leider Jan Marijnissen wil dat er een einde komt aan ‘de golf van privatiseringen en liberaliseringen’. Hij stelt dat de Tweede Kamer daarmee een begin kan maken door het wetsvoorstel van minister Brinkhorst van Economische Zaken om de energiebedrijven te splitsen weg te stemmen. Volgens hem is er ‘al veel te veel verkwanseld uit een blind geloof in alsmaar meer marktwerking’.

Over de resultaten van alle liberaliseringen van de afgelopen 25 jaar is 63 procent van de bevolking negatief. Een op de tien is positief en ruim een kwart oordeelt neutraal.

Alleen de privatisering van de telefoniemarkt wordt door een meerderheid geslaagd genoemd, namelijk door 53 procent. Het meest negatief zijn de mensen over de verzelfstandiging van de NS. Driekwart bestempelt deze als mislukt. Circa de helft vindt dat ook bij de energiebedrijven (55 procent), het bus- en streekvervoer (52 procent) en de taxibranche (48 procent).

Bijna driekwart van de mensen die negatief zijn over de liberaliseringen, vindt dat niet de mens maar de winst centraal is komen te staan. Ook van de VVD-stemmers is 67 procent die mening toegedaan. Verder klagen veel mensen dat de diensten duurder zijn geworden en de kwaliteit is verminderd.

Verarming gaat onverdroten verder

Het verlies aan koopkracht baart velen grote zorgen. Men vraagt zich af waar het door Zalm en Balkenende beloofde ’zoet’ blijft. Ina Lelyfeldt staat versteld over de ’hardheid’ van dit kabinet. „Heb zojuist mijn belastingaangifte voor 2005 ingevuld en begrijp opeens waarom veel mensen financieel in de problemen komen. Want naast de komst van de euro, de stijgende energieprijzen en de hogere gemeentelijke belastingen blijkt ook de inkomstenbelasting nog eens fors omhoog te zijn gegaan. Over de eerste drie schijven gaat iedere Nederlander liefst 410 euro meer betalen en de premie volksverzekering stijgt met 280 euro ten opzichte van 2004. Dit betekent een verhoging van in totaal 690 euro!”

Uit 'Wat u zegt' in de Telegraaf van 17 februari 2006

Veel huishoudens in koopkracht achteruit

De koopkracht van zeker een miljoen huishoudens is sinds 1 januari 2006 fors gedaald. Dat blijkt uit een onderzoek van de vakcentrale voor middelbaar- en hoger personeel, MHP.

Verontrust
De MHP kreeg in januari duizenden telefoontjes van verontruste leden. Uit het onderzoek blijkt dat veel mensen in januari minder salaris kregen bijgeschreven op hun bankrekening. Het betreft met name tweeverdieners zonder kinderen met een inkomen boven de € 35.000 en gepensioneerden met een aanvullend pensioen.

Ziektekosten
Het koopkrachtverlies, dat tot 5% kan oplopen, is een gevolg van het nieuwe ziektekostenstelsel. Het kabinet zei tijdens Prinsjesdag nog dat vrijwel niemand er in koopkracht op achteruit zou gaan. Nu blijkt dat dat toch het geval is, eist de MHP actie dat het kabinet huishoudens gaat compenseren.

RTL Nieuws, 22 februari 2006

STOP DE BOLKESTEINRICHTLIJN

Demonstreer op 14 februari in Straatsburg (12.00 uur) bij de stemming over de EU-Dienstenrichtlijn in het Europees Parlement!

Na vele malen uitstel is er inmiddels een (definitieve?) stemmingsdatum over de Bolkesteinrichtlijn in het EP bekend: 14 februari 2006. De Europese vakbonden, verenigd in de European Trade Union Confederation (ETUC), roepen de aangesloten bonden op om hun leden massaal te mobiliseren voor een demonstratie ten tijde van deze stemming in Straatsburg. Bovendien doet de ETUC ook een beroep op haar achterban om lokale en nationale activiteiten tegen de EU-Dienstenrichtlijn voorafgaand aan de demonstratie te organiseren. Hiermee wil de Europese vakbeweging maximale druk uitoefenen om de dreigende sociale dumping als gevolg van de Dienstenrichtlijn alsnog af te wenden.

Zeer waarschijnlijk zullen vele Europese sociale bewegingen hun krachten bundelen en ook voor deze demonstratie gaan mobiliseren. Attac-Nederland zal u op de hoogte houden, maar roept nu reeds op de datum in uw agenda vrij te maken/houden. We rekenen erop dat ook de FNV vanuit Nederland voor deze demonstratie zal gaan mobiliseren en wellicht net als vorig jaar in een breder verband ook vervoer organiseert.

De dienstenrichtlijn in vogelvlucht

Is het een goed idee om een Frans bedrijf uw huisvuil te laten ophalen zonder dat de gemeente nog iets te zeggen heeft over hoe het afval aangeleverd, opgehaald en verwerkt moet worden? Is het vooruitgang, als een Tsjechisch thuiszorgbureau haar diensten in Nederland kan aanbieden, zonder dat het personeel opgeleid is zoals we in Nederland gewend zijn? Maar wél goedkoper, zodat uw eigen thuiszorginstelling weggeconcurreerd wordt? Wij vinden van niet. En daarom verzetten we ons met alle macht tegen de dienstenrichtlijn die vanuit Europa op ons af komt.

De dienstenrichtlijn – ook wel Bolkestein-richtlijn genoemd naar de liberalistische oud-Eurocommissaris Bolkestein - moet de belemmeringen opheffen voor het vrije verkeer van diensten. De richtlijn moet gaan gelden voor vrijwel alle diensten, van vastgoedmakelaars tot afvalverwerking of toeristische dienstverlening. Ook basisvoorzieningen als gezondheidszorg, volkshuisvesting en onderwijs zijn niet uitgesloten van deze richtlijn.
De dienstenrichtlijn wil zo’n beetje álles in het leven behandelen als koopwaar. Of het nou gaat om uitzendwerk, horeca, kinderopvang, consultancy, autoverhuur of thuiszorg: overal moet de tucht van de vrije markt gaan gelden, waar de laagste prijs de doorslag geeft, ten koste van arbeidsvoorwaarden, milieubescherming, kwaliteit en veiligheid, (en van vrijwel alle nationale en regionale politieke zelfbeschikking/ Red).

Voorstanders zeggen dat de vrije interne markt voor diensten zal leiden tot meer keuzevrijheid, kwalitatief betere dienstverlening en lagere prijzen voor de consument. En tot meer economische groei en de creatie van meer werkgelegenheid met hoogwaardige banen. Maar tegenstanders waarschuwen dat de richtlijn zal leiden tot uitholling van arbeidsrechten, sociale voorzieningen, publieke diensten en milieubescherming. Dat is vooral te wijten aan het oorsprongsland-beginsel dat in de richtlijn is opgenomen.
Volgens het oorsprongsland-beginsel hoeven dienstverleners zich veelal alleen nog te houden aan de wet- en regelgeving van het EU-land waar hun hoofdkantoor gevestigd is. Dat zal in de hand werken dat bedrijven zich (formeel) gaan vestigen in landen met de minste regels op sociaal en milieugebied, en zo de regels uithollen in landen waar die zaken beter zijn geregeld. Die landen zullen de druk voelen om hun eigen strengere regelgeving te ontmantelen om hun bedrijven vast te houden. Zo ontstaat er een race naar het afvalputje.

Buitenlandse werknemers zijn straks lekker goedkoop: Buitenlandse bedrijven hoeven zich onder de dienstenrichtlijn in de meeste sectoren niets aan te trekken van de in Nederland afgesproken arbeidsvoorwaarden. Zij hoeven veel van hun gedetacheerde werknemers slechts het minimumloon te betalen. Sociale lasten betalen deze buitenlandse bedrijven dankzij het oorsprongsland-beginsel vaak alleen in eigen land. Zulke oneerlijke concurrentie zet wel de Nederlandse CAO-lonen, arbeidsvoorwaarden en sociale zekerheid onder druk.

De voorgestelde richtlijn gaat uit van een aanzienlijk groeipotentieel en een substantiële banengroei. Maar de feitelijke uitkomsten van eerdere liberaliseringen zijn steeds ernstig achtergebleven bij de voordelen die ervan werden verwacht. Vakbondsonderzoek wijst uit dat die juist hebben geleid tot vernietiging van bestaande banen en erosie van de etnische sociale cohaesie.

Deregulering, liberalisering en commercialisering dreigt voor tal van sociale en culturele voorzieningen. Alleen publieke diensten waarvoor geen enkele economische tegenprestatie wordt gevraagd zijn namelijk uitgezonderd van de dienstenrichtlijn. Maar voor heel veel publieke diensten en voorzieningen moet gewoon betaald worden: zoals voor de publieke omroep, de bibliotheek, het zwembad, het museum, het theater, de kinderopvang, de volwasseneneducatie, universiteiten, ziekenhuizen, etc.

De dienstenrichtlijn in de praktijk

De dienstenrichtlijn verbiedt het stellen van eisen aan de groepsgrootte in de kinderopvang of het aantal ‘handen aan het bed’ in de bejaardenzorg. De richtlijn kan in heel Europa het einde betekenen van zinvolle subsidies in publieke sectoren. In de huursector wordt zelfs het stellen van maximumtarieven tot beschermen van huurders voor ongebreidelde huurprijsopdrijving verboden, ondanks alle woningnood.

Als een Engels bedrijf Nederlandse werknemers inhuurt om in Nederland bepaalde diensten te verrichten, geldt voor hen, op basis van het oorsprongsland-beginsel, de arbeidstijdenwet van hun Engelse moederbedrijf en zullen ze langere werkweken moeten draaien dan de Nederlandse wet eigenlijk toestaat.

Een Poolse afvalverwerker die in Nederland opereert is vooral gehouden aan de Poolse milieuwetgeving. De veel strengere Nederlandse milieueisen kan hij – met het oorsprongsland-beginsel in de hand - veelal naast zich neerleggen.

Daarom zeggen wij Nee tegen de EU-dienstenrichtlijn

- Omdat we niet willen dat onze lonen en arbeidsvoorwaarden, en daarmee onze werkgelegenheid onder druk worden gezet. We kunnen er immers niks aan doen dat we in een duur land met hoge woonlasten leven
- Omdat zaken als onderwijs, gezondheidszorg en cultuur belangrijke publieke diensten zijn, die we in eigen hand willen houden
- Omdat we zelf willen vaststellen aan welke kwaliteits-, milieu- en veiligheidseisen bedrijven moeten voldoen die in Nederland werken

Onderteken de electronische petitie

Momenteel wordt op initiatief van voormalig EU-commissaris Frits Bolkestein een ontwerp van richtlijn (Europese wet) besproken over het vrije verkeer van diensten binnen de Europese Unie. Als deze Europese richtlijn wordt goedgekeurd, zou dat tot gevolg hebben dat alle diensten binnen het Europa van de 25 voortaan als gewone economische producten worden beschouwd. Zo zouden essentiële sectoren als cultuur, onderwijs, huisvesting, gezondheidszorg en sociale zekerheid onder dezelfde regels van economische concurrentie vallen als koopwaar.

Een dergelijke ontwikkeling zou onvermijdelijk tot afbraak van de wettelijke pensioenstelsels, de sociale zekerheid, het huurbeleid en de gezondheidszorg leiden, ten voordele van geprivatiseerde systemen. Ze zou ook de deregulering van onze onderwijssystemen betekenen en het einde inluiden van elke vorm van culturele diversiteit. Bovendien zou de toepassing van deze richtlijn tot gevolg hebben dat de werknemersrechten zoals ze zijn vastgelegd in de nationale wetgeving van de EU-staten, in vraag worden gesteld.

Ondanks veel initiatieven om de dreigende sociale kaalslag tegen te houden, lijkt de grote meerderheid van de EU-lidstaten vandaag voorstander van een snelle goedkeuring van dit richtlijnontwerp. Aangezien het om een besluit gaat waarvoor geen unanimiteit is vereist, kan geen enkele regering deze richtlijn op eigen kracht tegenhouden. Alleen een sterke mobilisatie van de burgermaatschappij binnen de Unie kan een dergelijke ontwikkeling tegengaan. Het is de hoogste tijd om in actie te komen.

We vragen u dan ook om duidelijk NEE te zeggen tegen een Europa van sociale afbraak door de elektronische petitie te ondertekenen

Noot van de Redactie

Met nadruk wijzen wij erop dat Heemland achter de aangekondigde acties tegen de dienstenrichtlijn van Bolkestein staat en de alhier genoemde beweegredenen ook deelt, maar zich niet verbonden voelt met de verdere linkse politieke boodschap van Attac e.a.. Wij zijn voor een op volksgezinde wijze ingericht, duurzaam Europa van autarchische landen dat op een waarlijk federale leest van regionale zelfvoorziening gegrondvest wordt; we zijn niet voor een socialistisch of neoliberaal Europa. Economisch en politiek behoren níet vrijhandel, marktwerking en vrij verkeer, maar zelfstandigheid, stabiliteit en saamhorigheid de belangrijkste leidraad te zijn.

Is Nederland werkelijk gebaat bij een vrije Europese markt?’

De werkloosheid in ons land groeit nog steeds. Ruim een half miljoen landgenoten zit zonder baan. Met lede ogen zien deze mensen aan dat ’hun’ plekken in de bouw, de tuinbouw, de schoonmaaksector en nu ook in het vrachtvervoer (Tel.31/ 07) worden ingenomen door Polen en werkzoekenden uit andere Oost-Europese landen. De ongerustheid hierover neemt hand over hand toe. „Dit beleid kost ons land tienduizenden banen”, weet Henk Brouwers. „Zonder beschermende maatregelen van de overheid kunnen wij onmogelijk opboksen tegen de Oost-Europese lagelonenlanden". "Nadat de Poolse werknemers in de tuinbouw, de bouw en nog wat sectoren alles hebben verpest met hun lage lonen, doen ze nu ook hun intrede in de chauffeursbranche. Minister Peijs zegt in een reactie dat Nederland „gebaat is bij een vrije Europese markt” (Tel. 31/07). Ze vergeet gemakshalve te vermelden dat de kosten voor levensonderhoud in heel Europa zeer verschillend zijn. Een vrije Europese markt is prima, maar dan moeten de tarieven voor levensonderhoud, belastingen, huur en andere woonlasten, benzineprijzen, ziektekosten en energieprijzen in alle deelnemende landen wel gelijk worden getrokken. Nu verdienen de mensen uit het voormalige Oostblok met drie maanden werken in ons ’beloofde land’ naar hun maatstaven een jaarsalaris"; aldus T. van Zonneveld in zijn ingezonden brief. "Miljarden euro’s worden door Den Haag geschonken aan Brussel, zogenaamd om de minderbedeelde regio’s in Europa uit het slop te halen. Onze industrieën verhuizen massaal naar Oost-Europa omdat daar met subsidies de werkgelegenheid vergroot moet worden, dús goedkoper te produceren valt en de winstmarges hoger liggen. Met alle gevolgen van dien! Regering word eens wakker, open je ogen. Denk aan het belang van hardwerkend Nederland en niet alleen aan het scoren van punten om een relaxed baantje in Brussel te krijgen. Verzin maatregelen om onze economie te beschermen en onze werkgelegenheid veilig te stellen.”

Briefschrijvers aan Annemiek Paping, Telegraaf 4 augustus 2005

Zalm windt zich op over bankbaas in ruste

AMSTERDAM - Alle ontkenningen van minister Zalm van Financiën en alle nuanceringen van het Centraal Planbureau ten spijt: de gulden was bij de introductie van de euro wel degelijk ondergewaardeerd.

Dit zegt André Szász, oud-directeur van De Nederlandsche Bank, morgenavond in het televisieprogramma Zembla, dat geheel gewijd is aan het 'eurobedrog'.

De woorden van Szász in Zembla leiden, ruim vóór de uitzending, tot opwinding bij Gerrit Zalm, die op zijn internetdagboek afstand neemt van de uitzending. Ook zet Zalm zich af tegen Szász. Die zou niet op de hoogte zijn van de inhoud van het stuk dat het CPB onlangs over de euro schreef. Maar dat is Szász wel, zo bevestigt deze.

Szász herhaalt de woorden van zijn opvolger, Henk Brouwer, directeur van DNB, die op 30 april in deze krant erkende dat de gulden ten opzichte van de D-mark was ondergewaardeerd en daardoor vijf tot tien procent te laag overging in de euro. Zalm kwalificeerde uitspraken over de onderwaardering als 'indianenverhalen'.

Szász is de grootste monetaire expert die Nederland kent. Hij is de architect van de koppeling van de gulden aan de Duitse mark, was de steun en toeverlaat van de centrale bankiers Jelle Zijlstra en Wim Duisenberg en loodste hen door alle naoorlogse valutacrises heen.

Szász zegt in Zembla dat de onderwaardering van de gulden in het hele eurogebied leidde tot extra hoge inflatie. Doordat Den Haag dit ontkende en negeerde, werd de overspannen economie niet bijgestuurd. In plaats van te bezuinigen, werd veel geld uitgegeven. Dit schrijft deze week ook het vakblad The Economist.

Volgens Szász heeft de Nederlandse politiek tevens verzuimd de burgers voor te bereiden op de komst van de euro. ''Men had moeten uitleggen waarom de euro er is en wat het impliceert.'' Nu dat onvoldoende is gebeurd, richt de woede van de burger over de hoge prijzen zich op de munt.

Zalm bedroog Nederland !

Minister van Financiën Gerrit Zalm zegt "blij met de goedkope euro" te zijn geweest, toen de zwaar ondergewaardeerde gulden onderging in de euro met volledige instemming van zijn regering en de leiding van de Nederlandse Bank (DNB).

Willens en wetens is het Nederlandse volk door hem en de zijnen zoals Nout Wellink, president van DNB, die Zalm's handelswijze steunt, afgescheept en bedrogen door deze omruil. Alle mensen met 'vaste' inkomens zijn hierdoor voor 10 % op hun belangrijkste, meestal enige inkomstenbron gekort en blijvend benadeeld. Baat erbij hadden een groot deel van het bedrijfsleven (vooral in de export), de overheden zelf, huizenbezitters en mensen die hun inkomsten op konden krikken. Dit gebeurde alom met forse tariefs- en prijsverhogingen door zakenlieden, handelaren, grote ondernemingen, bouwbedrijven, (semi)overheden. publieke instellingen en nutsbedrijven.

De bevolking heeft dan ook terecht steen en been geklaagd. Nominaal is de koopkracht van nu in euro's gelijk aan de koopkracht in guldens van rond 1995, dat is 50 % koopkrachtverlies, een halvering, in tien jaar tijds ! In niet geringe mate is het verlies aangezwollen rond de eeuwwisseling. Steeds is echter van bevoegde zijde het beklag weggewimpeld en beweerd dat er nauwelijks sprake zou zijn van enige noemenswaardige uitholling van de koopkracht door de omruil van gulden in euro. In feite is het gros van de bevolking dubbel gepakt: én door de zware onderwaardering bij de omwisseling (met haar doorwerking in lonen, pensioenen en uitkeringen) én door de vele vooruitlopende en gevolgde prijsverhogingen. Alleen al door deze beide gebeurtenissen is menigeen op z'n minst twintig procent van zijn koopkracht rond de eeuwwisseling verloren.

Pas nu wordt schoorvoetend erkend dat de politieke en bancaire elite wel degelijk op de hoogte was, maar doelbewust en moedwillig voor de slechte omruil gekozen heeft met alle gevolgen vandien. De schade die het overgrote deel van de Nederlandse huishoudens berokkend is, is omvangrijk en verstrekkend. Ook had er terzijde nog een valse propaganda plaatsgevonden voor aandelenbezit, eindigend in een stiekeme sluipkrach waarbij verzekeringsmaatschappijen en banken "hun handen in onschuld wassen". Zij die al deze gebeurtenissen op hun (politieke) geweten hebben, zouden onmiddellijk van het openbare toneel weggestuurd moeten worden of zelf hun biezen dienen te pakken. Dat geldt zeker voor verantwoordelijke gezagsdragers die er bovenop gezeten hebben, zoals de heer Zalm.

De redactie, 2 mei 2005

GEMISTE KANSEN

Wat er ondermeer niet stond in het regeerakkoord van Balkenende I, en ook niet zal staan in een nieuw akkoord van enig anderkleurig kabinet van de gevestigde politieke partijen:

- inflatiebestrijding en koopkrachtherstel, bijvoorbeeld door lastenverlagingen en het afschaffen van automatische prijsindexeringen.
- herstel van de betaalbaarheid van het wonen in zowel de huursector als de koopsector door sterke algemene huur- en koopprijsverlagingen zodat niet slechts de maatschappelijke onder- en bovenlaag kunnen beschikken over passende betaalbare huisvesting.
- herstel van de betaalbaarheid van nutsvoorzieningen door verlaging van de toegepaste tarieven van BTW en ecotax.
- herstel van publieke zeggenschap over monopolieachtige en netwerkvaste nutsvoorzieningen (deprivatisering en deliberalisering) .
- versterken van toezicht op het bedrijfsleven en aanpakken van oligopolies, ondermeer vanuit het ministerie van Economische Zaken.
- onderzoek en bestraffing (ook financieel) van misstanden en wangebruiken in het bedrijfsleven.
- opheffen van de immuniteit van de overheid zodat politici en bestuurders aansprakelijk te stellen zijn.
- bestrijden van het aantasten van de klassieke grondrechten, met name van de vrijheden van meningsuiting, vereniging en vergadering.
- invoeren van vormen van directe democratie ondermeer via laagdrempelige volksinitiatieven.
- ontnemen van het Nederlands staatsburgerschap aan al wie beschikt over een dubbele nationaliteit (dat zijn er wel bijna 850.000 !).
- bevorderen van doeltreffende repatriëring door gepaste maatregelen, waartoe de verspilde gelden aan subsidies voor integratie van jaarlijks 1,5 miljard euro zijn in te zetten.
- afschaffen van de kinderbijslag vanaf het vierde kind en van de kinderkorting, invoeren van degressie in de kinderbijslag, en afschaffen van verplichte schoolgelden en ouderbijdragen
- afschaffen van de luxe-belasting op auto's (BPM) per direct.
- afschaffen van de hypotheekrenteaftrek voor woningen in het buitenland.
- afschaffen van de fiscale aftrek van de hypotheekrente én van de bijtelling van het eigenwoningforfait door voortaan de eigenwoning onder aftrek van de hypothecaire restschuld te belasten in box 3.
- afschaffen van de huursubsidiëring en opleggen van algemene huurverlagingen zodat woongelegenheid betaalbaar wordt.
- verlagen van de inkomstenbelasting op inkomen in box 1 en van het hoge BTW-tarief op arbeidsintensieve diensten, mogelijk te maken door het afschaffen van de regelingen omtrent huursubsidie en hypotheekrenteaftrek.
- opheffen van de fiscale discriminatie tussen huurders en woningbezitters door de eigenwoning onder te brengen in box 3 van de inkomstenbelasting, dus voor de eigen woning: schrappen van de vermogensvrijstelling van de eigen woning én van het eigenwoningforfait.
- belastingvrijstelling van een forse vermogenssom (mede bedoeld als oudedagsvoorziening) in box 3 voor huishoudens die geen eigen woning bezitten.
- aanpakken van het bouw- en woonkartel en de bouwfraude.
- belasten met terugwerkende kracht van de overwinsten in de gehele woningmarktsector ten bate van huurders en kopers van eigen woningen.
- aanpakken van het uitbuiten van de woningnood, zowel wat betreft de hoge kosten als inzake de magere kwaliteit.
- invoeren van het lage BTW-tarief op onderhoud en verbouwingen aan de eigen woning
- verlagen van de BTW op nieuwbouwwoningen van 19 % naar 5 % overeenkomstig het laagste BTW-tarief dat in de in EU is toegestaan voor nieuwbouw door commissaris Bolkestein.
- afschaffen of tenminste geleidelijk verlagen van de overdrachtsbelasting onder invoering van een gelijkelijk verdeling van de kosten over koper en verkoper bij de verkoop van woningen (k.k.)
- afschaffen van het in rekening brengen van bouwrente bij woningkopers.

De redactie, 3 juli 2002, nadien tussentijds aangevuld.

terug naar thuiszijde Heemland

naar Slechte sociale politiek

naar Duur woonland

naar Linksom en rechtsom besparen

naar Tijdingen

naar Tijdingen 2008-10

naar Barre tijden

mail: heemland@heemland.nl