HEEMLAND 27 (zomer 2003)

 

Volledige bezetting

Het bochtenwerk van De Club van Tien Miljoen  

‘De Club van Tien Miljoen’ met haar voorzitter Paul Gerbrands wil nadrukkelijk verschoond blijven van het stempel van racisme. In haar statuten en in vrijwel al haar artikelen neemt zij bij voorbaat nadrukkelijk afstand tot dit etiket. De krampachtigheid hiertegenover straalt er bij deze club vanaf, zozeer heeft het kwaadaardige demoniseringsvirus haar in de tang. Wel worden in haar geschriften immigratielobby’s, belangenkongsies, partijen en personen tot zelfs kerken toe aangeklaagd die door hun verkeerde optreden geleid hebben tot de overbevolking van Nederland. Maar ondertussen schikt de club zich toch maar gedwee en netjes naar de door diezelfde groepen gestelde taboes, naar de politieke correctheid met haar morele monopolie in het openbare debat die op straffe van verguizing niet overtreden mag worden.

Natuurlijk begrijpen we deze houding wel. De vraag is echter tot hoever men gaat in dit buigen voor de politieke inquisitie, vooral als daarbij anderen met wat meer moed, te noemen zijn de voorlieden van de Centrumpartij en later Janmaat, door dezelfde club van tien miljoen laatdunkend behandeld of gemeden zijn. Heel laf, zelfs vals is dan die zogenaamd ‘verstandige’ houding van de club; maar ze staat in die laffe opstelling niet alleen; ook een OSL, de Telegraaf en dergelijke, die vaak rechtsere opvattingen dan die van Janmaat huldigen, doen hieraan mee.

 

Tot voor kort, tot Fortuyn gesteund door enige vermogende lieden, het aandurfde deze benarde moraliteitsdwang aan de kaak te stellen en anderen hem daarin volgden, trad vrijwel meteen sociale uitsluiting in bij zelfs maar een poging tot doorbreken van de taboes. Ook Fortuyn trof dit aanvankelijke lot, maar hij kon er - dankzij de plotseling opduikende steun in sommige media - maling aan hebben. Hoezeer ook hij gedoodverfd werd als extreem-rechts, het raakte hem ineens niet meer terwijl eerder anderen - om zelfs minder boude uitspraken - tot de grond toe werden afgebrand. Je kunt misschien zeggen: de tijd was er eindelijk rijp voor dat de zaken besproken konden worden en dat deze niet omfloerst, maar openhartig gezegd mochten worden. Het vrije woord mocht er zijn; even !

De club heeft stug volhard in haar verdedigende houding. Van haar burelen verschijnen regel­matig goede publicaties over de overbevolking en alles wat ermee samenhangt, maar het bochten­werk om toch vooral niets slechts over de immigranten zelf naar voren te brengen is wonderlijk en het stoort hevig als dit overgaat in het vrijpleiten van enige schuld of verantwoordelijkheid van de immigranten zelf voor de ontstane rampzalige staat waarin Nederland zich thans bevindt.

 

Een voorbeeld is een op zich goed geschrift als “Volledige bezetting” uit mei 2000, dus van vóór Fortuyn’s opgang, waarvan de titel bij oppervlakkige lezing toch mag verwijzen naar de Duitse bezetting.(1). Het stuk blinkt uit in de nederig ‘correcte’ houding die ik boven beschreef. Bij nadere lezing blijkt met het woord ‘bezetting’ de bezettingsgraad (bevolkingsdichtheid) van ons land te worden bedoeld, hoewel ik blijf twijfelen of het woord niet zonder die bijbedoeling gekozen is. In het artikel zijn redenen te over voor deze veronderstelling te vinden. ‘Volledige bezetting’ of het ook gebezigde ‘overbezetting’ slaat neutraliter op de overbevolktheid die dit land deelachtig geworden is door de massieve immigratie sinds het begin van de jaren zeventig tot op heden. In de brochure wordt dit proces van sterke bevolkingsaanwas uitvoerig beschreven, waarbij ook de motieven van de asiel­migratie van de laatste vijftien jaar ter sprake komen.

 

In de aanhef van het stuk valt meteen de angst op om voor extreem-rechts versleten te worden. De stichting wil, vrij vertaald, “een beter leven voor alle legale inwoners van Nederland”. Maar tegelijk streeft ze ernaar de bevolking terug te brengen tot een aantal van 10 miljoen inwoners. Ze is zich bewust hiermee te stuiten op het politieke taboe, ‘mijnenveld’ dat rust op het thema ‘overbevolking’ en hekelt deze ban, zonder overigens in te gaan op de gekunstelde achtergrond van het taboe zelf en op de sociaal-politieke redenen om dit taboe te hanteren als methode bij uitstek om politiek andersdenkenden het zwijgen op te leggen. Wel wordt dit laatste aangevoeld, want prompt komt het verweer van de club: “Iedere legale inwoner van Nederland hoort er gewoon bij”, ongeacht “de grote verscheidenheid aan afkomst, huidskleur, godsdienst, cultuur en taal”. Reden: de club wil vooral niet ‘discrimineren’ en is “tegen racisme”.

 

Onderwijl maakt de stichting zich blijkens dezelfde brochure wel degelijk zorgen over de oneven­redig forse toename van de allochtone bevolkingsgroepen en de gevolgen. Gemeld wordt de gemiddeld grote gezinsomvang bij de immigrantenpopulaties. Nooit hebben die van geboortebeperking gehoord ! De groei der allochtonen wordt uitstekend toegelicht met statistieken. Ook wordt gemeld dat de Neder­landse nationaliteit wel erg makkelijk verkregen wordt, zonder dat gebleken is van enige bereidheid tot integratie, “zelfs een strafblad is geen probleem”, en rond 460.000 ‘medelanders’ kunnen geen praatje in het nederlands maken. Maar de naturalisatie verloopt in rap tempo: jaarlijks rond 48.000. In de brochure wordt – zij het terloops – ook gewezen op het in 1999 begonnen vertrekoverschot van autochtone Nederlanders, vooral hoger opgeleide technici en boeren. Zonder een drastische bijstelling van het bevolkingsbeleid wordt - aldus het vertoog - afgestevend op “een Nederland dat permanent multi-cultureel, multi-religieus en bovendien erg vol zal zijn”. Met zo’n overbevolkt, multi-etnisch land “valt te vrezen dat we toekomstige conflict­haarden aan het opbouwen zijn”. “De geschiedenis is vol van rellen en opstanden die op deze manier ontstonden.

 

Na deze bezorgde uiteenzetting volgt in de brochuretekst dan als klap op de vuurpijl: "Bij het aanwijzen van schuldigen aan deze catastrofale gang van zaken moeten wij één categorie nadrukkelijk vrijwaren, namelijk de immigranten zelf. Hen treft geen blaam”. Nee, “Zij maken alleen maar gebruik van de gelegenheid”.

 

Zouden die immigranten echt zo onnozel en argeloos zijn ?, of wreekt zich hier het bochten­werk van De Club van Tien Miljoen die - bijna uit de bocht gevlogen - zich nog net bijtijds bezint dat ze het incorrecte pad op neigt te gaan, en deze zinnen nodig heeft om van haar ‘onschuld’ te getuigen. Ja, ze bestaat het zelfs om bij het aanwijzen van de ware schuldigen niet slechts de Nederlandse regering en gekozen volksvertegen­woordigers aan te wijzen, maar de gehele Nederlandse samenleving !! Even gewoon vergeten hoe Nederlanders die wel voor een leefbaar land opkwamen, al dan niet behorend bij politieke tegenbewegingen, de afgelopen tientallen jaren figuurlijk en soms letterlijk de goot ingetrapt zijn ? Zelf is ze daar toch buitengewoon angstig voor ?

 

En zou de club nu, enkele jaren later, nog zo weinig achterdocht hebben over de onschuld der geïmmigreerde landgenoten, nu na de voorvallen van de laatste jaren met het optreden van types als El Moumny, de aanslag van 11 september 2001 en de AEL-beweging met haar eisenpakket ? Deze laatste streeft volgens haar uitgebrachte program­ma en filosofie onomwonden naar grote machtsverwerving in onze Lage Landen ten dienste van de islam en de arabische natie.(2,3). In de grotere steden bezitten de allochtonen demografisch straks de meerderheid en prak­tisch beheersen zij grote wijken rond de stadscentra; ze hebben die steden als het ware in de klem, de weg naar bezetting ligt open. Dacht de bedenker van de titel “Een volledige bezetting” soms - vooruitkijkende - toch hieraan ? Doen ze bij de club soms aan een spelletje, wie veinst over vermeende onschuld het meest ?

 

Natuurlijk treft de gevestigde elite wel de meeste blaam, maar daardoor gaan de immigranten niet zondermeer vrijuit. Zelf stipt de club warempel aan dat er miljoenen jonge Marokkanen en Turken staan te popelen om naar Europa te vertrekken; die zijn bestwel goed op de hoogte van hoe de gewone Europeaan tegenover immigratie staat, welke dreiging ervan uitgaat. Maar ook vroeger was dit alom bekend. Beide, immigranten en gezag hadden en hebben duidelijk lak aan de hoge financiële kosten en de sociale, fysieke, economische en culturele lasten voor de autochtone bevolking van Nederland die de voortdurende invasies, hen van hogerhand opgelegd, maar in lijdzaamheid over zich heen moeten laten gaan.

 

Voor het al eeuwen hier verblijvende volk wordt in de brochure als kwalijk gevolg van de massale immigratie met nadruk genoemd het duurgemaakte wonen door uitbuiten van veroorzaakte schaarste, en terecht worden aan de invloedrijke pressiegroepen “ideologische bijziendheid en zakelijk eigen belang” verweten. De ­ door de schrijver(s) nog in de toekomst geplaatste -, waarschijnlijk geachte algemene “achteruitgang van de materiële en de immateriële levensomstandigheden van de bewoners van ons land” vindt voor veel huishoudens alreeds plaats.

 

Gaande naar het slot van het vertoog gebeurt er iets wonderlijks. Om immigratie te kunnen weigeren wordt door de club een beroep gedaan op het ‘zelfbeschikkingsrecht van volkeren’, “dat zij zelf mogen uitmaken of er vluchtelingen komen en welke. Tot voor kort werd een dergelijke redene­ring in Nederland en overal elders als heel acceptabel beschouwd. Het taboe van tegenwoordig is, dat dit niet meer hardop mag worden gezegd.” Weet de club van 10 miljoen dan niet dat deze redenering een etnocentrische, volksnationale redenering is en dus door de heersende elite verafschuwd wordt en daarom tot taboe verklaard is, liefst verboden wordt ?? Blijkbaar niet, want ze doet er nog een schepje bovenop. “Het recht van vrije immigratie is de ontkenning van het recht van volkeren op een eigen plek. Elk volk heeft de plicht om goed om te gaan met het eigen grondgebied en leefmilieu.” Het woord ‘land’ wordt net vermeden, maar toch: alhier staat deze rechtsopvatting die naar strekking zo gehaald kan zijn uit onze oudfrankische Lex Salica.

 

De redactie
25  juni 2003

 

Besproken brochure en verwijzingen:

 

1.        Stichting De Club van Tien Miljoen “Een volledige bezetting, Nederland en immigratie”, 1 mei 2000

2.        AEL “Visie en Filosofie”, 30 mei 2003

3.        AEL “De islamitische en nationale ideologie van de AEL”, 8 juni 2003, zie over de AEL de webstek www.ael.nl


 

terug naar Heemland 27, Ten geleide

 

terug naar Heemland Hoofdbladzijde

 

naar Heemland 27, Beschouwingen: Profiteren van het populisme