HEEMLAND TIJDINGEN


    Paars huichelen


    Rubriek van sociaal-normatieve onderwerpen,
    eerste webbeheer op 14 september 2010 
     


     


     

    Kloof tussen volk en elite onoverkomelijk
     

    Over onwil gesproken

     

     

    Waarschijnlijk helpen de Brexit-campagne en de uitslag wel om het unitaire politieke tij in te tomen en de bijzondere arbeidsmigratie naar Engeland in te dammen, maar niet om de liberale eenheidsmarkt met alle vrij verkeer van personen te beteugelen of - even belangrijk - het dwaze muntbeleid van de ECB inzake de euro te stoppen en de stortvloed van vreemdelingen terug te sturen naar en nabij de landen van herkomst. Het Europese project ligt voorlopig even plat met tijd voor bezinning. Doch onwrikbaar geloof, of is het onwil?, van de EU-leiders in hun stellingen weerhoudt hen van enige bereidheid tot wezenlijke koersverandering. Het blijven zeloten.

     

    Redactie, 24 juni en 12 juli 2016




     Zwarte Piet

    Joost Niemöller * levert in zijn columns al geruime tijd uitmuntende, felle kritiek op handel en wandel van de westerse elites, zowel in nationale als in europese, geopolitieke kwesties. Hij doet dit in zeer begrijpelijke taal. Over de etnoculturele vervanging, 'omvolking' van Duitsland onder 'Mutti' Angela Merkel en andere westeuropese landen handelt zijn column "De mystieke verlate zelfmoord van het Duitse volk". Sarcastisch hekelt hij eveneens het uiterst nikserige optreden van 'robot' Mark Rutte bij alle rampspoed van het afgelopen jaar 2015.

    Eén van Niemöller's webartikelen op De Nieuwe Realist gaat over de hetze rond Zwarte Piet. Over de vroegeuropese, heidense wortels van het sinterklaasfeest met zijn zwarte pieten verscheen in november 2013 een kleine, maar wel veel omvattende bibliografie van Marcel Bas, "Zwarte Piet: discriminerend of fascinerend?"

    Marcel Bas schreef onlangs "Door de Verlichting verblind: Kan het liberalisme de islamisering nog stuiten?", handelend over het doorgeschoten liberalisme, dat Europa geestelijk bevangen houdt door zijn verregaande individualisering en gelijkstelling van culturen. Democratische zelfopheffing dreigt doordat we met het 'verlichte' liberalisme de komende demografische veranderingen niet het hoofd kunnen bieden.

    * Op 25 november 2015 heeft Niemöller een boeiende lezing in Amsterdam gehouden over "Janmaat, Wilders en het bezwijken van de democratische natiestaat". Hoopvol voor Europa, ook voor de Nederlanden, stemt de "Beginselverklaring AfD; Duitsland kruipt uit schuldkramp. Heel voorzichtig." van 26 maart 2016 welke verwijst naar de democratische strevingen van 1848 (Frankfurt) en 1989 (Leipzig). De reacties van Rutte en de europese cliques op het op 6 april 2016 gehouden referendum laten echter een volstrekte onwil tot koerswijziging zien.


    ** Beluister vooral de video van Syp Wynia in "Het koele oog" van 11 mei 2016.
     




    Ongeveer de lafste 'uitruil' die zich denken laat,
    ten koste van de nederlandse samenleving
     

    Strafbaarstelling van illegaliteit toch geschrapt

    De strafbaarstelling van illegaliteit is van de baan. PvdA-leider Samsom heeft bekendgemaakt dat daarover afspraken zijn gemaakt met de VVD. In ruil voor de toezegging van de VVD aan de PvdA wordt de fiscale arbeidskorting verhoogd. Ook de gedogende partijen gaan ermee akkoord.

    Strafbaarstelling van illegaliteit was opgenomen in het regeerakkoord, maar binnen de PvdA stuitte dat op veel verzet. Volgens Samsom was het “een steen op de maag” van de PvdA.

    Voor de verhoging van de arbeidskorting trekt de coalitie 500 miljoen euro uit. Volgens de coalitiepartijen profiteren vooral de inkomens vanaf 40.000 tot 110.000 euro per jaar daarvan. Zoals gebruikelijk krijgen pensioneerden niets van het parlement.

    Bron: ANP, NOS 1 april 2014

     
     


    Met het foutieve stempel 'extreemrechts' verguizen media
    nederlanders die betogen voor vrijheid in eigen vaderland


    Den Haag
     

    Radicalen in botsing. Hard tegen hard.

    "De Haagse Schilderswijk wordt gegijzeld door radicalen. Terwijl extreemrechts een linie van de Mobiele Eenheid probeert te doorbreken om de geplande demonstratieroute te kunnen bewandelen richt een tweede linie ordetroepen van de politie zich op een onverwachte blokkade van moslimradicalen.
     
    De islamitische tegendemonstratie is na het gooien van stenen en vuurwerk met veel machtsvertoon weggejaagd uit een van de belangrijkste winkelstraten van de Schilderswijk. De woedende menigte organiseerde eerder ISIS-demonstraties en wil van de wijk een eigen ’Islamitische Staat’ maken.
    "

    Bron: onderschrift foto Telegraaf van 11 augustus '14 en bijbehorende artikelen
    .

    Aanvullende toelichtingen vindt U in het artikel van Joost Niemöller: "Schilderswijk is nu kennelijk officieel moslimbezit".



     

    Niemöller haalt op zijn website ook de rake woorden aan die Wilders onlangs tot Samson sprak: 
     

    "Waarom haat U Nederland zo?"



     

    Paarse coalitie belastte ons volk zwaar

    Het slechtste van twee werelden


     


     

    Uitgelekte woningmarktplannen uit het paarse overleg van 27 oktober 2012

    De nieuwe paarse coalitie van VVD en PvdA gaat met haar opgestelde woningmarktplannen het zogenaamde scheefwonen aanpakken. Woningbouwcorporaties mogen de huur voor mensen uit de middenlaag met een modaal en bovenmodaal inkomen extra verhogen. Dat zijn de partijen overeengekomen in hun regeerakkoord, melden bronnen rond de formatie. De huurverhoging wordt afhankelijk van het inkomen. Tot een huishoudinkomen van 33.000 euro zou de huur - bovenop de inflatie - met 1,5 procent verhoogd worden. Tussen de 33.000 en 43.000 euro zou dat 2,5 procent worden en boven de 43.000 euro zou de huur naast de inflatie zelfs met 6,5 procent omhoog gaan. De grens tot waar verhoogd mag worden, is de maximaal redelijke huurprijs die op jaarbasis voortaan 4,5 procent van de WOZ-waarde zou gaan bedragen. Die grens zou echter niet gaan gelden voor gezinnen ten getale van bijna een half miljoen met een huishoudinkomen van meer dan 43.000 euro. Bij hen zou de verhuurder met de huurverhogingen onbeperkt mogen doorgaan tot hun vertrek uit het betreffende huurhuis.
     
    Het vorenstaande betreft de huurbelastingplannen voor de gereguleerde sector. De forse huurverhogingen dienen mede ter bekostiging van de aan de woningcorporaties op te leggen verhuurderheffingen.(1) Wat er eigenlijk qua huurprijs met geliberaliseerde huurwoningen gebeurt, is niet bekend. Thans is een huurquote van 40% aldaar reeds doodgewoon. Boven de inflatie gaan de huren structureel volgens het CPB gemiddeld nog tien procent extra omhoog. In alle koopkrachtplaatjes van het CPB wordt overigens het effect van onderscheiden huurverhogingen buiten beschouwing gelaten. Het wordt als gemiddelde verrekend in de inflatiecijfers. Zo stuwen hoge huren de inflatie op, maar ook omgekeerd jaagt inflatie de huren op zolang huurprijzen geïndexeerd blijven.

    De inkomensafhankelijke huurvoorstellen komen neer op een verheviging van de sociaal-fiscale discriminatie tussen enerzijds gewone huurders en anderzijds woningbezitters die door de politiek bij de belastingherziening van 2001 ingevoerd is. Toen kwam er ondanks ernstige bedenkingen van enige fiscalisten tegen nieuw, schrijnend fiscaal onderscheid geen verzet vanuit de gevestigde orde, inbegrepen de Woonbond. Deze belastingherziening, destijds opgesteld door Zalm en Bos, behandelt burgers zonder eigenwoningbezit ten opzichte van huiseigenaren als volkomen ongelijkwaardig.(2)

    De regering Rutte II is op 5 november geïnstalleerd.


    27 oktober en 5 november 2012




    Ingelast paars spoedberaad over nivelleringsplannen
     

    In  het weekeinde van regeringsoverleg van 9 tot 13 november is het nivelleren door middel van inkomensafhankelijke zorgpremies van tafel gehaald. Wel wordt het eigen risico stapsgewijs met het inkomen verhoogd. De tarieven en lengtes van belastingschijven en de arbeids- en heffingskortingen worden nu op zo'n gekunstelde wijze gewijzigd dat er toch een grote nivellering blijft plaatsvinden maar zodanig dat én de lage inkomens én de hoge inkomens, de electorale doelgroepen van PvdA en VVD, een geringere aanslag krijgen of er soms nog meer op vooruitgaan dan eerder was voorgesteld.(3)   Nederland is vooral door de verhoging van de omzetbelasting (btw) van 19 naar 21% ook nog koploper wat betreft inflatie in de eurozone.

    De rekening van de nivellering en geldontwaarding komt wel volop te liggen bij de middengroepen, in het bijzonder de spaarders en ouderen onder hen! Ouderen met een aanvullend pensioen worden belaagd met koopkrachtdalingen van 10%. Indien ze op huren aangewezen zijn, dalen ze in besteedbaar inkomen nog beduidend veel meer.(3)  Met dank aan dit paarse zogenaamde 'middenkabinet' wordt de middenklasse van alle kanten nog steviger sociaal aangevallen dan voorheen reeds het geval was. "Jan Modaal is keihard de klos" en "Wat een aanfluiting" waren uitspraken van Wilders in het debat over de regeringsverklaring. De samenleving wordt inderdaad geplunderd. We beleven een steeds sterkere neergang sinds ongeveer veertig jaar door bestuurlijk graaien en blunderen. Jammer is dat het verzet niet algemeen is.


    13 november 2012
     

    Noten:

    1.  De term "verhuurderheffing" komt voort uit het Rapport brede heroverwegingen nr. 4 Wonen van de Ambtelijke Werkgroep Brede Heroverwegingen Wonen (april 2010), waarin als bezuinigingsinstrument een generiek bedoelde bezitsbelasting wordt geïntroduceerd. Voor zoveel als mogelijk is, dient deze belasting in al haar gevolgen naar huurders en woningeigenaren toe eigendomsneutraal en maatschappelijk gelijkwaardig vormgegeven te worden; aldus de werkgroep.


    2.  Men leze Stichting Gelijke Behandeling Volkshuisvesting en op Heemland onder meer Sociale discriminatie in de middenklasse en Heemland 16, Fiscale discriminatie van huurders.


    3.  Over selectieve verontwaardiging en ongelijke behandeling: "Rutte zet fractie klem", reactie van Gerard Groters in de Telegraaf, 18 april 2013.

     

     


     

    Vals paars spel om 'wonen'

     

    De huursector wordt door de gevestigde politiek behandeld als volkomen ondergeschikt en dienstig aan de koopwoningmarkt. Daarbij wordt de koopsector bovendien veel en veel zwaarder gesubsidieerd dan de huursector. De koopwoningmarkt wordt dan ook doorlopend politiek beschermd en gesteund onder druk van politiek invloedrijke lobby's van machtige belangenclubs. De daarentegen blinde politieke opstelling jegens huurders is al heel veel jaren hoogst zorgelijk.

    De opstelling van paarse kabinetten op de meeste beleidsterreinen is niet raar. De politiek-bestuurlijke kaste (het vanouds verankerde driezuilenstelsel van links tot rechts met inbegrip van een zuil van christelijke partijen) heeft lak aan de maatschappelijke middenlaag en wil deze het liefst zoveel mogelijk verdeeld houden om haar partijdige belangen en institutionele macht te bestendigen. Voorbeelden zijn er te over:

    De middenklasse wordt nu hard getroffen door slappe voorstellen op het gebied van de woningmarkt als geheel. Eenzijdig wordt wel de huurmarkt hard aangepakt. Huurders met gewone middeninkomens worden door hoge huurprijzen verjaagd naar onbetaalbare koopwoningen, maar op de nog steeds veel te dure koopmarkt zelf is het pappen en nat houden op wens van de VVD en de bouwwereld. Tegen alle adviezen van deskundigen in blijft de hypotheekrenteaftrek (HRA), die hoofdzakelijk de bovenlaag met hoge inkomens ten goede komt en zeer bevoordeelt, toch gehandhaafd.



    Nivelleren is een feest voor links en rechts


    Ook de wens van de PvdA om tot een grote nivellering te komen, aanvankelijk vooral middels het opleggen van inkomensafhankelijke zorgpremies, waarbij lage inkomens meestal een wel heel geringe premie zouden gaan betalen, kon grotendeels verhaald worden op diezelfde middengroepen. Op een bizarre en onbillijke wijze middels selectieve zorglasten (premies, bijdragen zvw en betalingen van eigen risico) zou het nivelleren op dit terrein nog verder doorgevoerd zijn dan met het huidige stelsel van zorgtoeslagen reeds het geval is, maar zonder dat de zorgkosten zelf drastisch ingetoomd worden en het begrotingstekort vermindert. Overigens wordt de nivellering nu middels belastingverschuivingen ten nadele van de middengroepen toch binnengehaald voor de PvdA.

    De politieke kaste speelt al tientallen jaren achtereen poppenkast voor ons volk met haar partijpolitieke schijngevechten tussen links en rechts, alsof er geen andere keuzes zouden zijn. Particratie (b), een staatsbestel van partijen zonder wezenlijke soevereiniteit van het volk, vervangt democratie. Nieuwe groeperingen worden vaak meteen verdacht gemaakt als extreem (q). De media spelen in dit spel volop mee, verbonden als ze zijn met politiek, bedrijfsleven en gevestigde orde. De afgelopen verkiezingen van 12 september 2012, versimpeld tot een wedstrijdje om het winnen van de meeste stemmen tussen twee gladde praatjesmakers op links en rechts, spreken voor zich. En niettegenstaande het volk wars geworden is van de onkunde en wandaden van gezag en bestuur, blijft het erin trappen. Het laat zich ook in de middenmoot groepsgewijs tegen elkaar opzetten en in hapklare linkse en rechtse brokken (d) opdelen tot gerief van de politiek-bestuurlijke kaste.

    9 november 2012


    Let op:

    De allerbeste manier om te nivelleren en tegelijk de onrechtvaardige sociaal-fiscale tweedeling van de burgers in huurders en woningbezitters op te heffen, is natuurlijk het aanpakken van de gehele woningmarkt door zowel de hypotheekrenteaftrek (HRA) af te schaffen als de huurtoeslag, de fiscale behandealing van het eigen huis grondig te herzien, de belastingen te verlagen (dus zeker niet verhogen!) en weer een ruime belastingvrije voet voor inkomen en vermogen in te voeren zoals vroeger ook het geval was. 

    Alle overheidsmaatregelen die de koop-,  huur-, bouw- en grondprijsstijgingen bevorderen en opstuwen zullen ongedaan en afgeschaft dienen te worden zodat teruggekeerd kan worden naar een voor alle burgers betaalbaar en bereikbaar woningbouwstelsel met normale prijsstellingen en zonder subsidiëringen. De politiek dient zich afzijdig te houden van handhaving, bescherming en bevordering van het eigenwoningbezit en de opgebouwde vermogenswaarde ervan. Die waarde zou evenals vroeger in box 3 te belasten zijn, gelijk spaargeld en aandelen. De invloed van politiek gestuurd regeringsbeleid op de woningmarkt heeft in het voorbije tijdvak van 2008 tot 2013 al laten zien hoe milde onthouding van maatregelen al leidt tot daling van prijzen bij koop en forse inmenging tot stijging van prijzen bij huur. Politiek is derhalve ook een normalisering van de woningmarkt bij een andersgericht beleid zeer wel mogelijk.

    Zie ook de dringende raad van Jaap van Duijn " Schaf de hypotheekrenteaftrek af", dewelke hij afgaf bij zijn bezoek aan de tijdelijke commissie Huizenprijzen. Zie ook het bericht van 31 mei 2013 bij Z24: "Hypotheekrenteaftrek kan direct worden afgeschaft". Zeer kortzichtig is de rare kletskoek die sommige parlementariërs uitkramen over de woningmarkt zoals Tony van Dijck (PVV) nog op 20 mei 2014 flikte: het doet smeken om hun vertrek.

    Lees tevens het pas verschenen artikel van Barbara Baarsma: "Ook de arbeidsmarkt lijdt ernstig onder de hypotheekrenteaftrek.Wat we nu doen is doormodderen". En beluister haar college: "Hoe hebben de hoge heren in Den Haag onze huizenmarkt kapot gemaakt".

    De in het regeerakkoord aanvankelijk voorgestelde verlaging van de arbeidskorting - ten gerieve van de nivelleringswens van de PvdA bij hogere inkomensgroepen, maar ook vanwege een alsdan fiscaal meer gelijke behandeling van gepensioneerden - is begin april 2014 onder druk van dezelfde socialistische PvdA uitgeruild om de strafbaarstelling van illegaal verblijf ongedaan te krijgen. Het zijn typische staaltjes van paars handjeklap tussen links en rechts.



    Noten:

    b. Particratie, omschrijving en kenmerking van het begrip in Wikipedia. Het begrip is indertijd gemunt door prof. J.W. Oerlemans met zijn artikel "De éénpartij-staat Nederland" in de NRC van 14 februari 1990.

    q. Parlementair vertegenwoordigde partijen die als echte middenpartijen of centrumpartijen het voor de brede middenlaag van ons volk hebben willen opnemen en met haar rekening  hielden, waren de vroegere Boerenpartij, DS'70, Centrumpartij en CD. Daarna leek het de LPF te worden en tegenwoordig in sommige opzichten de PVV. De PVV stelt echter op het gebied van de woningmarkt ondanks gewekte verwachtingen nogal teleur, zeker naar huurders toe en wegens haar taboe op het afschaffen van de voor veelverdieners en bovenlaag in stand gehouden hypotheekrenteaftrek (HRA). Hierdoor wordt er voor ruim 15 miljard euro aan woonsubsidiëringen ongemoeid gelaten wat anders ingezet kan worden voor algemene lastenverlichtingen. Duidelijk is dat paarse regeringscoalities geen enkele waarborg in zich dragen voor een evenwichtige behartiging van de belangen van middengroepen. Hoe dan ook wordt door de bestuurlijke kaste ongeacht politieke kleur zelden acht geslagen op de zorgen van het brede maatschappelijke midden.

    d. De politieke uiteenrijting en verbrokkeling van de middenklasse is een algemeen europees proces geworden. Onder meer uiteengezet in "Hoe bovenlaag en onderlaag in Duitsland de werkende bevolking leegzuigen" en in het Heemland Archief: Heemland 17, Democratische dictatuur, Heemland 22, Het einde van paars en Heemland 27, Solidariteit op de tocht.



     

    Politieke kaste haat hechte middenlaag


    Van links tot rechts is er grote overeenstemming bij de politieke partijen over welke groepen in de samenleving door politiek beleid begunstigd moeten worden, welke gunsten dan vervolgens verhaald worden op de andere groepen door forse extra lastenverzwaringen. Dat zijn al te dikwijls de lagere en middelbare inkomensgroepen uit de middenlaag en dan natuurlijk vooral de niet of nauwelijks geörganiseerden en meest weerlozen uit die middenmoot zoals huurders, gepensioneerden en ouderen zonder inkomsten uit tegenwoordige arbeid.  Kortom met name middengroepen die hun door politiek beleid toegebrachte schade nergens kunnen compenseren en niet snel de straat op zullen gaan om te protesteren. Deze groepen zijn er de laatste jaren tijdens paarse en rechtse kabinetten telkens percenten in koopkracht en bestedingsruimte op achteruit gegaan terwijl de groepen met de hoogste en laagste inkomens, de huishoudens met een ruim dubbelmodaal inkomen en de gezeten bovenlaag  net zo als de lagere inkomensgroepen, minimumloners en bijstandstrekkers politiek bediend werden, doordat ze hun bestedingsruimte vaak sociaal, fiscaal goed beschermd vooruit zagen gaan of gerepareerd kregen middels extra inkomensondersteuning via allerlei toeslagen, specifieke kortingen en dergelijke. 

    De middenmoot van ons volk, welke zich even vertegenwoordigd voelde bij Pim Fortuyn maar geen politieke belangenbehartigers van linkse of rechtse signatuur kent en geen doeltreffende lobby's van vakbonds- of werkgeverszijde of een Woonbond achter zich weet, betaalt het gelag. Moedwillig blijkt de politieke kaste keer op keer een maatschappelijk systeem van onderlinge verdeeldheid in stand te houden waarin ongelijke behandeling plaats vindt tussen groepen uit de middenlaag die òf omlaag gedrukt worden òf omhoog gestuwd worden om door dit politieke uiteenspelen een zo groot mogelijke uiteenrijting van de middenklasse, het hart van ons volk te bevorderen. Het is de verdeel-en-heers-tactiek van de gevestigde orde waarbij het midden vermalen en verbrokkeld wordt om van deze middenmoot de kiezerssteun te bestendigen aan de gevestigde politieke kaste der machtspartijen, van rechts voor de rijken tot links voor de armen. 

    In de politiek is men nu weer bezig om de bestedingsverschillen te versterken door sommige groepen uit de middenlaag zoals gezinnen met jonge kinderen en bezitters van een eigen woning zoveel mogelijk te begunstigen en ouderen, gepensioneerden en huurders juist veel koopkracht af te pakken. Dit gebeurt bij het nieuwe zorgstelsel en het nieuwe huurstelsel middels een herverdeling van welvaart die ongekend van omvang en scherpte is en de al zeer ongunstige belastingherziening van 2001 in ernst evenaart. 

    Een voorbeeld uit de praktijk is de gepensioneerde met een bruto inkomen van rond de  € 30.000,- die op z'n enkelvoudige AOW van € 636,69 een 'inkomensafhankelijke bijdrage' voor de zorgverzekeringswet (Zvw) van € 42,01 (6,5 %) moet afdragen zodat hij - na een geringe inkomensvergoeding van € 9,66 (dat is dus wel eventjes een gulle € 1,06 meer dan vorig jaar!) - netto € 604,34 betaald krijgt van de SVB, en over z'n aanvullende pensioen van ongeveer € 21.000,- aan Zvw-bijdrage rond € 932,- (4,4 %) betaalt, zodat hij zich gesteld ziet voor een inkomensafhankelijke bijdrage voor zijn ziekteverzekering van rond € 1.466,- (4,9 % van zijn bruto inkomen !); let wel dat dit komt bovenop z'n nominale premie voor de  zorgverzekeringspolis. Dat wil zeggen dat er eigenlijk een extra verhoging van de belastingheffing in de eerste en tweede belastingschijf is bijgekomen van gemiddeld per schijf 4,9 % voor mensen zonder de vergoeding van een werkgever of uitkeringsinstantie voor de Zvw ! Natuurlijk is dit kabinet wel zo wijs geweest deze Zvw-bijdrage formeel buiten de inkomstenbelasting te houden en geen ziektekosten- of zorgheffing, of zorgbelasting te noemen; over volksverlakkerij gesproken. Van enige koopkrachtcompensatie voor deze nieuwe heffing is echter nauwelijks sprake, tenzij men in aanmerking komt voor een zorgtoeslag. Eigenlijk is sprake van een forse verhoging van de tarieven van de eerste twee belastingschijven voor kleine zelfstandigen en ouderen. Maar volgens de regering Balkenende II/III is deze inkomensachteruitgang "niet onbedoeld'' geweest en dus in haar visie gerechtvaardigd. Deze extra financiële heffing is weggemoffeld gebracht, maar is wel volledig uitgevoerd.  En dan mopperen de ministers nog over het onbegrip van de burgers voor het zo noodzakelijk geachte kabinetsbeleid ! 

    Hetzelfde laken een pak is het bij het nieuwe huurstelsel waarbij huurders in de geliberaliseerde en te liberaliseren 'vrije' huursector opgescheept worden met forse huurverhogingen ver boven het inflatieniveau, ongeacht hun inkomenssituatie die de afgelopen jaren nauwelijks of niet de inflatie heeft bijgehouden. Bovendien zal de betaalbaarheidsheffing die de regering volgens het voorstel IBH (Interimwet Betaalbaarheidsheffing Huurwoningen) oplegt aan verhuurders om deze te laten bijdragen aan de verhoging van de huursubsidies voor de laagste inkomens (tegenwoordig huurtoeslagen genoemd), volop verhaald mogen worden op dezelfde reeds jarenlang zwaar uitgemolken huurders door middel van weer extra huurverhogingen. Is men èn huurder èn oudere met een middeninkomen, dan is de inkomensachteruitgang helemaal buitensporig groot. Voor hen is het "na het zuur nog meer zuur". Bij de woorden van de premier dat de economie aantrekt en de koopkracht stijgt, denken ze gek te worden. En het vreemde is dat de politieke kaste van links tot rechts zich volstrekt ongevoelig toont voor de noden van deze ernstig benadeelde groepen uit de middenlaag van ons volk. 

    Van de rechtse VVD, CDA en D66 hoeft niets verwacht te worden. Ze koesteren allereerst de gegoede burgerij, welvarende middenstanders, zakenlieden en bovenlaag ondermeer middels de onbeperkte fiscale aftrek van hun hypotheekrente. Maar ook op links, de PvdA en andere, hoeft niet gerekend te worden zoals gebleken is bij de recente debatten rond het rampzalige huurplan van minister Dekker waarbij PvdA en CDA slechts aandacht hadden voor de huurders uit de laagste inkomensgroepen, bij de gestrande formatiebesprekingen tussen CDA en PvdA van begin 2003 waarbij deze partijen het bestonden in hun toenmalige kabinetsplan een huurbelasting te willen invoeren voor mensen die geen huursubsidie ontvingen en daarom zouden 'scheefwonen', en bij de eerdere grote belastingherziening van 2001 van Wouter Bos, Willem Vermeend en Gerrit Zalm met invoering van groene belastingheffingen (ecotax) en het begunstigen van eigenwoningbezitters door het fiscaal ontzien van het bezit van de eigenwoning door deze onder te brengen in box 1 met tal van tariefsverlagingen en faciliteiten zoals de hypotheekrenteaftrek en de belastingvrijdom van de afbetaalde eigen woning ('Wet Hillen' sinds 1 januari 2005), maar zonder enige gelijkwaardige tegemoetkoming aan huurders in de 'vrije huursector'.   

    Links hangt tegenwoordig volop de liberalistische leer aan, uitgezonderd de SP, maar beschermt wel met steun van rechts de onderlaag middels toeslagen en kortingen. Allebei zijn ze immers uiterst beducht voor de wassende allochtone populaties. De PvdA-voorstellen van Wouter Bos - voorzover reeds enigszins bekend - behelzen een behoefte- en inkomensafhankelijk systeem van woontoeslagen, fiscalisering van de volksverzekeringen zoals de AOW en afschaffing van de huidige vrijwaring van AOW-premieheffing voor gepensioneerden. Deze voorstellen betekenen zo een verdere aanslag op de toch al wankele positie der middeninkomens. Naar nu berekend is, gaan gepensioneerden met een bruto inkomen van rond de € 30.000,- dik 14 tot 17 % aan koopkracht verliezen !, en dat wordt 'minder meer' genoemd door de PvdA.  Het is een moedwillige linkse inkomenspolitiek van nivellering en verarming tegenover ouderen, indruisend tegen staand pensioenbeleid (met franchise-korting bij de pensioenopbouw) en fiscale wet- en regelgeving. Ze hadden ooit gedacht hierop te kunnen vertrouwen om na hun pensionering, welke vaak al gepaard gaat met financiële achteruitgang, toch gepast hun leven voort te zetten. Om pensioengaten straks te voorkomen zou fiscalisering van de AOW (met gelijktrekking van de belastingtarieven) hoe dan ook gepaard dienen te gaan met een sterke verlaging van de franchise en kan ze redelijkerwijs slechts geleidelijk ingevoerd worden. 

    Een pensioen (inclusief AOW) van 70 % van het eindloon is thans bij de meeste pensioenfondsen het maximaal haalbare en vereist dan ook vrijstelling van AOW-premieheffing om niet fors achteruit te gaan. Zij worden 'rijke ouderen' gevonden in socialistische kring. Dit is ronduit belachelijk mede gezien de nieuwe zorgheffing en de huidige torenhoge woonlasten, die velen van hen die geen afbetaalde eigen woning bezitten, ook al afdragen, net zo goed als jongere gezinnen. Beneden de ongeveer € 18.000,- , later onder massieve druk bijgesteld naar €  23.000,-, mag men van de PvdA z'n hand gaan ophouden voor een inkomensafhankelijke ouderenkorting. 

    In het algemeen worden verschillende groepen in de middenmoot echt zwaar belaagd. Of het nu gaat om huren, zorg of pensioen, steeds komen de lasten voornamelijk bij deze middengroepen terecht. De steun aan de onderklasse wordt uitgebreid door het laatste beetje aan nog aanwezige onderlinge solidariteit, dat ook wederkerig bedoeld was voor de overige - meest middelbare - inkomensgroepen, af te breken.  

    Bij het wijzigen van het arbeidsmarktbeleid naar soepel ontslag en verhogen van de pensioenleeftijd wordt totaal voorbijgegaan aan de natuurlijke werkelijkheid van het tanen van veerkracht, gezondheid en vaardigheden bij het vorderen van de leeftijd. Langer mogen doorwerken is slechts aan weinigen gegund. Is men als oudere werkloos geraakt en zonder geschikt netwerk, dan wordt de kans op nieuw passend werk zeer gering. Een regering van PvdA met CDA of VVD is met al dit soort voorstellen gemakkelijk te vormen omdat voor geen van al deze partijen de belangen van hun gegoede kiezers en bestuurlijke elite zelf geschaad worden; kijk maar naar het verleden. Ze bijten elkaar allerminst. Het politieke systeem van verdeling van het volk door middel van de politieke schijntegenstelling tussen links en rechts waar de bestuurlijke kaste met haar banenmachinerie voor partijleden heel wel bij vaart, blijft zodoende aangenaam stabiel.   

    Bij wat zich tot op heden aan politieke nieuwlichters heeft aangediend, is ook geen aandacht en begrip te bespeuren voor de welvaartsachteruitgang van deze middengroepen van ons volk. Het algemene, nationale belang, anders dan van het grote bedrijfsleven, is geen richtsnoer meer. Het is allemaal (neo)liberalisme en bevorderen van vrij verkeer en marktwerking wat de klok slaat. En men laat zich in gijzeling houden door de sociale, financiële en andere eisen die de afgedwongen integratie stelt, ingegeven door de buitengewone grote angst voor het allochtonendom dat hoe dan ook op z'n wenken bediend en tegemoet gekomen wordt.

     

    Lode van Boonen en Mart Giesen, 21 en 28 april 2006,  kleine wijzigingen aangebracht op 20 jun2009



    Terug naar hoofdbladzijde van Heemland