HEEMLAND 28 (kerst 2003)
De
moraliteit van het overleven
Demografie
en geschiedenis
Ondanks alle ogenschijnlijke chaos in de menselijke geschiedenis zijn er nog
duidelijke patronen en wetmatigheden te ontdekken. Een zo’n wetmatigheid is
dat geavanceerde beschavingen als het Romeinse rijk niet ten onder gegaan zijn
aan incidenten of rampen maar aan iets anders: er was niet genoeg mankracht meer
in verhouding tot de vijanden. De Romeinen waren niet meer talrijk genoeg om hun
immense rijk onder controle te houden.
De
demografie bepaalt bijna alles in de geschiedenis. De bevolkingsdruk leidde tot
de uitvinding van de landbouw en het ineenstorten van het feodale systeem in de
late middeleeuwen. Volken en rijken met een talrijke bevolking wonnen
oorlogen, die met een geringe bevolking verloren ze.
In
het recente verleden viel de Sovjetunie mede uiteen vanwege het onvermogen van
de Russen om de bevolkingsgroei in de deelrepublieken bij te houden. De Russen
werden een minderheid in hun imperium en verloren de controle.
Een andere opvallende demografische ontwikkeling van de laatste decennia is de
door Pat Buchanan zo goed beschreven “The Death of the West”. Een dalend
kindertal in de Westerse wereld gecombineerd met massa-immigratie vanuit
niet-Westerse landen zorgt ervoor dat de Westerse beschaving in haar kern
aangetast wordt en deze ontwikkeling misschien niet zal overleven.
Brandhaarden
Deze ontwikkelingen zijn nu al goed zichtbaar in een paar gebieden. Zeker de
grote steden van Europa en Noord-Amerika hebben grote problemen met de
toestroom van niet-Westerse vreemdelingen. Wat eens de centra van onze
beschaving waren verpauperen nu in een ijzingwekkend snel tempo tot derde wereld
steden.
In
Nederland is die ontwikkeling zeer goed te zien in Rotterdam. Nu al zijn
niet-Westerse vreemdelingen in de meerderheid in verschillende districten
maar over enkele jaren zullen ze zelfs de meerderheid vormen in de hele stad.
Deze ontwikkeling heeft ervoor gezorgd dat er in de Rotterdamse politiek nu een
hevige discussie woedt over het beperken van het aantal allochtonen. Tot voor
kort ongekende maatregelen als een moskeestop, elektronische enkelbanden om
illegalen en asielzoekers te volgen en het op een grote schaal oppakken en
uitzetten van illegalen worden nu door politici naar voren gebracht.
Rotterdam
loopt in deze discusie misschien wel voor maar elders begint hij ook op gang te
komen. De centrale vraag in de discussie is hoe de als universeel voorgestelde
waarden en burgerrechten in overeenstemming gebracht kunnen worden met
maatregelen die hier lijnrecht tegenin gaan. Wat is belangrijker, de universele
waarden en de juridische neerslag hiervan of het belang en de wil van het volk?
Dat is de centrale vraag in de discussie.
De muur
Waar deze discussie nog heviger gevoerd wordt dan in Rotterdam is in Israël
waar de regering een enorme muur wil aanleggen om het volk te beschermen tegen
terroristische aanslagen van Palestijnen. Dit onderwerp heeft internationaal
zeer veel stof doen opwaaien. Zelfs de doorgaans pro-Israëlische Amerikaanse
regering bleek grote twijfels te hebben. Het probleem was natuurlijk dat de
mensenrechten van de Palestijnen geschonden zouden worden en dat de muur in
symbolische zin tegen het idee van een vreedzaam samenleven van Joden en
Arabieren ingaat.
Als
we naar de demografische ontwikkelingen kijken dan is de muur echter een
ijzersterk plan. Nu al zijn er twee keer meer Palestijnen dan Joden en er woont
een grote Palestijnse minderheid in Israël. Als de huidige trends doorzetten
dan zullen in 2025 ongeveer 6 miljoen Joden tegenover 16 miljoen Palestijnen
staan waarvan er 2 miljoen in Israël wonen. Bovendien zullen in de directe
buurlanden nog eens 140 miljoen Arabieren wonen. Deze snappen zeer goed dat ze
het demografische tij mee hebben.
Zoals
Pat Buchanan op pagina 119 van “The Death of the West” stelt:
“Israëli’s zeggen dat ze de Arabieren een rechtvaardige vrede aanbieden,
maar die Arabieren zouden Israël wel eens kunnen zien als een natie op de
terugtocht die er nog het beste van probeert te maken. Waarom zouden Arabieren
niet geloven dat als oorlog Israël naar de onderhandelingstafel bracht om
land voor vrede te ruilen, meer oorlog nog meer land zal opleveren?”
Buchanan
spreekt wat dit betreft uit ervaring. Als naaste adviseur van president Nixon
tijdens de Yom Kippoer
oorlog (1973) maakte hij mee dat Israël bijna tenonder ging indien de
Verenigde Staten en enkele Europese landen (waaronder Nederland) niet snel te
hulp waren gekomen. Hij zag toen dat demografie en machtspolitiek in de echte
wereld belangrijker waren dan het Amerikaanse idealisme om de democratie
wereldwijd te verspreiden. Vanaf dat moment begon hij zich in te zetten voor een
andere Amerikaanse politiek tegenover immigratie vanuit niet-Westerse landen en
het idee om met militaire middelen democratie te gaan verspreiden. Hierdoor werd
hij uit de Republikeinse partij gezet en moest als onafhankelijk politicus
verder gaan.
De
logica van zijn argument is ondanks de struisvogelpolitiek van zijn
mede-politici onweerlegbaar en deze gebiedt Israël om een harde politieke en
militaire lijn te kiezen wil het overleven. De muur en de door sommige Israëlische
politici voorgestelde verhuizing van Israëlische Palestijnen naar de Arabische
gebieden zijn noodzakelijk wil het land niet ondergaan in een oneindige reeks
van steeds meer aanslagen en concessies.
Moraliteit van
overleven
Dit alles is misschien niet te rechtvaardigen vanuit het perspectief van de
universele mensenrechten maar het is zeker effectief als we naar de
wetmatigheden van de geschiedenis kijken. Een cultuur die overspoeld wordt door
grote hoeveelheden mensen van andere culturen moet hier drastische maatregelen
tegen nemen om te overleven.
Het
hangt van de situatie af hoe drastisch deze maatregelen moeten zijn. Het Israëlische
volk vecht om te overleven in een vijandige omgeving en moet dus drastische
maatregelen nemen. De bijna unanieme kritiek van Europese opiniemakers en
politici hierop is op zijn best naïef en op zijn slechtst kwaadaardig bedoeld.
Om de Westerse waarden te verdedigen moet Israël wel harde maatregelen nemen en
de universele rechten van de Palestijnen negeren. Dat is de moraliteit van het
overleven die boven de opgelegde moraliteit van de opiniemakers en juristen
uitstijgt.
We
zien dit trouwens ook in Rotterdam waar feitelijk dezelfde opiniemakers en
politici de discussie over de allochtonenstop proberen te frustreren. Hoewel de
situatie hier niet zo gewelddadig is als in Israël zitten we in feite in
hetzelfde schuitje. In beide gevallen wordt de Westerse beschaving bedreigd door
zeer snelle demografische ontwikkelingen. In beide gevallen proberen
opiniemakers en politici hun moraliteit boven de moraliteit van het overleven
van de cultuur te stellen.
In
beide gevallen zitten we ook op het breekpunt. Het kan zo niet langer, onze
cultuur wordt in haar bestaan bedreigd. Er moet nu iets gebeuren!
Marc
Bajema
Terug naar Archief Heemland
terug naar Heemland 28, Ten geleide
terug naar Heemland 28, Globalisering en nationale identiteit
naar Heemland 28, Tegen de Amerikaanse hegemonie