HEEMLAND 28 (kerst 2003)

 

De moraliteit van het overleven

Demografie en geschiedenis

Ondanks alle ogenschijnlijke chaos in de menselijke geschiedenis zijn er nog duidelijke patronen en wetmatigheden te ontdekken. Een zo’n wetmatigheid is dat geavanceerde beschavingen als het Romeinse rijk niet ten onder gegaan zijn aan incidenten of rampen maar aan iets anders: er was niet genoeg mankracht meer in verhouding tot de vijanden. De Romeinen waren niet meer talrijk genoeg om hun immense rijk onder controle te houden.

De demografie bepaalt bijna alles in de geschiedenis. De bevolkingsdruk leidde tot de uitvinding van de landbouw en het ineenstorten van het feodale systeem in de late middel­eeuwen. Volken en rijken met een talrijke bevolking wonnen oorlogen, die met een geringe bevolking verloren ze.

In het recente verleden viel de Sovjetunie mede uiteen vanwege het onvermogen van de Russen om de bevolkingsgroei in de deelrepublieken bij te houden. De Russen werden een minderheid in hun imperium en verloren de controle.

Een andere opvallende demografische ontwik­keling van de laatste decennia is de door Pat Buchanan zo goed beschreven “The Death of the West”. Een dalend kindertal in de Westerse wereld gecombineerd met massa-immigratie vanuit niet-Westerse landen zorgt ervoor dat de Westerse beschaving in haar kern aangetast wordt en deze ontwikkeling misschien niet zal overleven.

Brandhaarden

Deze ontwikkelingen zijn nu al goed zichtbaar in een paar gebieden. Zeker de grote steden van Europa en Noord-Amerika hebben grote pro­blemen met de toestroom van niet-Westerse vreemdelingen. Wat eens de centra van onze beschaving waren verpauperen nu in een ijzingwekkend snel tempo tot derde wereld steden.

In Nederland is die ontwikkeling zeer goed te zien in Rotterdam. Nu al zijn niet-Westerse vreemde­lingen in de meerderheid in verschil­lende districten maar over enkele jaren zullen ze zelfs de meerderheid vormen in de hele stad. Deze ontwikkeling heeft ervoor gezorgd dat er in de Rotterdamse politiek nu een hevige discussie woedt over het beperken van het aantal allochtonen. Tot voor kort ongekende maat­regelen als een moskeestop, elektronische enkel­banden om illegalen en asielzoekers te volgen en het op een grote schaal oppakken en uitzetten van illegalen worden nu door politici naar voren gebracht.

Rotterdam loopt in deze discusie misschien wel voor maar elders begint hij ook op gang te komen. De centrale vraag in de discussie is hoe de als universeel voorgestelde waarden en burgerrechten in overeen­stemming gebracht kunnen worden met maatregelen die hier lijnrecht tegenin gaan. Wat is belangrijker, de universele waarden en de juridische neerslag hiervan of het belang en de wil van het volk? Dat is de centrale vraag in de discussie.

De muur

Waar deze discussie nog heviger gevoerd wordt dan in Rotterdam is in Israël waar de regering een enorme muur wil aanleggen om het volk te beschermen tegen terroristische aanslagen van Palestijnen. Dit onderwerp heeft internationaal zeer veel stof doen opwaaien. Zelfs de doorgaans pro-Israëlische Amerikaanse regering bleek grote twijfels te hebben. Het probleem was natuurlijk dat de mensenrechten van de Palestijnen geschonden zouden worden en dat de muur in symbolische zin tegen het idee van een vreedzaam samenleven van Joden en Arabieren ingaat.

Als we naar de demografische ontwikkelingen kijken dan is de muur echter een ijzersterk plan. Nu al zijn er twee keer meer Palestijnen dan Joden en er woont een grote Palestijnse minderheid in Israël. Als de huidige trends doorzetten dan zullen in 2025 ongeveer 6 miljoen Joden tegenover 16 miljoen Palestijnen staan waarvan er 2 miljoen in Israël wonen. Bovendien zullen in de directe buurlanden nog eens 140 miljoen Arabieren wonen. Deze snappen zeer goed dat ze het demo­grafische tij mee hebben.

Zoals Pat Buchanan op pagina 119 van “The Death of the West” stelt:

Israëli’s zeggen dat ze de Arabieren een rechtvaardige vrede aanbieden, maar die Arabieren zouden Israël wel eens kunnen zien als een natie op de terugtocht die er nog het beste van probeert te maken. Waarom zouden Arabieren niet geloven dat als oorlog Israël naar de onder­handelings­tafel bracht om land voor vrede te ruilen, meer oorlog nog meer land zal opleveren?”

Buchanan spreekt wat dit betreft uit ervaring. Als naaste adviseur van president Nixon tijdens de Yom Kippoer  oorlog (1973) maakte hij mee dat Israël bijna tenonder ging indien de Verenigde Staten en enkele Europese landen (waaronder Nederland) niet snel te hulp waren gekomen. Hij zag toen dat demografie en machtspolitiek in de echte wereld belangrijker waren dan het Amerikaanse idealisme om de democratie wereldwijd te verspreiden. Vanaf dat moment begon hij zich in te zetten voor een andere Amerikaanse politiek tegenover immigratie vanuit niet-Westerse landen en het idee om met militaire middelen democratie te gaan verspreiden. Hierdoor werd hij uit de Republikeinse partij gezet en moest als onafhankelijk politicus verder gaan.

De logica van zijn argument is ondanks de struisvogel­politiek van zijn mede-politici onweerleg­baar en deze gebiedt Israël om een harde politieke en militaire lijn te kiezen wil het overleven. De muur en de door sommige Israëlische politici voorgestelde verhuizing van Israëlische Palestijnen naar de Arabische gebieden zijn noodzakelijk wil het land niet ondergaan in een oneindige reeks van steeds meer aanslagen en concessies.  

Moraliteit van overleven

Dit alles is misschien niet te rechtvaardigen vanuit het perspectief van de universele mensenrechten maar het is zeker effectief als we naar de wetmatigheden van de geschiedenis kijken. Een cultuur die overspoeld wordt door grote hoeveelheden mensen van andere culturen moet hier drastische maatregelen tegen nemen om te overleven.

Het hangt van de situatie af hoe drastisch deze maatregelen moeten zijn. Het Israëlische volk vecht om te overleven in een vijandige omgeving en moet dus drastische maatregelen nemen. De bijna unanieme kritiek van Europese opiniemakers en politici hierop is op zijn best naïef en op zijn slechtst kwaadaardig bedoeld. Om de Westerse waarden te verdedigen moet Israël wel harde maatregelen nemen en de universele rechten van de Palestijnen negeren. Dat is de moraliteit van het overleven die boven de opgelegde moraliteit van de opiniemakers en juristen uitstijgt.

We zien dit trouwens ook in Rotterdam waar feitelijk dezelfde opiniemakers en politici de discussie over de allochtonenstop proberen te frustreren. Hoewel de situatie hier niet zo gewelddadig is als in Israël zitten we in feite in hetzelfde schuitje. In beide gevallen wordt de Westerse beschaving bedreigd door zeer snelle demografische ontwikkelingen. In beide gevallen proberen opiniemakers en politici hun moraliteit boven de moraliteit van het overleven van de cultuur te stellen.

In beide gevallen zitten we ook op het breekpunt. Het kan zo niet langer, onze cultuur wordt in haar bestaan bedreigd. Er moet nu iets gebeuren!

 

Marc Bajema

 

 

Terug naar Archief Heemland

terug naar Heemland 28, Ten geleide

terug naar Heemland 28, Globalisering en nationale identiteit

 

Naar hoofdbladzijde  Heemland

naar Heemland 28, Tegen de Amerikaanse hegemonie