'Forum voor nederlandse politiek'
Naar de hoofdbladzijde
van Heemland
HEEMLAND
NUMMER 16 (lente 2000)
STEDELIJKE
ETNISCHE SEGREGATIE
===============================
De
afgedwongen doorstroming door jarenlange huurstijgingen
Door de kabinetten-Lubbers is de
doorstromingspolitiek in gang gezet: volgens de politieke elites zouden vele
Nederlanders zogenaamd te goedkoop wonen ('scheef') en te belabberd zijn om te
verhuizen. Middels sterke huurstijgingen (vooral vanaf 1990) moesten ze alsnog
gedwongen worden om te verhuizen, 'door te stromen' naar duurdere woningen of te
kopen. Ze konden toch wel meer, veel meer verwonen, zo vond 'de politiek'. Deze
doorstroming moest ervoor zorgen dat goedkope woningen vrijkwamen voor de
laagstbetaalden, dus merendeels voor de massaal binnenstromende rijksgenoten,
mediterrane gastarbeiders en asielzoekers en even later hun familie en nazaten,
en ervoor zorgen dat de dure nieuwbouwwijken - er moest goed aan verdiend worden
door bouwers, projectontwikkelaars, investeerders en overheden - in al die
overloopgemeenten zoals Purmerend, Zoetermeer, Almere, Uithoorn, Ridderkerk,
Spijkenissse, Westervoort, Nieuwegein, Veenendaal enzovoorts bewoond zouden gaan
worden door de uit de grote steden 'doorstromende', weggetreiterde Nederlanders.
Etnische zuivering van de naoorlogse en
oude stadswijken
De door Pieter Lakeman zo benoemde
immigratie-maffia, en mag ik erbij zeggen de bouw-en-woon-maffia - de financiële,
politieke belangen van publieke gezagsdragers, hoge ambtenaren en bouwwereld
zijn altijd al innig verstrengeld geweest -, die maffia's hebben opeenvolgende
regeringen volop voor hun profijtelijke business weten te spannen. Deze gehele
doorstromings- en nieuwbouw-operatie zou nooit in die omvang nodig zijn geweest
indien een straffe bevolkingspolitiek gevoerd was zoals prof. Muntendam en de
oude W. Drees sr. nog eind zestiger jaren bepleit hebben. De autochtone
bevolking van Nederland, toen ongeveer 12,5 miljoen, is na 1970 door lage
vruchtbaarheidscijfers, die met 1,6 ver beneden de vervangingswaarde van 2,2
kind per vruchtbare vrouw daalden, afgenomen dankzij de voorlichtingspolitiek
van de zestiger jaren in neomalthusiaanse zin over anticonceptie, overbevolking
en milieubewustzijn van diverse organisaties als de NVSH en de Club van Rome om
de bekendste te noemen. In die tijd leek Nederland een stabiele, vreedzame
samenleving te worden met meer welvaart en welzijn, mits de bevolkingsdruk
geleidelijk aan verminderd kon worden.
Surinaamse invasie was noodlottig
demografisch en ideologisch keerpunt
Alom werd destijds 12 miljoen inwoners wel
het uiterste gevonden voor het kleine Nederland. Vermoedelijk is de omvang van
de nederlandse autochtonie afgenomen tot niet meer dan 12 miljoen volksgenoten
en telt ons land nu waarschijnlijk 4 miljoen inwoners van niet-nederlandse
etniciteit. De 'Club van 10 miljoen' uit Valkenswaard kan de gemiddelde
verantwoordelijke autochtone burger geen verwijt maken; deze heeft voor dit land
hiermede z'n best gedaan om overbevoking en volbouwen te voorkomen. Wel
verantwoordelijk voor het deraillement zijn de grote politieke partijen; na de
invasie rond het onafhankelijk worden van Suriname door het kabinet-Den Uyl / De
Gaay Fortman was de immigratie niet meer te stuiten dankzij de immigratiemaffia
met z'n vaste ankers in het politieke en kerkelijke bestel, en de gevestigde
orde. DS'70 met Verwoerd, als lid van de Koninkrijkscommissie pogend de invasie
te beletten, en wat later de Centrumpartij die beide destijds trachtten het
onheilspellende beleid te keren, zijn door het bestel vervloekt. Nadien heeft
het politieke gezag er alles aan gedaan om het Nederlandse staatsburgerschap van
elk spoor van etniciteit te ontdoen. Wat betreft de Nederlandse autochtone
gemeenschap is deze krachtige anti-nederlandse denationalisatiepolitiek mede
gevoerd om iedere tegenbeweging te mogen betichten van discriminatie en liefst
van racisme te beschuldigen en om deze zo mogelijk te veroordelen als crimineel
en te kunnen afvoeren naar de maatschappelijke zelfkant. Elk opkomen voor de
bescherwaardigheid van de eigen nederlandse samenleving met haar belangen kon
zodoende in de kiem gesmoord worden, het gezag knechtte de mogelijk opstandige
burger.
Plaatsruimen voor de diverse
immigranteninvasies
Zoals boven vermeld moesten in de loop van de
jaren diverse immigrantenpopulaties gehuisvest worden. Kon dit eerst nog in de
arme wijken van de binnensteden, later moest plaats gemaakt worden via
doorstroming. Toen duidelijk werd dat met huurverhogingen doorstroming effect
sorteerde, is de huisvestingspolitiek van jaarlijkse huurverhogingen tot beleid
gemaakt, overigens zonder de kiezer daar ooit in te kennen, laat staan hiervan
op de hoogte te stellen. Opschroeven van de woonlasten dwong huurders om te zien
naar koop. Op de pof kopen mocht later met de aflossingsvrije hypotheek. Na 1994
gingen danook de koopwoningprijzen steeds sneller stijgen. Ook die prijsexplosie
bleek een prima methode om huisvesting voor nieuwe immigranten te vinden in de
buitenwijken van de grote steden. De laatste nieuwbouwwoningen in uitbreidingen,
zoals de VINEX-locaties, aanvankelijk bedoeld voor het herhuisvesten van weinig
bemiddelde Nederlanders uit die buitenwijken en dus aanvankelijk vooral gezien
als goedkope sociale nieuwbouw, konden nu door de stijging van de huizenprijzen
veel duurder verkocht worden door gemeenten en projectontwikkelaars aan de
doorstromers, die vanwege exorbitante huurverhogingen van rond 6,5 %
(teweeggebracht door de in 1994 aangetreden 'paarse' regering van premier Kok)
weggingen naar de lelijke, benepen nieuwbouw van 'grondgebonden wonen' met
'tuintje'. Het financieel-economische succes van 'paars' is in hoge mate het
gevolg van de zelfverrijking van de overheid door de verkoop van nutsdiensten en
staatsdeelnemingen (privatisering en liberalisering) én het opdrijven van huur-
en koopprijzen. De bouw-en-woonlobby is gretig op al de ontwikkelingen
ingesprongen en heeft zich, evenals de overheden zelf, grandioos weten te
verrijken aan de moedwillige uitbuiting van de in het nauw gedreven, vluchtende
Nederlandse stedelingen die voor de kosten mochten opdraaien. Naast welvaart
voor vele jongeren en profijtelijken, overheid en bedrijfsleven, is er heel wat
'stille armoede' gekomen voor andere Nederlanders.
Bewuste sociaal-etnische segregatie in een
verpest land
De politieke elite is volledig schuldig aan
de verdrijving van de autochtone bevolking uit de 'mindere' wijken van de steden
met alle materiële en geestelijke zorgen die deze autochtonie zijn aangedaan en
nog aangedaan worden. Vrijwel alle financiële lasten van de massa-immigratie
worden opgebracht door de hoofdmoot der belastingbetalers, dat zijn de mensen
met de modale salarissen in de simpele doorkijk- en eengezinswoninkjes, en
trieste flats of het nu huur is of koop. De segregatie betreft niet alleen de
nieuwkomers maar net zozeer grote delen der autochtonie. Het verzet van de
oorspronkelijke bewoners tegen de wegdrukking, de lastenopslagen, de ravage is
soms even voelbaar geweest, maar nooit wilskrachtig genoeg naarvoren gebracht
door de direct betrokkenen zelf, die zich telkens als stemvee en verhuizenden
laten misbruiken. De laatste jaren hebben ze zich als opgejaagde herten de veel
te duur verkochte en verhuurde woningen laten aanprijzen en laten ze zich
opjutten door de televisiereclame tot steeds meer consumptie en bestedingen
aan hun huisjes. Rijdend door Nederland kun je voorspellen in welke wijken en
buurten je welke soort bevolking zult aantreffen, etnisch en sociaal. De materiële en culturele territoriale scheiding is geslaagd; men kan grotendeels
langs elkaar heen leven. En op de televisie lijkt Nederland naar gelang zender
of program 'blank', 'zwart' of 'rijk' en zap je weg. Amerika is hier.
Pervers geklaag over mislukken der
integratie
Als er nu rekeningen vereffend moeten worden
tussen overheid en bevolking dan moet allereerst gedacht worden aan ellende en
verlies die de invasies aan grote delen der autochtonie berokkend hebben,
materieel maar evenzeer cultureel en ideëel. Deze hebben - hoewel zich dat
welllicht onvoldoende bewust - de rekening mogen betalen van de multicultuur en
het poldermodel. Ze mogen dit land niet meer het hunne noemen, ze mogen zichzelf
niet verdedigen en weten het land voor grote delen bezet door vreemde groepen,
cultureel-religieus en etnisch onverwant, met andere normen en waarden, een
andere historie en een geheel andere kijk op hun lot, op hun toekomstbeeld van
overwinnen in Nederland. De wil om omhoog te komen in dit land om de door hen
gewenste situaties te scheppen en de door hen verlangde posities te bemachtigen
hoeft bepaald niet onderschat te worden, zeker niet van de avonturierende
asielzoekers. Velen zijn om felle ambities te realiseren uit hun land weggegaan,
'gevlucht' (volgens het IND heeft 80 % andere redenen). Het zijn geen arme
mensen die mensensmokkelaars kunnen betalen. De politiek-correcte inquisitie
eist hen, al dan niet middels inburgeringscursussen, te naturaliseren tot
"Nederlanders", met alle rechten van dien, met nog
voorkeursbehandeling en dito steun vanwege hun 'achterstand' . Het tweede
'paarse' kabinet van Kok heeft een aparte minister voor Grotestedenbeleid met
ruime financiële middelen, dit jaar 16,5 miljard en volgend jaar 18,5 miljard.
Die miljarden worden uitgegeven om het niveau van de buurten en scholen met
grote allochtone meerderheden op te krikken. Integratie is het modewoord en
vraagt miljarden. Het worden de zoveelste miljarden die Nederland gaat betalen
voor het feit dat de politieke elite haar 'charitas en tolerantie' over de
wereld wil verkondigen als gidsland, ten koste van omvangrijke groepen van het
eigen volk, de autochtonie. Politieke groeperingen, organisaties en personen die
dit beleid vroeger aan de kaak stelden, zijn onderhand sociaal neergemaaid; van
wie hun nek uitstaken, is niets te duchten.
Vreemde capriolen in het gedogen van
kritiek
Nu zijn er dan sinds enige tijd, na het
opruimen van de zichzelf overschreeuwende Janmaat, wiens CD vergeleken met de
oude Centrumpartij merkwaardig weinig te verduren heeft gekregen van
gewelddadige acties, kritische geluiden te horen over de gestage omvorming van
Nederland tot een 'multiculturele samenleving', tegen welker gevolgen de
spraakmakende, profijtelijke elites zich in hun dure wijken beschermd weten,
zonder noemenswaardige lasten. Vanwaar dit dulden van tegengeluiden ? Deze komen
voornamelijk af van Elsevier en van enige personen uit de sociaal-democratische
'inner circle'. Hiermee lijkt na de zondvloed zowel kritisch 'rechts'
als kritisch 'links' een uitlaatklep geboden te worden in de media, want de
onvrede bij de ene contestant en de woede bij de andere over de voldongen-feiten-politiek is natuurlijk hoog opgelopen. Van der Zwan mag op
economisch en Scheffer op cultureel terrein z'n zegje doen. Paul Scheffer krijgt
op zijn artikel, - begroet bij 'linksen' als ware hij de eerste met een kritisch
geluid -, volop weerklank in de media en bij minister Van Boxtel (D66) van
Grote-stedenbeleid. Is dit verwonderlijk ?; eigenlijk niet. Scheffer klaagt wel
over de zelfverloochening der natie en het jarenlang falende beleid inzake
immigraties en bespreekt de vele begane blunders, maar tegelijk vormt zijn
boodschap naar inhoud geen bedreiging voor de 'politiek correcte' stemmingmakers
en gezagsdragers. Ze maken er meteen schaamteloos misbruik van. De nadruk in
het artikel ligt immers bij voorstellen tot versnelde, doelmatiger
inburgeringsprocessen om de politiek beleden integratie van grote groepen
allochtonen alsnog te laten plaatsvinden. Justitie-minister Korthals verzwaart
de straffen op "discriminatie". Zalm verschuift de miljarden, nodig
als vervolgkosten van de immigraties, wel naarvoren; binnen is maar binnen. Het
zal heel wat mankracht, diensten en geld extra gaan kosten, net als in het
verleden, en is dus koren op de molen van de migranten-maffiosi. Hun lucratieve
broodwinning, bezigheid en verrijking zijn voorlopig weer verzekerd! En
profiteurs als grootgeldinzamelaar Jan Nico Scholten kunnen gerust gaan slapen.
Krijgt de autochtonie opnieuw de rekening?
De overheid verhaalt de kosten van dure
politiek-gestuurde integratieprocessen op de burgerij waarvan grote delen reeds
jarenlang in hun mogelijkheden, welvaart en geluk beknot zijn door en voor de
schijnheilige politieke elites. De woonlasten en andere vaste lasten voor
ziektekosten, onderwijs, vervoer, communicatie e.d. zijn doelbewust door
overheid en bedrijfsleven omhoog gejaagd om alle kosten van immigratie en
integratie te kunnen dekken en hoge winsten voor het bedrijfsleven te
garanderen, in de overheidsvisie nodig voor vergrote werkgelegenheid, ook voor de
migranten. Te vrezen valt dat een geforceerde integratie wederom ongeveer
dezelfde Nederlandse volksgroepen zal treffen. Krijgen miljoenen Nederlanders
nog magerder jaren te verwerken, bij de almaar ergere overbevolking en
overbebouwing van hun land die ze met lede ogen moeten aanzien ? Wordt, als er
ooit een parlementaire enquête komt, ook alle verdrukking, alles wat de
autochtonie is aangedaan, onderzocht ? Laat de segregatie maar voor wat ze is,
niet nog meer armoede; en kijk eindelijk om naar het verloren eigen volk in de
hoek !
De redactie
of naar de inhoudsopgave van dit nummer
Naar Heemland 16, Fiscale dicriminatie van huurders
of naar de Heemland Hoofdbladzijde
Wilt
een bijdrage aan dit forum leveren? U kunt Heemland een e-postbericht
sturen:
Klik hier
Bladzijde
samengesteld op 6 juli 2000
terug naar Hoofdbladzijde Heemland