HEEMLAND 13

 

BESCHOUWINGEN

In Nederland nog meer dan in andere landen van West Europa zijn factoren aanwezig voor de teloorgang van nationale saamhorigheid en zelfstandigheid. Vanaf begin jaren ’70 is er niet gewerkt aan de bestendiging van de Nederlandse aard van onze samenleving en aan de versterking van de drager hiervan, de maatschappelijke middenklasse, en is er – alle mooie woorden ten spijt – zeker niet gewerkt aan de algehele leefbaarheid in dit land, maar zijn de politieke prioriteiten verlegd naar processen die tot ontbinding en verarming voeren: toelating en opbouw van grote groepen immigranten met als neveneffect ondermeer een ware allochtonen-industrie met eigen financiële oogmerken, commercialisering van publieke diensten en algemene voorzieningen met name door deze te privatiseren of af te stoten wat slechts geleid heeft tot aanzienlijke kosten- en tariefsverhogingen voor de burgers, en verzwaring van de woonlasten door stelselmatige, forse verhogingen van huren, belastingen en heffingen van overheden (zoals onroerendzaakbelasting (OZB), overdrachtsbelasting, huurwaardeforfaitbijtelling), en door buitensporige prijsstijgingen van huizen en bouwkavels zodat wie niet ‘op tijd’ gekocht heeft, extra zwaar wordt getroffen.

Uitholling van saamhorigheidsbesef

Dit samenspel van factoren van het volprezen poldermodel ondermijnt de eendracht onder de bevolking, het gevoel van verwantschap en onderlinge saamhorigheid, doordat belangen en denkbeelden steeds verder uiteen gaan lopen. De sociale verschillen, zowel cultureel als materieel, worden immer groter. De bestuurlijke elite heeft hiermee misschien bereikt wat ze wilde bereiken door deze processen in gang te zetten en te bevorderen: het opgaan van de ‘Nederlandse’ samenleving in een multiculturele maatschappij waarin de toplaag op oligarchische wijze de zaken wel zal regelen. Voorbeelden van deze trant van besturen zijn talrijk: denk bijvoorbeeld aan het niet nakomen van verkiezingsbeloften of aan de invoering van de euro. Nederlanders kunnen weten hoe hun persoonlijke omstandigheden en hun land als geheel door het optreden van deze politieke toplaag er met het jaar slechter komen voor te staan, maar het moet kennelijk nog slechter worden voor een algemeen besef zich vertaalt in een protestbeweging. Zin en nut van veel overheidshandelen is voor de meeste autochtone Nederlanders bijzonder twijfelachtig. Het beleid is vaak zeer nadelig: denk aan allerlei modieuze onderwijsveranderingen, aan het krankzinnige asielstelsel, aan dure, omstreden infrastructurele werken enzovoorts. Tegelijkertijd moet wel voor allerlei dagelijkse nutsvoorzieningen zoals gas, water en afvalverwijdering, voor onderwijs en gezondheidszorg, voor omroep, telefonie en vervoer steeds meer extra betaald worden, net of er niet al genoeg belasting afgedragen wordt. Officieel heet Nederland een rijk land te zijn, maar is dat wel zo en voor wie en voor hoe lang nog? Door een en ander is het maatschappelijke klimaat ernstig aan het verharden en zijn agressie, afleggerij en corruptie gemeengoed aan het worden.

Zinloos geweld en huichelarij

Dan is er opeens ‘zinloos geweld’ en dan hoeven schijnheilige politieke en kerkelijke leiders daar niet van op te kijken; het is een koekje van eigen deeg! Van ieder voor zich en Goed voor ons allen. Het komt voort uit een zelfzuchtige mentaliteit die wel degelijk door de maatschappelijke elites zelf aangemoedigd is door loochening van de volksgemeenschapsgedachte, door overwaardering van winstbejag en jet-set, en nabootsing van de Amerikaanse levensstijl en cultuur, door de schaamte voor het volkseigene waaronder de eigen nederduitse taal, door de links-kerkelijke passie voor het vreemde en de vreemdeling, door gewenning aan beelden van verloedering middels televisie, door de immigratie van onderwereld, door christelijke dweepzucht en mercantiele zelfverrijking ten koste van alles en iedereen, door de verderfelijke calvinistische huichelarij.

Door de nieuwkomers met hun handlangers is van deze slechte eigenschappen van de Hollandse geest dankbaar gebruik gemaakt. De discriminatie-angst, die moker van zelfhaat is keer op keer in te zetten om zich toegang te verschaffen en de samenleving maar hun zin multicultureel te maken. zinspelen is voldoende. O elke intimidatie vliegen de verontschuldigingen en vergoelijkingen in het rond en schijnt men zich een beter mens, rijp voor de hemel te voelen, maar het is zelfbegoocheling. En wee het gebeente van degenen die er niet aan mee willen of kunnen doen. Dat is immoreel en inhumaan; en Nederland s toch een "rijk land".

Fnuikende gevolgen van verziekt staatsbestuur

De hoofdoorzaak van angst en zorgen van de niet zo bemiddelde, niet zo gefortuneerde Nederlandse gezinnen, die tot en met geconfronteerd worden met de lasten die onze zo buitengewoon met de wereld begane, vrijgevige overheid op hen legt, die hoofdoorzaak, de massa-immigratie zou natuurlijk met een doeltreffend repatriëringsbeleid bestreden moeten worden. Voor deze gewinnen is de overheid keihard om de penningen binnen te krijgen en om plaats te scheppen voor de nieuwkomers. Op de gehele staatshuishouding in al zijn facetten van volkshuisvesting, gezondheidszorg, onderwijs, justitie enzovoorts wordt een enorm beslag gelegd dor de aanhoudende immigratie. Alles hangt nu eenmaal met alles samen. Massa-immigratie kost ontzettend veel; ook als we het slechts materialistisch-financieel bezien.
De overheid ziet zichzelf in de neoliberale optiek het liefst als een bedrijf dat diensten levert, maar ze heeft niet eens genoeg aan de grote sommen geld te innen van de burger en naakt torenhoge schulden. Spilzucht is troef. Het politieke gezag dat tegenwoordig alleen nog op economische argumenten lijkt te willen oordelen, mag zich dan toch wel eens gaan bezinnen waar het mee bezig is.

Aan de immateriële schadekant op de gebieden van cultuur, identiteit, eigenwaarde, landsbehoud, zelfbeschikking en autonomie, solidariteit en democratie is er natuurlijk nog veel meer aan de hand. We lieten het in deze beschouwingen bij het aanhalen van het "zinloze geweld" war de elite geen raad op zegt te weten.

De redactie

 

 

Terug naar Hoofdblad

Terug naar Heemland 13, Ten geleide


einde van heemland 13

Naar Heemland 14, Ten geleide

e-post: heemland@heemland.nl